Jean Rhys

Jean Rhys, CBE (24 August 1890 – 14 May 1979), born Ella Gwendolyn Rees Williams, was a mid-20th-century novelist who was born and grew up in the Caribbean island of Dominica, though she was mainly resident in England from the age of 16. She is best known for her novel Wide Sargasso Sea (1966), written as a prequel to Charlotte Brontë's Jane Eyre.

Legacy and honours She was awarded a CBE in the 1978 New Year Honours. In 2012 English Heritage marked Rhys's Chelsea flat at Paulton House in Paultons Square with a blue plaque.

family

Rhys was born in Roseau, the capital of Dominica, an island in the British West Indies. Her father, William Rees Williams, was a Welsh doctor and her mother, Minna Williams, was a third-generation Dominican Creole of Scots ancestry. ("Creole" was broadly used in those times to refer to any person born on the island, whether they were of European or African descent or both.)

"Perhaps most notably, Rhys's great-grandfather was a slave-owner who acquired a Dominican sugar plantation in the nineteenth century, but after the Emancipation Act was passed his estate fell on hard times. Subsequent riots led to the looting of the house, which was eventually burned by arsonists. Rhys visited her family's ancestral abode in 1936 and was extremely affected by the experience. She purportedly had the idea for Wide Sargasso Sea not long thereafter." - gradsaver

After her father died, in 1910, Rhys appeared to have experimented with the prospect of living as a demimondaine. She became the mistress of a wealthy stockbroker, Lancelot Grey Hugh ("Lancey") Smith. Though he was a bachelor, Smith did not offer to marry Rhys and their affair soon ended.

In 1919 Rhys married Willem Johan Marie (Jean) Lenglet, a French-Dutch journalist, spy and songwriter. He was the first of her three husbands.[5] She and Lenglet wandered through Europe, living mainly in London, Paris and Vienna. They had two children, a son who died young and a daughter. They divorced in 1933.

The next year she married Leslie Tilden-Smith, an English editor. In 1939 Rhys and Tilden-Smith moved to Devon, where they lived for several years. He died in 1945.

In 1947 Rhys married Max Hamer, a solicitor who was a cousin of Tilden-Smith. He was convicted of fraud and imprisoned after their marriage. He died in 1966.

Selected bibliography

• The Left Bank and Other Stories, 1927
• Postures, novel, 1928 (published in the U.S. as Quartet, 1929)
• After Leaving Mr. Mackenzie, novel, 1931
• Voyage in the Dark, novel, 1934
• Good Morning, Midnight, novel, 1939
• Wide Sargasso Sea, novel, 1966
• Tigers Are Better-Looking: With a Selection from 'The Left Bank' , stories, 1968
• Penguin Modern Stories 1, 1969 (with Bernard Malamud, David Plante and William Sansom)
• My Day: Three Pieces, stories, 1975
• Sleep It Off Lady, stories, 1976
• Smile Please: An Unfinished Autobiography, 1979
• Jean Rhys Letters 1931–1966, 1984
• Early Novels, 1984
• The Complete Novels, 1985
• Tales of the Wide Caribbean, stories, 1985
• The Collected Short Stories, 1987
• Let Them Call It Jazz, stories,1995

Archives

Rhys's collected papers and ephemera are housed in the University of Tulsa's McFarlin Library.

source: Wikipedia: Jean Rhys

quotes

"Reading makes immigrants of us all. It takes us away from home, but more important, it finds homes for us everywhere."

"I like shape very much. A novel has to have shape, and life doesn't have any."

"Age seldom arrives smoothly or quickly. It's more often a succession of jerks."

• Reference: MyHeritage Family Trees - SmartCopy: Apr 5 2017, 2:05:39 UTC
• Reference: MyHeritage Family Trees - SmartCopy: Apr 5 2017, 3:38:41 UTC

