Korporaal Jan Adam VAN DER LINDE, Oud-commando No 2 (Dutch) Troop in WW2

MILITÊRE DIENSPLIG TYDENS DIE TWEEDE WÊRELD OORLOG VIR NEDERLAND

Served in World War II

Proceeded to England MAR 1942 joining 10th Commando Battalion of the British Army and returning to South Africa in SEP 1945.

He took part in the Liberation of Walcheren of 1 NOV 1944. The 52th Lowland Division also taking part and distinguishing themselves. The Allied forces landed at 5.45am, surprising the Germans.

25 Dutch troops took part in the landing at Vlissingen as part of the Allied forces.

No 4 Commando made landfall during the night (the morning) of 1 NOV 1944 at Vlissingen.

No 48 R. M. Commando and 47 Commando landed to the right of the hole in Dijk 41. The Dutch troops followed behind 48 R. M. Commando through the dunes towards Zoutelande. They put W13 battery out of commission.

At daybreak the march continues and Zoutelande is liberated by noon. 47 Commando's task was to get to the hole at Vlissingen which meant 8km of sand.

The weather was worsening with a very strong wind blowing. Sand storms affected sight and the automatic weapons. Despite this minor defences were overrun in which corporals VAN DER LINDE and BLOEMINK distinguished themselves. Both received the Bronze Cross for their distinguished actions at Nijmegen as well.

In the afternoon the offensive continued at Dishoek known as W11 and all defenses were overrun. Air and sea support had to cease due the bad weather.

Luitenant Colonel PHILLIPS decided to continue the attack nevertheless. Two troops left through Valkenisse and two troops right over the dunes. The attack progressed several hundreds of meters through sand, labyrinth and minefileds. An artillary attack only 300m from them is ordered by the oolonel whereafter he followed with a bloodied head bandage.

Dutch commando push forward into enemy territory with sergeant-major, later captain VAN DER BERGH distinguishing himself. As nightfall approaches most officers had been wounded or killed with the remaining servicemen were settled in around a conquered concrete defense under control of "adjunk"-captain SPENCER. During the night an attack by the Germans is warded off.

At daybreak other troops and the commnado post is sighted. The attack is led by the troop. It progresses well for one kilometer at which point they come under heavy artillary fire. The 11 Dutch troops took cover behind a dune. Whilst under attack with granades going off witnin "tiental" meters of the troops the order to storm is given.

Only three Dutch troops manage to reach the objective. VAN DEN BERGH, the sergeant from Dulleman and one J. LINZEL. Seven of the Dutch troop were wounded ie. sergeant UBELS and corporals KOKHUIS, CRAMER, BOELEMA, VISSER, VAN DER LINDE en BLOEMINK.

Despite not suffering any deaths, it was still an unfortunate end for the Dutch troop on the third of November, just hours before the Germans surrended.

Dutch troops took part in the landings at Vlissingen and Weskapelle. They served as interpreters and were in the front lines. The landings at Weskapelle started at 9.45am.

Dutch troops took part in the landings at Walcheren and the street fights in Vlissingen.

He returned to South Africa in SEP 1945 after serving in No 2 Dutch Troop in the No. 10 Inter Allied Commando. The Dutch troops were mainly from the Royal Dutch Brigade "Prinses Irene" which was founded on 11 JAN 1941.

Was awarded the Bronze Cross twice.

https://www.korpscommandotroepen.nl/stichting/traditie/erelijsten/o...

https://www.korpscommandotroepen.nl/?s=jan+van+der+linde

https://www.korpscommandotroepen.nl/stichting/traditie/korpsgeschie...

"Per parachute en nooit gesprongen

De wapenspreuk van het Korps: ‘Nunc Aut Nunquam’ bestond in 1944 nog niet. Toch moeten de commando’s Bloemink en Van der Linde met deze spreuk bezield zijn geweest op het moment dat zij zonder ooit enige opleiding in parachutespringen te hebben gehad, boven Groesbeek afsprongen met een Amerikaans parachutisten regiment."

1. Awarded 19 APRIL 1945

https://www.familysearch.org/ark:/61903/1:1:Q2TV-G96M

https://www.openarch.nl/nim:a798a4ad-67e4-e12d-4fa4-11b4b3192f58

https://www.defensie.nl/onderwerpen/onderscheidingen/dapperheidsond...

Gegevens dapperheidsonderscheiding

Datum Koninklijk Besluit 19-04-1945 No. 21

Registernummer 1189

Mutatie Nederland - Nijmegen - Groesbeek - landingsgevechten

Mutatieperiode 17 september - 4 oktober 1944

Literatuur Gb 117; gb 118; gb 120-15; gb 126-4; gb 137-23; gb 138-22; gb 141-27; post (1) 168, 193; lk 1951

Persoonsgegevens

Nationaliteit Nederlandse

Rang, functie of beroep Dienstplichtig korporaal

Onderdeel Landmacht

Aan boord van / behorende tot Paracommando's, No. 2 Dutch Troop, No. 10 (Inter-Allied) Commando

Geboren 21 november 1911 in Amsterdam

Overleden 1986 in Zuid-Afrika

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Nijmegen

2. Awarded 12 MAY 1951

https://www.defensie.nl/onderwerpen/onderscheidingen/dapperheidsond...

Gegevens dapperheidsonderscheiding

Datum Koninklijk Besluit 12-05-1951 No. 29

Registernummer 3244

Mutatie Nederland - Walcheren - Westkapelle / Zoutelande - landingsgevechten

Mutatieperiode 1 - 3 nov 1944

Literatuur Gb 117; gb 118; gb 120-15; gb 126-4; gb 137-23; gb 138-22; gb 141-27; post (1) 168, 193; lk 1951 Andere onderscheidingen Bronzen Kruis (tweede maal)

Persoonsgegevens

Nationaliteit Nederlandse

Rang, functie of beroep Dienstplichtig korporaal

Onderdeel Landmacht

Aan boord van / behorende tot Paracommando's, No. 2 Dutch Troop, No. 10 (Inter-Allied) Commando

Geboren 21 november 1911 in Amsterdam

Overleden 1986 in Zuid-Afrika

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Webblad vir De groene baret (Van die Ministerie van Defensie van Nederland)

[https://www.defensie.nl/onderwerpen/historische-canons/historische-...]

De groene baret
De eerste lichting van No. 2 (Dutch) Troop was amper herkenbaar als commando. De militairen droegen het standaard uniform van het Britse leger. Op hun hoofd droegen zij een 'tinhat' of een veldmuts. Commando's onderscheidden zich alleen met een naamlint en een onderdeelsembleem op beide bovenarmen.

