Matching family tree profiles for Johanna Cornelia Delport
view all 14
Immediate Family
-
husband -
-
-
-
-
-
-
-
-
sister -
sister
About Johanna Cornelia Delport
Johanna Cornelia van der Merwe (7 March 1825 - 15 January 1888) was a Voortrekker heroine who survived the Weenen massacre, an impi attack on her trekking party at the Boesmans and Bloukrans Rivers on 17 February 1838, despite suffering more than twenty assegai wounds.
She later married Hendrik Fredercik Delport with whom she had seven sons (despite being permanently crippled by the attack). She died aged 62 and was buried in Rouxville. An ox-wagon in the historic 1938 Great Trek Centenary commemoration trek as well as a South African Navy submarine were named in her honour.
- DEPOT VAB
- SOURCE MHG
- TYPE LEER
- VOLUME_NO 0
- SYSTEM 01
- REFERENCE M474
- PART 1
- DESCRIPTION DELPORT, JOHANNA CORNELIA. NOOIENSVAN VAN DER MERWE. EGGENOOT
- HENDRIK FREDERIK DELPORT.
- STARTING 18880000
- ENDING 18880000
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Die geestelike Erasmus Smit skryf in sy dagboek op Don 22 Februarie die eerste keer …”was by ‘n jong meisje, van Van der Merwe, die wel 18 wonden heeft”,…..
Op 27 Feb skryf hy “Ik bezocht de juffvr Jacobs en de jongejuffvrr van der Merwe die ik beide wat beter vond."
Op Vrydag 16 Maart 1838: “ik bezocht nog enige gewonde overbleven dochtertjie van Hans van de Merwe. Zij is 12 of 13 jaar oud. Zij lijd nu nog als de enigste aan de wonden, en heeft pijn: de andere gewonden zijn gestorven; de ander zijn beter geworden.”
Bron: Erasmus Smit; Gustav Schoeman Preller; Merwe Scholtz. Joernaal van 'n trek : uit die dagboek van Erasmus Smit. Kaapstad : Tafelberg, 1988.
Die volgende artikel beskryf die persoon se afkoms goed. Die Engelse ekserp:
“Johanna or Hannie van der Merwe survived the Zulu attack on the Voortrekkers at the Boesmans and Bloukrans Rivers on February 17, 1838. Many speculated about her parentage, but up to now no acceptable explanation existed. All these speculative possibilities are discussed and showed to be unacceptable after all the relevant facts and clues have been given.
Recently one of the authors, who has been researching the Van der Merwe family for many years, discovered the record of her baptism in the registers of the Anglican Church of St. Michael and St. George in Grahamstown, namely Johanna Cornelia, born 1825.03.07, and baptized on 1825.08.07, daughter of Johannes Frederik van der Merwe and Helena Catharina van der Merwe. The names and date of birth correspond with those of the death notice in Johanna's estate file - the latter shows a difference of one day with the age given in the death notice. Furthermore, it shows that one of her sons is named after her father, and two other sons bear the names of her grandfathers. This solves the parentage problem of Johanna van der Merwe beyond any reasonable doubt.
Considering the whereabouts of her nine brothers and sisters, there seems to be reasonable evidence that her father was the Johannes van der Merwe murdered with Piet Retief; that her eldest two brothers and their families, her mother and four younger brothers and sisters were also murdered at Bloukrans.”
Bron: Gideon de V de Kock en Janet Melville. Die herkoms van Johanna van der Merwe, oorlewende van die massamoord aan die Bloukransrivier 1838. South African Journal of Cultural History, Volume 14, Issue 1, Jun 2000, p. 67 – 74. Gratis aflaaibaar by: https://journals.co.za/content/culture/14/1/AJA10113053_741
https://en.wikipedia.org/wiki/Johanna_van_der_Merwe (weinig inligting)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Die tydskrif Sarie het op 15 Julie 1970 'n artikel oor Johanna deur Felix Lategan onder die opskrif Bloukransmoord gepubliseer. Dit lui soos volg:
So 'n jaar of twee gelede was dit my voorreg om die Geloftedag viering op Bloukrans by te woon in die geselskap van die laaste oorlewende kleinkind van Johanna van der Merwe, die Voortrekker meisie wat in 1838 in die Bloukrans moordaanval 21 Zoeloe assegaaisteke oorleef en later in die Vrystaat twaalf kinders in die wêreld gebring het.
Tant Ellen en haar man, oom Stoffel Scheepers, woon op Klaarwater aan die voet van die Drakensberg naby Geluksburg. Daar het ek die gasvrye oom en tante gaan oplaai Bloukrans toe, waar hulle as stoere patriotte die verrigtinge met oorgawe meegemaak het, en my ook die plek gewys het waar die sandklip vroeër was waarop die lyke van die vermoorde Voortrekker vroue en kindertjies na die moord laat lê' is.
Onder die lyke is twee meisies lewend gevind, Johanna van der Merwe (tant Ellen se ouma) en Magrieta Prinsloo ondanks die vele assegaaisteke wat hulle van die Zoeloe krygers gekry het.
