David Baute

BOEK KOPEN

David Baute, koopman te Sevilla en Middelburg & "avonturier", 6. Genalogische gegevens Baute 327 geboren te Antwerpen in het jaar 1588, begraven te Middelburg op 28 mei 1657.

Schrijver van een egodocument ' 'Cort relaas sedert den jare 1609', uitgegeven door Robert Kuiper, Hilversum, (verkrijgbaar bij Uitgeverij Verloren, Bol.com) 2000, ZA handschrift nr.277. David Baute werd jarenlang in Spanje gevangengehouden en zelfs gemarteld. Hij is getrouwd op 6 oktober 1630 voor de kerk met Catalina Ingelveert, geboren te Duinkerken op 14 april 1608, overleden te Middelburg op 26 mei 1648, begraven aldaar op 1 juli 1648, dochter van Pieter Ingelveert. Zijn kleinzoon David Baute bleek in het bezit van het origineel handschrift. Nagtglas was per ongeluk op het werk gestuit

BOUTE (David) ook Battte, was een voornaam koopman te Middelburg, die zijne lotgevallen /ren miseriön" heeft opgeteekend, waarvan een afschrift, juist twee eeuwen later, toevallig in het kasteel St. George d' Elmina aan de Westkust van Afrika teruggevonden werd. B. werd te Antwerpen in April 1588 geboren, en verliet met zijn pleegouders die kwijnende koopstad , om zich in het vooruitstrevende Middelburg te vestigen. Na het sluiten van het Bestand vertrok hij naar Spanje, waar hij tot 1622, meest in Sevilla, bleef wonen.
Handelszaken, door de overheid beschouwd als pogingen om te smokkelen , brachten hem in ongelegenheid , en zelfs in de gevangenis en op de pijnbank. Door vaardig spreken en kloek handelen kwam hij echter in vrijheid, en na een gevaarlijke en avontuurlijke reis, in een klein zwaar beladen vaartuig, langs de kusten van Spanje en Frankrijk te Calais.
Vervolgens vestigde hij zich te Middelburg, waar hij handel dreef en in 1638 bewindhebber werd der West-Indische Compagnie, dat juist eene kolf voor zijne hand was. B. was in 1630 getrouwd met Catalxna, de twee en twintigjarige dochter van mr. Pieter Ingelveert. Deze vroegere pensionaris van Duinkerken was, van ketterij beschuldigd, door de Jesuiten vervolgd en in het kastel te Rupelmonde opgesloten.
Het gelukte in 1627 aan genoemde dochter, waarschijnlijk bekend met de geschiedenis van Huoo de Groot, om haar vader in een kleederkist uit de gevangenis te redden, zoodat hij verder vermomd over de Fransche grenzen kon vluchten.
Niet lang daarna vestigde de kundige en scherpzinnige rechtsgeleerde zich in Middelburg, waar hij door de regeering met open armen ontvangen werd en ongevraagd benoemd tot lid in den raad van Vlaanderen. Ingelvert overleed tijdens de bruidsdagen zijner dochter in October 1630.

B. had 3 zonen en 4 dochters en uit de namen der doopgetuigen (v. Roubebgen , Lahpsins, yan Peebe , Godin enz.) mag men afleiden , dat de familie in de deftigste kringen der stad verkeerde. Zijne vrouw stierf in 1648. In 1657 begon hij zelf te verzwakken , en daarom vooral haastte hij zich om zijne levenservaringen op te schrijven. Zij waren in April voltooid en spoedig daarna kwam het einde. Op den 26 Mei werd B. in de oude kerk begraven. Zijne oudste dochter was gehuwd met een jong , veel belovend geneesheer , Dr. Nathanael Ondermerck , die door een val in 1656 het leven verloor. De nakomelingen van zijn jongsten zoon , den med. doet. Fban^ois B., in 1694 overleden , vindt men tot in het begin der 18e eeuw op de lijsten der regeering vermeld. De pensionaris David B., getrouwd met Maria van Vrijberghe , (1668 — 1702) was vermoedelijk zijn kleinzoon. Vgl. David Baute in Sloet , Tijdschrift voor staathuishoudkunde , dl. XXVII (1868) en Verzameling over de twisten van 1702—1714 in Bibl. Zeeumch genootschap.
"Levensberichten van Zeeuwen. Zijnde een vervolg op P. de la Rue, Geletterd, staatkundig en heldhaftig Zeeland", F. Nagtglas, Eerste Deel, Middelburg, J.C.&W. Altorffer, Drukkers van het Genootschap,1890.