Adomas Mykolas Rakickis

Адам Міхал Ракіцкі (польск.: Adam Michał Rokicki; каля 1740 — 28 сакавіка 1779) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, кашталян менскі (1777—1779). Біяграфія

Належаў да каталіцкага шляхецкага роду Ракіцкіх герба «Равіч» з Ашмянскага павета. Быў сынам Марыяны Дэрксгоф і ашмянскага стражніка (1732–1739), ашмянскага скарбніка (1739–1741), ашмянскага канюшага (1741–1749), ашмянскага войскага (1749–1759) і рэгента малой пячаткі Літоўскага Трыбунала (1757–1759) Франца Антонія Ракіцкага (памёр у 1759), уласніка значнага маёнтка Брагін (купленага ў княгіні Альжбеты Замойскай у 1754 за 550 000 злотых) і лідара групоўкі Чартарыйскіх у Рэчыцкім павеце.

Рэгент ВКЛ (згадваецца ў 1765), ротмістр пяцігорскай харугвы ВКЛ (1772—1776), палкоўнік пяцігорскі ВКЛ (1776—1777), кашталян менскі ў 1777—1779. 17 кастрычніка 1777 быў абраны маршалкам Літоўскага Трыбунала, дэпутат Літоўскага Трыбунала ў 1778 годзе.

Быў жанаты з Марыянай (Марыяй Юзафінай) Аскеркай, дачкой мазырскага маршалка Рафала Алаіза Аскеркі герба «Мурдэліа зменены» і князёўны Станіславы Тэрэзы, дачкой віцебскага ваяводы Марцыяна Міхала Агінскага. Меў з ёй двух сыноў: Людвіка і Алаіза Рафала, а таксама дачку Ізабелу (пайшла за Ігнацыя Аскерку, рэчыцкага падстаросту). Валодаў па бацьку значным маёнткам Брагін (Брагінскае графства і Ялчанскі ключ) у Кіеўскім ваяводстве.

Пасля смерці мужа Марыяна з Аскеркаў Ракіцкая выйшла ў другі раз за ўпіцкага кашталяна Міхала Страшэвіча (1750–1818) і мела ад яго двух дачок – Тэрэзу (выйшла за Яна Шукшту) і Аляксандру (выйшла за Міхала Корвін-Касакоўскага). Зноскі Літаратура

   Uruski, S. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, T. 1-15 — Warszawa 1904—1938.

   Анішчанка, Я.К. Збор твораў : у 6 т. / Я.К. Анішчанка. – Мінск : Хурсік, 2004–2010. – Т. 6: Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ у перш. палове XVIII ст.: спісы на рус. мове. – 2010. – 392 с.

   Мацук, А.У. Барацьба магнацкіх груповак у ВКЛ (1717–1764) / А.У. Мацук. – Мінск : Медысонт, 2010. – 640 с.

Adomas Mykolas Rakickis (lenk. Adam Michał Rokicki), (apie 1740 m. – 1779 m. kovo 20 d.) – LDK valstybinis veikėjas, Mozyriaus regentas, LDK regentas (1765), LDK Piatigorsko įgulos rotmistras (1772–1776), LDK Piatigorsko pulkininkas (1776–1777), Minsko kaštelionas (1777–1779), 1777 m. spalio 17 d. buvo išrinktas Lietuvos Tribunolo maršalka, Lietuvos Tribunolo deputatas 1778 metais. Biografija

Lietuvos bajorų Rakickių giminės atstovas, herbo „Rawicz“ savininkas. Buvo Ašmeno sargybinio (1732–1739), Ašmenos iždininko (1739–1741), Ašmenos žirgininko (1741–1749), Ašmenos vaiskio (1749–1759) ir Lietuvos Tribunolo raštininko Pranciškaus Antano Rakickio (m.1759), Žymaus Bragino dvaro valdininko (pirkto iš kunigaikštytės Jelizavetos Zamoiskos 1754 metais už 550 000 auksinų) ir Rečicos pavieto Čartoriskių grupuotės lyderio ir Marijanos Derksgof sūnus. Šeima

Buvo vedęs Marijaną Askierkaitę, Mozyriaus maršalkos Rafalio Aloizo Askierkos ir kunigaikštytės Stanislovos-Terezos Oginskaitės, Vitebsko vaivados Martyno Mykolo Oginskio dukters, dukterį. Nuo santuokos su ja turėjo du sūnus: Liudviką ir Aloizą-Rafalį, taip pat dukterį Izabelę (ištekėjo už Rečicos paseniūnio Ignoto Juzefo Askierkos). Valdė Žymų Bragino dvarą, Kijevo vaivadijoje.

Po vyro mirties Marijos Askierkaitė Rakicka ištekėjo už Upytės kašteliono Mykolo Straševičiaus (1750–1818) ir turėjo nuo jo dvi dukteris – Тerezę (ištekėjo už Jono Šiukšto) ir Aleksandrą (ištekėjo už Mykolo Korvino-Kosakovskio). Literatūra

   Uruski, S. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, T. 1-15 – Warszawa 1904–1938.

   Анішчанка, Я.К. Збор твораў : у 6 т. / Я.К. Анішчанка. – Мінск : Віктар Хурсік, 2004–2010. – Т. 6: Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ у перш. палове XVIII ст.: спісы на рус. мове. – 2010. – 392 с.

   Мацук, А.У. Барацьба магнацкіх груповак у ВКЛ (1717–1764) / А.У. Мацук. – Мінск : Медысонт, 2010. – 640 с.