Die groot sandklip op die plek waar die ongelukkige laer gestaan het, is vandag nie meer te sien nie; Dit is volgens mev. Scheepers in die Bloukrans monumentjie ingekap'. Maar oom Stoffel, wat saam met sy skoonvader teenwoordig was toe die beendere wat aan die oopspoel was, daar opgegrawe is om op hoër terrein herbegrawe te word, is seker van die plek wat hy aan my uitgewys het.
Hy vertel: Ek onthou goed hoe twee swartbont osse die karretjie getrek het dit was swart oorgetrek waarop die kiste met die bene en assegaaie was . . . en sulke goed soos 'n skoenveterskêrtjie.'
Daar het oom Josia ons gewys: die rugstringe van 'n vrou met die harpoen (weerhaak) van 'n assegaai daarin afgebreek.
Ek het tant Ellen gevra om my die verhaal van haar Voortrekker ouma te vertel soos sy dit uit die mond van haar vader en ander familie gehoor het. Die stuk vrouehero�ek uit ons geskiedenis volg hier woordeliks soos ek dit op band opgeneem het daar in tant Ellen se voorkamer op Klaarwater.
Sy vertel: Meneer, Johanna Cornelia Magdalena van der Merwe is my eighe bloed-ouma. Ek is die jongste kind van Marthinus Delport, Johanna van der Merwe se tweede jongste seun hy het net die een naam gehad, soos sy Hugenote oupa. Meneer, ongelukkig het ek nie my ouma Johanna self in die lewe gesien nie, maar haar portret hang in die Voortrekker Monument in Pietermaritzburg.
Die klip by Bloukrans: Kyk, dit was so 'n hoghe klip hy het skuins in die grond gelê, so het Ouma my pa-hulle beduie. Dit is nou die klip waar die kinders oor gegooi is dis nou my ouma en Magrieta Prinsloo. Toe die Zoeloes die laertjie omsingel, sê die vroue: kom ons lê op die kindertjies . . . dit is te wreed om hulle teen die wawiele te laat doodslaan.
Toe gaan die vroue en hulle lê op hulle babatjies. Ouma sê sy het nog vir haar pa die geweer en koeëls aangegee om te laai . . . Magrieta sê niemand leef meer nie kom ons druk ons koppe ook daar onder die vroumense in.
Toe het hulle mos en hulle was die eerstes wat so gesteek is met die assegaaie. En elkeen wat gesteek was, het hulle oor die klip gegooi. My ouma het vreeslik lang hare gehad en die hare het so oor haar kop gegaan en die bloed het oor haar kop geloop.
So het hulle maar almal doodgesteek en oor die klip gegooi weggegooi. Ouma had 21 steke saam met die harpoensteek hulle het hom (die assegaai) hier agter die blad uitgehaal, hulle kon hom nie terugbring nie. En Ouma het my pa-hulle honderde male gewys dat, as sy op haar maag lê, dan gooi hulle 'n koppie water gelykvol in hierdie gat (in haar rug). So het my pa gedurig vir ons vertel hoe Ouma Johanna hulle dit vertel het. Sy was dertien jaar oud en Magrieta Prinsloo twaalf.
Ja kyk, die klip was net onder 'n suikerbosboompie. Oom Dail Bezuidenhout het toe (net ná die moord) van die ander laer af gekom ek meen van Weenen.
Toe hy die rook sien, het hy saam met sy ou agterryer gejaag na die plek. Toe hy by die klip kom, sien hy Johanna en Magrieta Prinsloo leef nog. Toe het hy hulle neergelê onder die suikerbosboompie en teruggejaag en sy ou agterryer met 'n draagbaar laat kom om die twee meisiekinders terug kamp toe te dra want hy sê: hier is nie meer ander lewe nie . . .'
Naskrif: Intussen het die drie Suid-Afrikaanse duikbote hul ou Afrikaanse name verloor. SAS Umkhonto, SAS Spear en SAS Assegai word hulle deesdae genoem. Die SAS Johanna van der Merwe is die enigste duikboot wat nog opereer. Dit heet nou SAS Assegai . .
view all 11
Johanna Cornelia Delport's Timeline
| 1825 |
March 7, 1825
|
Grahamstown, Western District, Eastern Cape, South Africa
|
|
| 1849 |
1849
|
||
| 1851 |
1851
|
||
| 1852 |
May 24, 1852
|
||
| 1854 |
January 6, 1854
|
Cradock, Stormberg District, Eastern Cape, South Africa
|
|
| 1857 |
January 19, 1857
|
Cradock, Stormberg District, Eastern Cape, South Africa
|
|
|
December 13, 1857
|
Cradock, Stormberg District, Eastern Cape, South Africa
|
||
| 1863 |
February 1863
|
Graaff-Reinet, Western District, Eastern Cape, South Africa
|
|
| 1888 |
January 15, 1888
Age 62
|
Rouxville, Xhariep, Free State, South Africa
|