Groene baret met het embleem.
De groene baret.
De baret
Voor de Nederlanders was dat goed genoeg, maar voor de Britse eenheden niet. De rijke uniformgeschiedenis van het Britse leger had een veelheid aan hoofddeksels nagelaten. De commando's kwamen uit alle gelederen van het leger. Daardoor stonden er op het appèl tientallen militairen met verschillende petten, mutsen en baretten. Bij het No. 1 Commando waren er op een gegeven moment bijna 80 soorten. Geen pretje voor de foerier!

Dat moest anders, maar elke militair droeg het hoofddeksel van zijn regiment of korps met gepaste trots. Dit gevoel moest een nieuw hoofddeksel ook oproepen. Daarvoor moesten de commando's zich op een of andere manier onderscheiden. Daarvoor bleek de baret bleek geschikt.

Het was een praktisch ding. En er waren maar 2 andere onderdelen in het Britse leger die de baret droegen. De cavalerie droeg zwarte baretten en de parachutisten rode. De commando's kozen voor groen. Het schijnt dat zij deze kleur ontleenden aan de salamander in het embleem van No. 1 Commando. Een groene is natuurlijk ook handig in het veld.

Groen licht
De legerleiding gaf in oktober 1942 groen licht voor het dragen van de groene baret. In het begin droegen maar 2 commando-eenheden de groene baret. Spoedig namen alle commandotroepen dat over. Nog voor het einde van 1942 droeg ook No. 2 (Dutch) Troop de groene baret.

Uit het niets groeide de groene baret uit tot het symbool van de special forces. Het is een trofee. Alleen bereikbaar voor degenen die de 1e commando-opleiding doorstaan. De Nederlandse commando's houden vast aan hun Britse roots. Zolang ze bij het korps zijn betrokken, dragen ze met trots de groene baret.

(Bygevoeg deur Y. DROST op 13 AUG 2022)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Groene Baret

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De groene baret is de kleur baret die, in Nederland, alleen gedragen wordt door militairen van het Korps Commandotroepen </wiki/Korps_Commandotroepen> (KCT).

De reden dat voor de kleur groen is gekozen is omdat ten tijde van de oprichting van de eerste commando eenheden in Engeland in juni 1940 de kleur groen de enige kleur was die niet in gebruik was bij andere eenheden. Later in de Tweede Wereldoorlog, werd door de Britten besloten om ook uit de bezette gebieden afkomstige militairen toe te laten. Zodoende meldden ook de eerste Nederlandse militairen zich aan. Alle militairen die de zware commando-opleiding hadden gehaald kregen de groene baret uitgereikt.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De Patriot 6.12.1946

Goede geest op Wildhoef

...De opleiding berust bij de z.g. "commando's", een populaire naam voor "Nr. 10. Dutch commandotroops, die tijdens den oorlog in Engeland zijn getraind.

p. 21

VAN EN VOOR HET MUSEUM

Precies een jaar geleden werd een oproep gedaan aan alle (oud) commando's om "spullen" ten behoeve van het op te richten museum af te staan of in bruikleen ter beschikking te stellen. Het was gelukkig niet tegen dovemansoren gezegd...! Allen die daar al gehoor aan hebben gegeven; langs deze weg nogmaals hartelijk dank! Vooral, daar wij ons ten volle realiseren dat "zelfs de schijnbaar nietige zaken..." een trotse bezitter ná aan hart liggen. Het zijn vaak juist de kleine dingen, waar waarde aan gehecht wordt. Een "buitestaander" zal vermoedelijk nooit kunnen begrijpen waarom nou ju ist dat ziekenrapportbriefje gedateerd op 17nov 1944 te Eastbourne, zo waardevol was voor de bezitter. De bezitter, kpl Jan Adam v.d. Linde (zie IN MEMORIUM septemberuitgawe '86) had de uitdrukkelijke wens geuit om, in navolging van de eerste "oproep" van de museumcommissie, zijn onderscheidingen en bijbehorende certificaten aan het museum ter beschikking te stellen. Eén dezer dagen mochten wij het pakketje van zijn dochter uit Zuid-Afrika ontvangen. Twee maal het Bronzen Kruis (Nijmegen en Westkapelle), alsmede het Oorlogsherinneringskruis 1940-1945. Zeker het vermelden waard is, dat zijn met trots gedragen Amerikaanse parachutistenwing bij de schenking behoorde. De wing met ster (actiesprong). Hij en Bloemink waren de enigen die, zonder enige opleiding, ingedeeld bij 82nd Airborne, boven Groesbeek afsprongen... (zie pag 29, "Korps Commandotroepen 1942-1982".)

Natuurlijk gaat, zoals door ons gebruikelijk, een persoonlijk dankschrijven naar de schenker, in dit geval mevr. Grundlingh v.d. Linde. Heeft U dus iets wat U (na wikken en wegen...) besluit aan Uw museum te schenken, maar U wilt daar liever eerst even over praten, schroom niet!! Bel of schrijf even aan:

MUSEUM

KORPS COMMANDOTROEPEN

ADJ. J. M. BOCHOVE (Conservator)

Commandobaan 4

4706 CL Roosendaal

tel: 01650-43920, tst 347 of 312

De Groene Baret, December 1986

-------------------------------------------------------------------------------

Verolme Nieuws

Maandblad 18e jaargang no. 11 en 12.

November-December 1974

p.2

De Slag van Walcheren

"Na de mislukking van de aanval op Arnhem moet men de "Slag van Walcheren" zien als essentieel voor de bevrijding van geheel Noord-West-Europa.

Hier werd, in de eerste novemberdagen van het jaar 1944, vooral door de 52e Lowland Divisie, iets groots verricht. Opgeleid en geoefend om uitsluitend in het bergland te vechten, legden deze soldaten een helfhaftige proeve van bekwaamheid af in de vette modder en het zoute water van een jammerlijk verdronken eiland".

Jhr. A. F. C. de Casembroot,

Commissaris der Koningin in Zeeland.

p. 3

Winston S. Churchill schrijft in zijn Memoires dat de :Royal Marines" wegens buitengewone dapperheid vermelding verdienen. Hij spreekt over zware verliezen bij hun landing bij Westkapelle.

In Westkapelle ging 488 van de 704 woningen verloren.

In Westkapelle kwamen 200 inwoners om het leven. De invasie eiste ook het leven van duizenden dieren. Van die 9800 koeien bleven 600 over. Van de 2500 paarden nog 500.

"...de duitse generaal Von Zanten erin plm. 65.000 manschappen naar Walcheren te evacueren."

