Bolko II. Duke of Schweidnitz-Jauer

Bolko (Bolesław) II Mały (Świdnicki) – książę świdnicki od 1326, jaworski od 1346, łużycki od 1364 roku, książę na połowie Brzegu i Oławy od 1358, książę siewierski od 1359, książę na połowie Głogowa i Ścinawy od 1361 roku. Ostatni niezależny książę piastowski na Śląsku. Wikipedia PL

Bolko II Mały (świdnicki) Stały i niezachwiany w wierności dla Polski, bo kiedy wszyscy inni książęta śląscy poodrywali się od Królestwa Polskiego i przyjęli jarzmo czeskie, on sam pozostał tylko wiernym królowi polskiemu i królestwu, uważając to za głupotę i szaleństwo, żeby własnych porzucić, a przedkładać raczej czeskich królów. Kronika Jana Długosza rodzice ⇒ drzewo genealogiczne Bernard Stateczny Kunegunda, córka Władysława Łokietka życie 1309/1312 - 28 VII 1368 małżeństwa ⚭ 1338 - 1368: Agnieszka, córka Leopolda I Habsburga, księcia austriackiego potomstwo ⇒ drzewo genealogiczne Elżbieta (? - po 1401) istnienie niepewne syn (przed 1368) istnienie niepewne; wspomina o nim tylko XVI-wieczny śląski kronikarz Joachim Cureus

Obwohl Karl IV. 1344 zusammen mit seinem Vater Johann von Luxemburg Schweidnitz belagerte und Landeshut eroberte, unterstützte Bolko 1348 den Frieden von Namslau. 1350 waren Karl IV. und Bolko II. soweit versöhnt, dass sie die ersten Erbverhandlungen über das Herzogtum Schweidnitz-Jauer aufnahmen. Nachdem Karls zweite Ehefrau am 2. Februar 1353 starb, heiratete er im selben Jahr Bolkos Nichte Anna von Schweidnitz. Da Bolko kinderlos war, waren Anna und ihre Nachkommen vertraglich als Erben des Herzogtums Schweidnitz-Jauer ausersehen. Durch die Heirat war ein erbrechtlicher Übergang des Herzogtums an Böhmen gesichert. 1360 überschrieb Karl IV. dem Herzog Bolko eine Hälfte des Weichbilds Glogau auf Lebenszeit. Nachdem Bolkos Nichte Anna 1361 den ersehnten Thronfolger gebar, erhielt Bolko durch Karls Vermittlung Kanth, Reichenstein und Zobten.