Adalbert Rekowski

Adalbertus (Adalbert, Albert, inaczej Wojciech) Rekowski syn Laurentiusa (Lorenza) i Doroty z d.Wilemskiej, urodził się 23 04 1837 r. w Szwarcenowie. Chrzest odbył się 30 04 1837 r. w Szwarcenowie. Mając 31 lat ożenił się w dniu 17 listopada 1868 roku z Franciszką Ewą z d. Gamalską, córką Jakuba i Rozalii z d. Wieczorek, urodzoną 14 12 1843 roku w Szwarcenowie. Chrzest Franciszki Ewy odbył się w Szwarcenowie 26 12 1843 roku. W księgach metrykalnych parafii Szwarcenowo określa się Adalberta terminem "rusticus"-rolnik, w dokumentach niemieckiego USC przeważnie jako posiadacza-najemcę (Käthnera), co zawarto w aktach urodzeń * Valerie i *Otto (Ottona) lub robotnika, jak w akcie urodzenia Alexandra, natomiast w akcie ślubu syna Ottona wystawionym w Budzyniu, w powiecie chodzieskim, w Polsce, w roku 1922 jako "posiedziciela" w Szwarcenowie. W Szwarcenowie mieszkali "na banku" w środku wsi. Najbliższa rodzina ze strony żony Franciszki Ewy z d.Gamalskiej wyemigrowała do USA. Jeszcze w latach pięćdziesiątych tego stulecia utrzymywano kontakt z kuzynką Ottona Marią Berchmans, córką Josephine Mackey, prawdopodobnie siostry jego matki Franciszki Ewy z d.Gamalskiej. Józefina Mackey mieszkała wówczas w Nowym Jorku (Weehawken, NJ). Wszelkie kontakty z tą rodziną od tego czasu zostały przerwane. Rodzina matki Franciszki Rekowskiej - Rozalii z d. Wieczorek była dość liczną i starą rodziną w Szwarcenowie. Kataster z 1772 r. wymienia bowiem w Szwarcenowie Johana i Petera Wieczorków, a w Mózgowie wdowę Wieczorek.

W 1874 roku, rodzi się ich pierwszy syn Władysław. 10 kwietnia 1877 roku Adalbert Rekowski zgłasza w USC w Szwarcenowie urodziny swojej córki Walerii. Jest niepiśmienny i podpisuje się krzyżykami. U jego kolejnych dzieci, synów Alexandra i Otto (Ottona), widnieje w dokumentach USC błąd zapisu w nazwisku (Reikowski). Podobne błędy występują też w dokumentach rodzeństwa Adalberta mieszkającego w sąsiedztwie (Michaela Rekowskiego brata, Marianny=Anny Klarowskiej, siostry). Sytuacja materialna rodziny Adalberta była raczej zła skoro podejmuje się dodatkowej, jak sądzę, pracy robotnika i mimo tego nie jest w stanie zapewnić właściwej opieki nad synem Alexandrem, który wkrótce umiera w wieku 4 lat (1884). W akcie urodzenia jego najmłodszego syna Ottona (1884) Adalbert podpisuje się już własnoręcznie i wyraźnie Rekowski. 12 października 1900 roku umiera jego najstarszy syn Władysław, organista i zapewne uzdolniony muzycznie młody człowiek (wady genetyczne, przypadek?). Postępująca dalej powszechnie bieda jest zapewne powodem wczesnego podjęcia pracy (1898) przez jego 14 letniego syna Ottona, a wielu innych zmusza do emigracji za ocean. Z całych Niemiec wyjechało w latach 1820 do 1928 5,9 mln obywateli, głównie do USA.

Adalbert Rekowski zmarł w Szwarcenowie, w swoim mieszkaniu, 30. 01. 1910 roku przeżywszy 73 lata, a jego żona Franciszka z d. Gamalska około 1928-1929 rokiem. Zostali pochowani, zapewne już, na nowym cmentarzu przy drodze na Krotoszyny. Według aktu ślubu Ottona Rekowskiego, jego matka Franciszka Rekowska z d.Gamalska żyła jeszcze w Szwarcenowie w 1922 r. Wanda Chilinska-Seeman, wnuczka, będąca u niej na wychowaniu pojawia się u swego wuja Ottona w Margoninie od 1928-29 r., zapewne po jej śmierci. Z małżeństwa tego byli: Władysław (*1874), Valeria (*1877), Alexander (*1880) i Otton (*1884).