Luitenant-generaal J. J. C. P. Wilson, militair historicus, beweerde dat het zeewater op Walcheren de bewegingen van de gelande troepen minstens even ernstig heeft gehinderd dan die der duitse reserves.

Misschien is Walcheren de dupe geworden van een ruzie tussen Eisenhower en Montgomery, maar boven alle twijfel verheven staat het feit dat de mannen die Zeeland hebben bevrijd - met een verlies van 30.000 man aan doden en gewonden - uitermate dapper hebben gevochten en een grote bijdrage hebben geleverd aan de bevrijding van ons land en de overwinning op de Duitsers.

p. 6

De dag van de herdenkingsplechtigheid

Ik leg oma uit, dat ook nederlandse commando's hebben deelgenomen aan de landingen bij Vlissingen en Westkapelle. Ze dienden vooral als gidsen en bevonden zich in de eerste linies.

p. 7

Nog even houdt de P. Z. C. mijn aandacht gevangen, omdat in het bericht ook gesproken wordt over een provisorische plechtigheid in Westkapelle. Twee eenzame engelse ex-commando's - Bill Hudson, die als eenling en al liftende de hele veldtocht in Europa had overgedaan, en commando-officier Reagen met zijn vrouw in een jeep - waren plotseling op de zware zeedijk verschenen om een krans en bloemen neer te leggen. Namens de gemeente had toen de burgemeester L. M. Moermond nog een tak neergelegd.

p. 8

"...De Slag om Walcheren vormde een inleiding tot de bevrijding van dit deel van West-Europa".

p. 9

Willem bofte dat Piet Eekman ook op het stadshuis zat met zijn zeldzame kollektie unieke foto's van de landingen op Walcheren en de straatgevechten in Vlissingen. Piet G. Eekman, Gallantstraat 12, Vlissingen, tel. 01184-4961.

p. 13

Luitenant M. Nisbet, The King's Own Scottish Borderers, died 2 November 1944, 20 jaar.

p. 17

247 zware Lancasterbommenwerpers van de 3e en 5e RAF-groep van Bomber Command wierpen 1262 ton explosieven en 6 1/2 ton brandbommen op de zeedijk van Westkapelle. U ziet hoe de Noordzee het eiland binnenstroomt. Er zijn nog talrijke bomtrechters op deze foto te zien.

p. 18

1 November 1944, 05.45 uur landden de geallieerden bij verrassing in het Slikhaventje. "Gott im Himmel, die Kommando's" riepen de Duitsers.

p. 19

Als om 8 uur het 4e Battalion King's Own Scottish Borderers aan wal komt, ligt het landingshoofd onder zwaar duits vuur.

p. 22

Zware duitse kustbatterijen richtten onder de landingsvaartuigen bij Westkapelle een ware slachting aan.

...Een korrespondent van Reuter seinde:"D-day was vergeleken met deze invasie een wandeling".

p. 32

Om Vlissingen was een dubbele tankgracht gegraven. Walcheren - met 700 bunkers, artilleriebatterijen van het zwaarste kaliber, krachtig luchtdoelgeschut, middelgroot- en lichtgeschut en talrijke mitrailleursnesten-, dat de waterweg na Antwerpen afsloot, leek een onneembare vesting.

In de periode van 17 september t/m 30 oktober 1944 vorde de R. A. F. tweeduizend tweehonderdnegentien vluchten uit en strooide meer dan tienduizend bommen over Walcheren.

p. 33

Een luchtvloot van 247 viermotorige bommenwerpers (Lancaster) nadert Westkapelle. Het bombardement duurt twee uren. Er worden bommen "afgetrapt" van 6000 kg. De beroemde zeedijk, zo breed als een weiland, scheurt open over een lengte van 125 meter en de Noordzee stroomt Walcheren binnen. Het geallieerde opperbevel acht de uitwerking niet voldoende. Zware tijdbommen dringen - fonteinen van zeewater en aarde opwerdend - in de Vlissingse Nolledijk. Een bres ontstaat van 300 meter. Bij Ritthem maken de bommen een gat van 300 meter en de zeedijk bij Veere scheurt over een lengte van 400 meter open.

p. 34

Beschieting van Vlissingen door 314 kanonnen. 40.000 granaten maken van de stad een trieste puinhoop. Eén huis blijft onbeschadigd.

De Canadezen gebruiken een nieuw wapen. Een raketbatterij die twaalf raketten tegelijk afvuurt.

1 november 1944. Landingen voor Vlissingen 05.45 uur en Westkapelle 09.45 uur.

Wie heeft de vloot voor Westkapelle zien naderen? Het vlaggeschip fregat HMS "Kingsmille", het slagschip HMS "Warspite", de monitors HMS "Roberts" en HMS "Erebus" met 15 inch kanonnen. 123 allerlei soorten vaartuigen, waaronder zes infanterieboten voor het oppikken van overlevenden uit getroffen schepen. Eerst zwijgt de kust van Walcheren. Dan volgt een ware slachting door het ontzettende vuur van de duitse kustverdediging. Een raketschip, de LCF 37, vliegt met 100.000 ontploffende tweeponder- en Oerlikongranaten de lucht in. Rond half twaalf is 80% van de begeleidingsschepen buiten veld gesteld. De grootste moordenaar blijkt de duitse kustbatterij W13, die plotseling zwijgt omdat ze geen munitie meer heeft. H. A. Lith, auteur van "De bevrijding van Walcheren", schreef: "Er zou een ramp gebeurd zijn als deze kanonnen waren blijven schieten".

Mannen sprongen in zee. Sommigen werden opgepikt door volgende vaartuigen, anderen dreven met hun gezicht naar beneden in reddingsvesten op de golven.

Uit: "The Green Beret" door Hillary St. George Saunders.

p. 75

IN DE HEL VAN WESTKAPELLE

1 november

...4 Commando in het holst van de nacht een goede landing op Vlissingen uitvoerde...

p. 76

Doodsverachting

...van de 26 schepen worden er 11 tot zinken gebracht, terwijl 9 anderen zwaar beschadigd uit de strijd moeten worden teruggenomen.

Voor ons uit zien we nu de eerste landingen plaatsvinden, links van het gat in de dijk 41, rechts 48 R. M. Commando. Wij, bij 47 Commando, zouden 48 een half uur later volgen.

1 november 1944, even over elven waren we geland op Walcheren.

De opmars

Na de nodige reorganisaties rukten ook wij op, achter 48 R. M. Commando, door de duinen in de richting van Zoutelande. We passeerden de batterij W13,...