Jean Rhys, pseudoniem van Ella Gwendolen Rees Williams (Roseau (Dominica), 24 augustus 1890 – Exeter, 14 mei 1979) was een deels Britse, deels Caraïbische schrijfster van verhalen en romans.
Rhys was de dochter van een moeder van gemengd creools-Schotse afkomst en een arts uit Wales. Ze groeide op in Dominica, een eiland in de Caraïbische Zee. In 1906 stuurden haar ouders haar naar een tante in Cambridge (Engeland), waar ze een kloosterschool bezocht. Ze studeerde in 1909 korte tijd in Londen aan de Royal Academy of Dramatic Art, maar toen haar vader stierf moest ze wegens geldgebrek haar studie staken. Rhys was vervolgens enige tijd variétéartiest (onder de namen Vivienne, Emma en Ella Gray) en poseerde in 1913 als naaktmodel, vermoedelijk voor de kunstschilder William Orpen[1]. Ze begon toen al te schrijven aan wat veel later haar roman Voyage in the Dark zou worden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog deed ze vrijwilligerswerk. In 1919 trouwde zij met de Nederlandse journalist en avonturier Jean Lenglet, het eerste van haar drie huwelijken. Zij was zijn derde echtgenote en hij was op dat moment ook nog getrouwd met haar voorgangster. Het paar vestigde zich in Parijs en leidde een bohemien leven, deels in Londen, Wenen en Boedapest. Om dit te bekostigen speculeerde Lenglet met geld van zijn werkgever. Toen hij niet tijdig kon terugbetalen, besloten zij in 1922 Hongarije te ontvluchten. Lenglet werd eind 1924 in Parijs gearresteerd en veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf. Na zijn vrijlating werd hij Frankrijk uitgezet. Deze gebeurtenissen heeft zij enkele jaren later verwerkt in haar roman Postures (herdrukt onder de titel Quartet). In deze periode startte Ella haar literaire carrière onder het pseudoniem Jean Rhys. Ze werd daarbij gecoacht door Ford Madox Ford. Met hem had ze een verhouding toen ze tijdens Lenglets gevangenschap een huis in Parijs deelde met hem en zijn partner Stella Bowen. In het voorwoord van haar eerste verhalenbundel The Left Bank and Other Stories (1927) schreef hij haar een scherp inzicht toe, dankzij haar positie van 'outsider' en 'underdog' als auteur uit Brits West-Indië. Na afloop van zijn verhouding met Ella schreef Ford de verbittering van zich af in de roman When the Wicked Man (1931). De scheiding met Jean Lenglet werd uitgesproken in 1933. Zij had met hem een dochter en een jonggestorven zoon en zij bleven bevriend. Ook Lenglet legde zijn visie op hun gezamenlijke periode vast in een roman, In de strik (1935), onder het pseudoniem Édouard de Nève. Zijn vierde echtgenote werd de schrijfster Henriëtte van Eyk. In 1934 hertrouwde Ella met de uitgever Leslie Tilden-Smith, met wie ze in Devon woonde tot zijn dood in 1945. Haar derde echtgenoot, de advocaat Max Hamer, was een neef van Tilden-Smith. Zij trouwden in 1947, maar hij bracht het grootste deel van hun huwelijk door in de gevangenis. Hamer stierf in 1966. In datzelfde jaar publiceerde ze haar belangrijkste roman Wide Sargasso Sea.

Met haar vroege werk had Rhys aanvankelijk weinig succes, ondanks de aanbevelingen van Ford Madox Ford. Het stond niet bekend als heel sterk of diepgaand, eerder als sentimenteel. Latere literatuurcritici zijn echter van oordeel dat zij haar tijd ver vooruit was door vrouwen te beschrijven die seksueel geëxploiteerd worden en hun seksualiteit zelf inzetten om hun underdogpositie te verbeteren. De roman Voyage in the Dark (1934), die kortstondig de aandacht trok, heeft als thema de onbegrepen, ontwortelde vrouw. In de jaren veertig werd haar werk niet meer herdrukt en verdween ze in de vergetelheid. Er werd zelfs algemeen verondersteld dat ze niet meer leefde. Hernieuwde bekendheid verwierf ze pas in 1957 door een radiohoorspel van haar roman Good Morning, Midnight uit 1939, waarin ze met behulp van de stream of consciousness-techniek het bewustwordingsproces van de ouder wordende vrouw beschrijft. Internationaal brak Rhys door met Wide Sargasso Sea (1966), dat is geschreven als de voorgeschiedenis van Charlotte Brontës Jane Eyre. Het boek corrigeert het bijna karikaturale beeld van hoofdpersoon Rochester, met zijn mannelijke trots en onbegrip voor de West-Indische sensualiteit. Hij vervreemdt van zijn vrouw en al wat haar eigen is en veroorzaakt zo een identiteitscrisis bij haar. Rhys stelt daarmee de personages uit Jane Eyre psychologisch in een ander licht. Dankzij Wide Sargasso Sea werd Jean Rhys kort voor haar dood benoemd tot Commandeur in de Orde van het Britse Rijk. De roman werd in 1993 verfilmd door de Australische regisseur John Duigan. In 1999 werd het boek verkozen in de Modern Library’s lijst van 100 beste Engelstalige romans uit de 20e eeuw. Wikipedia