Bij het aanbreken van de dag werd de opmars voortgezet;... Zoutelande werd tegen twaalven door 48 R. M. Commando genomen...47 R. M. Commando had als taak: van hier naar het gat bij Vlissingen. Acht kilometer zand!

p. 77

Slecht weer

Het weer was verslechterd. Er stond een harde wind. Zandstormen belemmerden het zicht en al spoedig bleek dat onze automatische wapens veel storingen kregen. Vlot werden echter enkele kleinere versterkingen opgeruimd, waarbij de korporaals VAN DER LINDE en Bloemink zich onderscheidden. Beide korporaals kregen later, ook in verband met hun moedig optreden bij Nijmegen, het Bronzen Kruis.

In de middag liepen we op tegen een uitgebreid net van stellingen, bunkers en versperringen voor Dishoek, bekend als W11. Lucht- en marinesteun, welke tevoren een zo grote rol speelden, waren door de weersomstandigheden niet meer mogelijk.

De lt. kolonel Phillips besloot toch tot de aanval. Twee troops links door Valkenisse en twee troops rechts over de duinen. De aanval vorderde enkele honderen meters. Het ging door mul zand en een labyrinth van prikkeldraad en mijnenvelden. ... De aanval liep vast en nu werd de machtige vuist van de artillerie te hulp geroepen door een kolonel van de artillerie, die, met een groot bebloed verband om zijn hoofd, de aanvallende troepen op de voet volgde. ... Een hevige artilleriebeschieting volgde op geen 300 meter van ons af, waarna de aanval werd voorgezet. ... Aan enkele secties gelukte het echter dieper in de vijandelijke stellingen door te dringen. Hierbij bevonden zich ook de Nederlandse Commando's, waarbij de reeds genoemde sergeant-majoor, thans kapitein Van den Bergh, zich bijzonder onderscheidde. ... Door de nu snel invallende duisternis verliep de aanval. De meeste officieren waren gewond of gedood en de overgebleven aanvallers werden door de kapitein-adjudant Spencer en mij gereorganiseerd rondom een veroverde vijandelike betonnen versterking.

... Een vertwijfelde nachtaanval van de Duitsers brak plotseling los en we wisten niet hoe gauw we uit de bunker moesten komen door een gang, waar de scherven van ontploffende granaten doorheen vlogen. Nog nimmer werd door enkelen zo snel een schuttersput gegraven als toen - met blote handen. De aanval werd afgeslagen.

Finale

Bij het aanbreken van de dag kwamen de andere troops en de commandopost naar voren. Nieuwe plannen werden gemaakt voor het bestormen van de laaste versterkingen. ... Opnieuw mocht te troop, waarbij wij ingedeeld waren, de opmars leiden. Een kilometer lang ging het goed, totdat we, om een duin heen gekomen, verrast werden door zwaar mitrailleurvuur. Gelukkig was dit gericht op een lange colonne, die over een duinkam oprukte, zodat wij snel achter het beschermende duin konden terugtrekken. De mitrailleurnesten werden ingeneveld en de opmars voortgezet tot op enkele honderden meters. De bedoeling was een model stromaanval. De elf Nederlanders lagen gereed achter een duinkam, met een bajonet op het geweer, toen ook zij eindelijk achterhaald werden doot het noodlot.

De duitsers waren slim en gaven een mortiervuur af vóór het rookgordijn, waar ze ons terecht vermoedden. Een paar granaten sloegen in, een tiental meters van ons af. Op hetselfde ogenblik werd echter het sein voor de stromaanval gegeven en werd er gestormd. Aangekomen in de bunkerstelling,

p. 78

waarin de vijand zich overgaf of gevlucht was, bleek, dat er slechts drie Nederlanders het gevechtsdoel hadden bereikt. Van den Bergh, de sergeant Van Dulleman en ik. Het mortiervuur had vele slachtoffers onder de stormers gemaakt. En onder de gewonden, die de zojuist veroverde stelling lopend, kruipend of gedragen bereikten, bevonden zich zeven van onze Nederlandse Commando's: de sergeant Ubels en de korporaals Kokhuis, Cramer, Boelema, Visser, VAN DER LINDE en Bloemink.

Hospitaalsoldaten waren niet aanwezig en terwijl Van den Bergh enkele noodverbanden aanlegde, droegen de sergeant Van Dullemen en ik de hevig bloedende sergeant Ubels, wiens slagader in de rechterarm getroffen was, enkele honderden meters naar achter, waar een dokter hem de eerste hulp verleende.

Hoewel er gelukkig geen doden te betreuren vielen, was dit toch een ongelukkig einde voor ons op die derde dag van november, want enkele uren later stakkten de Duitsers de strijd.

De lt. kolonel Laycock had ons een typische Commando-job beloofd. Inderdaad, de landing op en de verovering van Walcheren was een ideale operatie voor Commando's. Walcheren is een wapenfeit waarop het Korps Commandotroepen trots kan zijn. Niet voor niets voert het de namen Westkapelle en Vlissingen onder die van Arakan, Arnhem, Nijmegen en Eindhoven in zijn vaandel. Walcheren werd een success door de zware en intensieve opleiding welke aan de Commando's gegeven werd, zonder welke zij nimmer de afmattende invloed van koude, water en zandstormen te boven zouden zijn gekomen.

De verliezen waren zwaar geweest. De vrijmaking van de Schelde kostte de geallieerden ruim 23.000 doden. Het doel was echter bereikt en de troepen aan de Rijn, die de beslissing moesten bregen, waren verzekerd van een goede logistieke steun.

Commando's waaronder de Nederlandse, zijn er trots op hieraan te hebben mogen deelnemen.

J. Linzel.

----------------------------------------------------------------------------------

DE STRIJD OM WALCHEREN

Het is maar bij weinig Nederlanders bekend, dat aan de landingen der geallieerden op 1 november 1944 bij Vlissingen 25 Nederlanders hebben deelgenomen. De heer W. Boersma uit Ede, die zeer nieuwsgierig was naar de inhoud van het artiken De Slag om Walcheren in Verolme Nieuws, vertelde ons telefonisch dat hij een studie had gemaakt van de geschiedenis van "No. 2 (Dutch) Troop van No. 10 (Inter Allied) Commando". Het ons toegezonden artikel vonden we zo interessant dat wij het met uitzondering van de "Inzet in het Verre Oosten" publiceren.

De geschiedenis en uniformering van No. 2 (Dutch) Troop van No. 10 (Inter Allied) Commando.

Oprichting en training in Engeland

Na de val van Frankrijk in juni 1940 had Engeland voorlopig geen middelen meer om in het offensief te gaan. ...Winston Churchill op voorstel van luitenant kolonel Dudley Clarke besloot tot de oprichting van kleine zelfstandige eenheden die aanvallen op het vasteland van Europa moesten uitvoeren.

Deze eenheden kregen de naam van COMMANDO's. De naam Commando was nieuw in het Britse leger. Ze was afgeleid van de fundamentele eenheid van de Boerenlegers tijdens de Boereoorlog (1899-1902). Een Commando bestond uit ongeveer 500 man die verdelld waren over een staf, een stafgroep, een ondersteuningstroep en 5 troops. In totaal zijn er tijdens de oorlog 12 leger- en 9 mariniers-Commando's geweest, die weer samengevoegd waren in 4 Commando brigades.

De nederlandse commando's ontvingen dezelfde inspannende en grondige training als hun beroemde britse naamgenoten. Geen opdracht was te zwaar voor hen: met volle bepakking ijskoude rivieren oversteken, hoge muren beklimmen en vernielen en ongewapende gevechten voeren waren voor hen dagelijks werk.

Zij waren de stoottroepen van Nederland en zuoden de voorhoede vormen als de dag van de bevrijding van Holland zou aanbreken.

p.79

Tijdens de verschillende raids op de kusten van Europa - de eerste was al op 24 juni 1940 - bleek het zeer gewenst dat de commando's de beschikking kregen over militairen die in de bezette landen bekend waren en de taal spraken. Daarom werd in januari 1942 een geallieerd Commando opgericht bekend als no. 10 (Inter Allied) Commando.

De troops van dit Commando waren samengesteld volgens hun nationaliteit. ...no 2 Nederlanders... Het Commando is nooit als een eenheid ingezet, de verschillende Troops werden bij andere Commando-eenheden ingedeeld.

De Nederlandse commando's waren voor het merendeel afkomstig van de Koninklijke Nederlandse Brigade "Prinses Irene", welke op 11 januari 1941 was opgericht. Deze brigade was samengesteld uit militairen die na de capitulatie van Nederland naar Engeland uitgeweken waren, uit dienstplichtige Nederlanders die in het buitenland woonden [See Hendrik Roelof DROST] en opgeroepen werden en uit Engelandvaarders die na de capitulatie uit bezet gevlucht waren. Voortdurend werd personeel aan de brigade ontrokken om aktief ingezet te worden bij de oorlogsvoering.

Op 22 maart 1942 vertrokken 8 officieren, 17 onderofficieren, 4 korporaals en 19 soldaten van de "Prinses-Irene"-brigade naar Schotland om als vrijwilligers deel te nemen aan een commandotraining. Na een voortraining, waarvoor de groep werd gesplitst en ingedeeld bij respektievelijk no 3, no 4, no 9 en no 12 Commando, begon de eigenlijke commandotraining in het "Commando Basic Training Centre" in Achnacarry gelegen bij Spean Bridge in het westen van het Schotse Crampian gebergte. ...De opleiding werd door 25 man voltooid, die op 29 juni 1942 naar no 4 Commando in Toorn werden overgeplaatst. Hier werd no 2 (Dutch)

p. 80

Troop gevormd. De eerste commandant was 1e luitenant P. J. Mulders met als toegevoegde officieren de res. 2e luitenants J. Linzel, M. J. Knottenbelt en C. J. L. Ruysch van Dugteren. Op 16 juli volgde de overplaatsing naar Portmadoc in Noord-Wales, waar zij bij no 10 (Inter Allied) Commando werd ingedeeld.

...

De Troop bestond uit een staf sectie onder commando van de res. 2e luitenant M. J. Knottenbelt....Verder waren er twee secties, n.l. een 1e sectie onder commando van res. 2e luitenant J. Linzel onderverdeeld in een A en een B sub-sectie...

Op 18 december 1942 bracht Z. K. H. Prins Bernhard een bezoek aan de Troop, hierbij onder andere vergezeld door luitenant-kolonel A. C. de Ruyter van Steveninck, commandant van de "Prinses Irene" - brigade en kolonel Lister, commandant van no 10 (Inter Allied) Commando.

Op 11 maart 1943 bezocht de toenmalige Minister van Oorlog Z. E. Jhr. O. C. A. van Lidth de Jeude eveneens de Troop waarbij ook de toenmalige kapitein Kruls aanwezig was.

Het gehele no 10 (I. A.) Commando werd op 31 mei 1943 overgeplaatst naar Eastbourne aan de zuidkust van Engeland waar no 2 (Dutch) Troop tot 15 december 1943 bleef. Gedurende deze periode werd de commandotraining voortgezet.

...

p. 81

Operatie "Market Garden"

Na veertien dagen ontschepingsverlof kreeg de Troop op 4 september 1944 bezoek van Z. K. H. Prins Bernhard. Er werd medegedeeld dat no 2 (Dutch) Troop over verschillende geallieerde onderdelen zou worden verdeeld om bij een komende aktie als gidsen en tolken op te treden.

...

Op 8 september werden kapitein J. Linzel, 1e luitenant C. de Ruiter, één korporaal en twee soldaten toegevoegd aan het hoofdkwartier van de 52e (lowland) divisie. ...

...werd deze groep commando's op 4 oktober gedetacheerd bij de staf van het 1e Allied Airborne Corps in Nijmegen....

p. 83

Op 12 september 1944 werden uit de Nederlandse commando's vijf onderofficieren, zes korporaals en acht soldaten bij de Amerikaanse 82e Airborne divisie gedetacheerd. Hiervan gingen twee sergeanten, twee korporaals en één soldaat op 15 september naar de Amerikaanse 101e Airborne divisie terwijl één soldaat naar Eastbourne terug werd gesturen omdat hij onvoldoende Nederlands sprak. De commando's werden verdeeld over de verschillende onderdelen van de beide Airborne divisies, welke opdracht hadden de bruggen tussen Eindhoven en Nijmegen te veroveren.

De soldaten A. Bloemink en J. A. VAN DER LINDEN sprongen mee als parachutist zonder hiervoor enige opleiding gehad te hebben. Sergeant R. B. Visser was tweede piloot van een zweefvliegtuig. Korporaal H. Cramer, die gewonden uit de voorste linies haalde, werd door de Amerikanen voorgedragen voor een Bronzen Ster, welke hij echter nooit ontving. Alle commando's traden tijdens de gevechten op als tolk, namen deel aan verkenningspatrouilles en zorgden voor een goed kontakt met die binnenlandse strijdkrachten en de bevolking.

Operatie "Infatuate" I en II: "De slag van Walcheren"

Op 11 oktober werd al het personeel van no 2 (Dutch) Troop dat zich nog in Nederland bevond in Eindhoven verzameld, behalve drie man bij de staf van Z. K. H. Prins Bernhard bleven en de dire eerder vermelde instructeurs bij de Stoottroepen. In totaal waren 25 Nederlandse commando's beschikbaar voor aktie. Men kreeg de keus om evenals de geallieerde parachutisten-divisies voor rust teruggetrokken te worden dan wel aan een belangrijke aktie op Nederlands grondgebied deel te nemen. Eenstemmig werd tot het laaste besloten.

Vanuit Eindhoven werden de commando's op 13 oktober overgeplaatst naar Brugge en bij de 4e Special Service Brigade ingedeeld.

Drie dagen later werd de Troop in twee groepen gesplitst.

p. 85

...

De tweede groep bestond uit kapitein J. Linzel, vier onderofficieren en negen korporaals. Ze waren op 10 oktober ingedeeld bij no 47 (R. M.) Commando en verdeeld over de verschillende Troops met uitzondering van één sergeant die bij de staf van no 4 Commando Brigade ingedeeld.

Op 1 november 1944 om ongeveer 11.00 uur voeren ze met landingsboten door het gat in de eerder gebombardeerde dijk bij Westkapelle en landden onder hevig vuur binnendijks ten zuiden van dit gat.

Nadat de Troops waren gehergroepeerd rukten ze in de rigting van Zoutelande op achter no 48 (R. M.) Commando dat eerder op de dag geland was. De 2e november werden de Nederlanders in een sub-sectie verzameld onder commando van sergeant J. G. van der Bergh en toegevoegd aan één van de Engelse Troops die zware verliezen geleden had. In Zoutelande werd de opmars van no 48 (R. M.) Commando door no 47 (R. M.) Commando overgenomen. De gehele dag vochten de Nederlandse commando's in de voorste linie, waarbij er twee werden gewond. Een aanval op de Duitse artilleriestelling W11 bij de Dishoek, op het einde van de dag uitgevoerd, liep echter vast. Wel wisten delen van twee Troops, waaronder de Nederlandse commando's, de versterking binnen te dringen. Een nechtelijke teenaanval van de Duitsers werd afgeslagen. De volgende morgen werd op nieuw de Duitse stelling aangevallen. Terwijl de Nederlanders zich voor deze aanval gereed maakten, werden zij getroffen door mortiergranaten. Er vielen zeven gewonden, waarvan één ernstig. Deze zijn via Zoutelandse naar Oostende gebracht. In de loop van de dag kapituleerden de Duitsers in de stelling W11. 's Avonds bereikten de Commando's het gat in de Nolledijk waar ze kontak maakten met de commando's die in Vlissingen geland waren. Op 11 november verzamelde de Troop zich weer, waarna men drie dagen later naar geruime tijd in Zeeland als gids voor de Engelsen. De sterkte van no 2 (Dutch) Troop was na terugkeer uit Nederland teruggebracht tot 2 officieren en 17 onderofficieren en korporaals.

Commando's uit bevrijd Zuid-Nederland

...Tijdens de training in Achnacarry vielen mede hierdoor van de 107 vrijwilligers er 35 af. Na de commando-cursus werd de opleiding voortgezet in Eastbourne. Ook van de oude groep commando's, die op 16 november uit Nederland teruggekomen was, werd er één overgeplaatst omdat hij tijdens akties op Walcheren ongeschikt was gebleken. Op 26 april 1945 vertrok de aangevulde Troop uit Engeland naar Nederland waar zij op 30 april ingezet werd bij Made (N. B.) No 2 (Dutch) Troop was toen ingedeeld bij no 4 Commando Brigade als onderdeel van no 48 (R. M.) Commando.

p. 86

Na de capitulatie van Duitsland op 5 mei 1945 waren de Nederlandse commando's gedurende de maand juni in Winterswijk gelegerd. Op 28 juni nam de Troop deel aan de bevrijdingsparade in Amsterdam. Van begin juli tot begin augustus deed een deel van no 2 (Dutch) Troop dienst als bewakers van het Interneringskamp no 91 in Recklinghausen in Duitsland. Daarna volgde op 4 augustus overplaatsing naar Den Haag.

De sterkte bedroeg toen vijf officieren en 87 onderofficieren, korporaals en soldaten waarvan er 32 waren gelegerd in Nederland. De anderen waren in Engeland waar ze cursussen volgden, wachtten op demobilisatie, terug waren gekomen uit gevangenschap of herstellende van verwondingen. Ook waren verschillende commando's inmiddels naar Colombo vertrokken als versterking van het daar nog altijd gelegerde Korps Insulinde.

In oktober 1945 werd no 2 (Dutch) Troop van no 10 (I. A.) Commando opgeheven....

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PERSOONLIKE LEWE

He came to South Africa from Holland in 1934 and started work as a building contractor in Johannesburg.

In APR 1941, as a reservist in the Military Forces of Netherlands Government, was called up for Military service and proceeded to England in MAR 1942, joining 10th Commando Battalion of the British Army. In SEP 1945 he returned to South Africa after serving in No 2 Dutch Troop on the Inter Allied Commando during World War 2 and resumed his pre-enlistment occupation of building contractor and is residing at 8 Garden Road, Orchards, Johannesburg, and since his arrival in Johannesburg in 1934 has always regarded Johannesburg as his permanent home.

Whilst on active service in England in AUG 1944, he met Phyllis Ivy Mary SMITH of England and they were married on 14 JUL 1945.

Divorced Phyllis Ivy Mary SMITH on 24 DEC 1946 after she failed to follow him to South Africa.

Lived in 51 Arthur Street, Johannesburg, South Africa in 1976.

Beroep: Aannemer.

Source: Familieboek van die familie VAN DER LINDE deur Jacobus VAN DER LINDE, 2de uitgawe, 1976 and TAB/WLD/LEER/0/01/645/1946/1 EX PARTE APPLICATION JAN ADAM VAN DER LINDE VS PHYLLIS IVY SMITH.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

HUWELIK 1

Marriage Certificate

Registration district: Wandsworth

1945 marriage solemnized at the Parish Church in the Parish of All Saints Clapton Park in the County of London.

No. 75: Married 14 JUL 1945

Jan Adam VAN DER LINDE, 33, Bachelor, Soldier of 61 Ceylon Place, Eastbourne. Son of Hendrik VAN DER LINDE, deceased.

Phyllis Ivy Mary SMITH, 35, Spinster, of 80 Kingswood Place, S. W. 2. Daughter of Edwin Pearce SMITH, deceased.

Married in the Parish Church according to the Rites and Ceremonies of the Established Church after Banns by E. I. BLORLAN (BLOVLAN) and the copy of the certificate was issued by George WESTBROOK, Vicar on 22 MAY 1946.

Witnesses: Frederick Thomas MARTIN and Albert BLOEMMINK

Source: TAB/WLD/LEER/0/01/2791/1946/1 ILLIQUID CASE. DIVORCE. JAN ADAM VAN DER LINDE VS PHYLLIS IVY MARY VAN DER LINDE BORN SMITH - 24 DEC 1946

LETTER FROM PHYLLIS IVY MARY SMITH

34 Skidmore Dr

Wolverhampton

March 20th 1946

Dear Jan,

In your last letter you asked me to write to you even if it is a short letter.

You have never given me a direct reply to my letters to you but I am going to give you an answer to your last letter, which I hope you will understand.

In the first place I am supposed to be your wife, but since the day we were married in July 1945, I have not received a penny from you or your Dutch Government and as for sailing orders they are still coming, the 40 pounds which you borrowed me by telling me you had money in South Africa is still coming also.

You also want to know if I have someone else, Yes, I am happy to say I have, I am very much in love with him and we are very happy together. It is someone I knew years ago, but I could not marry because he was not free, he regained his freedom last august and is now supporting me, as I have given up my job, sold my home and my car. If you wish to come to England, that is your business but please do not try to see me

as I do not wish to see you again.

If you wish to regain your freedom, let me know and I will give you all the evidence you require.

If you wish to keep me tied to you, knowing I am with another man, that also is your business but we are going to live together as man and wife anyway.

Hope this has made things quite clear. Enclosed you will find your ring.

Good bye Jan.

Phyllis.

Transcribed from letter enclosed in file for divorce.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TAB/WLD/LEER/0/01/1168/1949/1 EX PARTE APPLICATION. JAN ADAM VAN DER LINDE 19 JUL 1949

Witwatersrand 19 JUL 1949

Surrender of estate as insolvent by Jan Adam VAN DER LINDE

PETITION

1. Jan Adam VAN DER LINDE, formerly building contractor and presently carpenter employed by Dominion Construction Company at a salary of £11.13.3d per week, and residing at No. 8, Garden Road, Orchards, Johannesburg.

2. That by misfortune and without any fraud on his part has become and is insolvent.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

TAB/WLD/LEER/0/01/907/1958/1 EX PARTE APPLICATION. JAN ADAM VAN DER LINDE 8 JUL 1958

Witwatersrand

Before Honourable Mr. Justice CILLIE.

Johannesburg, Tuesday, 8 JUL 1958

Rehabilitation

The insolvent estate of Jan Adam VAN DER LINDE

No. C.22297.

Upon motion of Mr. G. GORDON, of Counsel for the Applicant, and upon reading the petition and other documents filed, the Court orders that the said Jan Adam VAN DER LINDE be and is hereby rehabilitated.

By order of the court.

PETITION

1. He is Jan Adam VAN DER LINDE, a carpenter of 16 Nursery Road, Gardens, Johannesburg, and residing at 51 Arthur Road, Norwood, Johannesburg.

12. As will appear from his schedules filed in his Estate, he ascribed his insolvency to the fact that in several building contracts undertaken by him he had tendered far too low a figure and these contracts accordingly involved him in substantial losses. Furthermore, he suffered a loss on one contract where there was a dispute and the owner refused to pay him. After litigation he was obliged to accept a much lower figure.

13. After his insolvency he continued to work as a carpenter (portion of the time as foreman) for about three years in the employ of Richers Constructions (Pty) Ltd. His average income during that period was £894 p/a.

14. Since his marriage on 14 MAY 1952 and until the present day he has had to support his wife and two schoolgoing children by her previous marriage. His wife had been widowed during the war.

15. Between 22 NOV 1952 and 19 MAY 1953 he was an inmate of the General Hospital, Johannesburg, where an operation was performed on him for the removal of shrapnel from his head resulting from war service in the Netherlands Army. He had no income during this time.

16. For some months after he left the hospital he was employed as a carpenter by a firm, John LAING (Pty) Ltd of Johannesburg.

17. His average income during that period was £74.15.-d. per month.

18. Between 1 JUL 1954 and 10 SEP 1955 he was employed as Foreman by the building firm, Alf Hill (Pty) Ltd of Johannesburg and his average income during that period was £914 p/a.

19. Between 1 JAN 1955 [should probably be 1956] to date he has been working as a carpenter on his own account in Johannesburg. Owing to his wartime disability, particularly as a result of the operation referred to in paragraph 15, he found that he was unable to retain his position as a Foreman as it required concentrated and continual daily work. His only alternative therefore was to carry on his trade for his own account so that he could continue to work at a reduced tempo consistent with his state of health.

20. He's average income from his trade since commencing working on his own is £550 p/a. He has no formal balance sheet.

21. As a result of his disability occasioned by his war service in the Netherlands Army as aforesaid, he was during or about April 1958 awarded a pension by the Netherlands Ministry of War on the basis of his having a 70% disability. The amount of the pension will be approximately £750 p/a.

27. On 5 JUL 1950 he was convicted at the Magistrate's Court, Johannesburg, of contravening Section 134 (1) of Act 24 of 1936 by failing to keep a proper record of his transactions and was sentenced to 1 month's imprisonment with hard labour suspended for 2 years on condition that he was not during that period convicted of any contravention under the Insolvency Act.

28. Apart from the said conviction he has had no further convictions of any sort under the Insolvency Act.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

BRIEWE AAN HOM GESTUUR IN 1985

BRIEF VAN L. G. H. PEERBOOM IN MEI 1985

Eijs-Wittem, 21 mei 1985

Geachte (Oud) Commando,

Naar aanleiding van de oproep in de "Groene Baret" van maart 1985,
vond ik het intreressant om als (Oud) Commando iets te laten horen.
Ik ben van de lichting 51.2 en je kunt dan uitrekenen dat ik 52
jaar oud ben. Via de "Groene Baret" en de aakole jaren geleden opge-
richte Commandovereniging "Limburg", heb ik nog veel contacted met
(Oud) Commando's en het korps zelf. Wij doen in verenigingsverband
nog mee aan vele activiteiten en zijn in het voorjaar van 1985 nog
in Roosendaal aanwezig geweest bij een Baretuitreiking aan jonge
collega's. Als je me vraagt waarom je dat nog doet, kan ik er geen
antwoord opgeven. Nostalgie, misschien wel. Mogelijk is het ook de
and die destijds is ontstaan en die moeilijk of niet meer te ver-
breken is. De compagnie 51.2 heeft als afsluiting van de diensttijd
de watersnood in Zeeland meegemaakt. Werken in dergelijke omstandig-
heden, wwarbij nog enkele jongens gesneuveld zijn, draagt mogelijk
ook nog bij tot deze binding met het Korps.
Ik heb in 1960 nog een privé parachutistenopleiding gevolgd. Nu
lrijgen onze mensen deze gratis in Roosendaal.
Iets over mij zelf. Getrouwd, 2 kinderen, 24 en 14 jaar. Werkzaam
als adjudant-groepscommandant bij de rijkspolitie in de gemeenten
Gulpen en Witten in het uiterste zuiden van Limburg. Een groep van
26 mensen en werk genoeg in de grenstreek België en Duitsland.
Iets meer dan 25 jaar lid geweest van de Mobiele Eenheid, later
als groepscommandant M. E. en de laatste 8 jaar als pelotonscomman-
dant. Alle herrie in Holland meegemaakt. De rellen bij de kroning
van onze koningen waren wel een van de hoogtepunten in negatieve
zin. Verder misschien bekend de atoomcentrale's, kraken van woningen
in vooral Amsterdam, atoomafvaltransporten, woonwagenkampen en
dergelijke. Toch weer de commando-opleiding in de practijk kunnen bren-
gen. Ik ben dan ook meerders keren in Roosendaal aan het oefenen
geweest met het peloton. Zodoende.
Zuid-Afrika is ook hier doorlopend in het nieuws. Over de oorlogen
met nabuurlanden en de apartheid. Ik waag mij hierover geen oordeel
uit te spreken omdat alles te verweg is en ik er niet genoeg van
weet. Je krijgt hier via de media, t.v. en radio toch alleen ex-
cessen te zien.
Als je tijd en gelegenheid hebt om te schrijven, hoor ik er moge-
lijk iets meer van.
Hier in nederland is men volop doende met de herdenkingen van de
bevrijding. Het is 40 jaar geleden dat aan de grootste ellende
een einde kwam. Maar ja, dat hoef ik je niet te vertellen.
Ik ben de afgelopen zondag met de zoon in Ramegen aan de Rijn in
Duitsland geweest. Dat is de plaats waar de amerikanen de enigste
nog intact zijnde rijnbrug hebben veroverd. Dit was een versterkte
verkenningsgroep van de 7e am. pantserdiviese, behorende bij de
"Hell on Wheels", die Zuid-Limburh mede bevrijd hebben.
Of het engels goed geschreven is, weet ik niet, Dit moet je maar voor
lief nemen.
Verder niet veel meer te vertellen. Allen de laatste weken erg druk
gehad. De Paus is op bezoek geweest in nederland en hij was ook
in Maastricht en Beek. Dit is maar enkele km's van Gulpen verwij-
derd. Dan is er werk aan de winkel. Zoals bijna altijd zijn de
meeste Hollanders het met de zienwijze van de Paus niet eens.
Maar dit laatste is een echt Hollands trekje.
Beste (Oud) Commando, ik heb nu genoeg geleuterd. Mocht je even
tijd hebben voor een paar woorden, dan houd ik mij aanbevolen.
Ik wens je het allerbeste in het verre Africa en wacht op een
kreet,
Nuncaut Nunquam.

L. G. H. Peerboom
Hoebigerweg 67
6287 AS Eijs-Wittem.
Holland.

(Bygevoeg en getranskribeer van oorspronklike brief in eie besit op 12 AUG 2022 deur Y. DROST)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Letter from V [Val] G. KOKHUIS

Gripvelden 52

4707 ZG Roosendaal

The Netherlands

Val is an oud-commando van No. 2 Dutch Troop. Jan wrote an article which was published in the Green Baret of MAR 1985. Val had no contact with Jan after they returned from India.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

NUUS VANAF KORPS COMMANDO TROEPEN

KORPS COMMANDOTROEPEN 80 JAAR

https://www.korpscommandotroepen.nl/actueel-nieuws/korps-commandotr...

Korps Commandotroepen 80 jaar
30 maart 2022
Het Korps Commandotroepen (KCT) bestaat sinds 22 maart officieel 80 jaar. Tijdens een sobere ceremonie op de Engelbrecht van Nassaukazerne vond een zogenoemd dodenappel plaats. Hierbij werd stilgestaan bij alle militairen die zijn omgekomen in dienst van het korps, zowel in de strijd als tijdens oefeningen.

Eén van de namen die in de ochtend werd voorgelezen, was die van korporaal Kevin van der Rijdt. Hij sneuvelde tijdens een vuurgevecht in de Afghaanse provincie Uruzgan. De Nederlandse Task Force Uruzgan (2006-2010) is een van de missies in de recente geschiedenis waarbij het KCT veelvuldig in actie kwam.

De inzet met de Special Forces Task Group Viper en Task Force 55 was dusdanig onderscheidend dat het KCT er in 2016 de Militaire Willems-Orde voor ontving. Daarnaast waren er de individuele onderscheidingen met de Militaire Willems-Orde voor de commando's Marco Kroon en Gijs Tuinman. Op 21 mei staat er een grote reünie gepland vanwege het jubileum. Dan wordt uitgebreid stilgestaan bij de KCT-geschiedenis en de korpsverjaardag.

Geschiedenis

Het KCT is ontstaan door het samenvoegen van de speciale eenheden die werden opgericht tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Nederlands-Indië. Het korps wordt met name ingezet voor speciale operaties. Hierbij moeten ze langere tijd zonder ondersteuning onder de zwaarste (weers)omstandigheden kunnen opereren. Het kan daarbij onder meer gaan om gerichte offensieve acties, speciale verkenningen en antiterrorismeoperaties.

Commando's

Kenmerkend voor de commando's is de groene baret. Deze stamt af van de Britse commando's en het oudste Nederlandse commando-onderdeel: No 2 Dutch Troop. Dit werd opgericht als onderdeel van het Britse No. 10 Inter Allied Commando. De Britse regering wilde een elite-eenheid van goed getrainde en zelfstandige militairen. Die moesten achter de vijandelijke linies verzetstroepen trainen en sabotageacties uitvoeren. Zo moesten ze onder meer de invasie vergemakkelijken.

De eerste 48 Nederlandse aspirant-commando's werden op vrijwillige basis geworven uit de Prinses Irene Brigade. Van hen wisten 25 de zware opleiding te voltooien. Deze eerste lichting vertrok op 22 maart 1942 voor de opleiding. Dit wordt gezien als de oprichtingsdatum.

(Bygevoeg deur Y. DROST op 13 AUG 2022)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------