Kasper Franciszek Modlibowski h. Dryja

(I) Kasper, syn Jakuba i zapewne Mycielskiej, pisarz grodzki pyzdrski w r. 16587 (Py. 152 s. 41), przysięge na ten urząd składał w r. 1661 (I. Kal. 125 s. 35). Obok tego komornik ziemski kaliski w r. 1662 (Ws. 63 k. 437v), pisarz grodzki poznański w r. 1663 (P. 1673 k. 13v), sędzia surogator grodzki poznańaski, mianowany 13 II 1672 r. stolnikiem poznańskim (P. 199 k. 507v), zatrzymał urząd sędziego. Był niewątpliwie już pełnoletnim w r. 1649 (I. Kal. 115 s. 1928). Po ojcu dziedzic Myszakowa, w r. 1659 był w posiadaniu tej wsi jak również wsi Łukom, Łomowo i Jemielno (Py. 152 s. 58, 77). Dziedzic Nowejwsi, Gizałek, Toporowa i Czołnochowa, te dobra położone w p. kal. w r. 1664 sprzedał za 40.000 złp Stanisławowi Krzyckiemu, sędziemu ziemskiemu kaliskiemu, staroście ujskiemu (P. 1425 k. 637v). Od Jakuba Koszutskiego w r. 1675 kupił za 24.000 złp Strzeszyno Wielkie i Małe w p. pozn. (P. 1427 k. 144v), zas od Jana, Adama, Kazimierza i Władysława, braci Gurowskich, w r. 1677 za 70.000 złp Bułakowo i Kaczągórkę w p. pyzdr. (P. 1428 k. 184). Był w r. 1686 dziedzicem kamienicy zwanej Wolfowiczów w Rynku Poznania (P. 1111 I k. 33v). Umarł t.r., po 9 IV (ib. IV k. 29v; LB Św. Marcin, Pozn.). Jego pierwszą żoną była Anna z Słonczyc Słonecka, córka Jana i Zofii Chrzypskiej, z którą w r. 1651 spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 14 k. 191v; Py. 151 s. 31; G. 82 k. 561v). Swoje części we wsi Cienino p. kon. sprzedała w r. 1653 za sumę 12.000 złp Łukaszowi Niemojewskiemu, a mąż sumę tę oprawił jej jako posagową na połowie swych dóbr (P. 1066 k. 501, 502). Skasowała w r. 1663 oprawę uzyskaną od męża w r. 1653 a obciążającą Myszakowo. Dopełniła w ten sposób zobowiązania danego przez męża Janowi Kurcewskiemu, niewątpliwie nabywcy tej wsi (P. 1073 k. 13v). Otrzymała t.r. nowy zapis oprawny na tę samą sumę posagową tym razem na połowie Nowejwsi, Gizałek, Toporowa i Czołnochowa (P. 1425 k. 4v). Chyba umarła niedługo potem, bo już w r. 1665 żoną Kaspra była Anna Smoszewska wdowa 1-o v. po Wawrzyńcu z Lubrańca Dąmbskim (P. 1076 k. 742v). Dożywocie z nią spisywał Kasper w r. 1675 (P. 1427 k. 18). Umarła w r. 1678 bowiem wtedy wydrukowano kazanie wygłoszone z okazji jej pogrzebu u Franciszkanów w Poznaniu, datując dedykacje 26 IX (Estr. XXIX s. 308, 309). Jego trzecią żoną była Marianna z Bnina Opalińska, córka Jana, wojewody brzeskiego kujawskiego, i Zofii Teresy Przyjemskiej, wdowa 1-o v. po Stanisławie Grudzińskim, kasztelanie rogozińskim. Wzajemne dożywocie spisywał z nią kasper w r. 1679 (P. 1429 k. 175). Będąc juz wdową, w r. 1686 zawierała komplanację z pasierbem Stanisławem M-im, skarbnikiem kaliskim (P. 1111 IV k. 29v). Córkom swym, Zofii i Katarzynie, w r. 1687 zapisała sumę 14.000 zł (P. 1113 I k. 16). Była już w r. 1690 żoną Trzeciego z kolei męża, Andrzeja Zebrzydowskiego, starosty rogozińskiego (P. 1431 k. 259v). Jako wdowa i po tym małżonku, występowala w r. 1700 (P. 1139 IX k. 79). Ze Słoneckiej rodzili się syn Stanisław oraz córki, Anna, Marianna i Dorota. Z Opalińskiej wspomniane już córki, Zofia i katarzyna. Z nich, Anna była w r. 1673 żoną Stanisława Olewińskiego, z czasem cześnika inowrocławskiego, umarła w Miliczu na Śląsku 24 III 1707 r., pochowana u Bernardynów w Kobylinie. Marianna zaślubiła w r. 1673 Andrzeja Kazimierza Głoskowskiego, wdową była w r. 1702, żyła jeszcze w r. 1715, a chyba i w r. 1719, nie żyła już w r. 1722. Dorocie, która 29 VI 1681 r. wstąpiła do Benedyktynek w Poznaniu, ojciec nazajutrz zapisał sumę 3.000 zł (P. 213 I k. 90v). Zofia (Zofia Teresa), ochrzcz. 21 V 1679 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), otrzymała w r. 1684 od babki, wojewodziny Opalińskiej, zapis 12.000 zł długu na Osiecznej i wsiach przyległych (Ws. 73 k. 939v, 940). Była ona w r. 1690 żoną Andrzeja Przyjemskiego, kasztelanica chełmińskiego, z czasem podkomorzego kaliskiego. Chyba jeszcze żyła w r. 1721, nie żyła już 1727 r. Katarzyna, jeszcze niezamężna 21 XI 1691 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), w r. 1694 żona Franciszka (Wawrzyńca) Gizy (Gissy), łowczego bielskiego, była 2-o v. w 1697 żoną Krzysztofa Hinczy Rogowskiego, zmarłego przed r. 1716. Jeszcze wciąz wdowa w r. 1728, w roku następnym była już 3-o v. żoną Kaspra Kurcewskiego. Wdowa i po nim w r. 1737, umarła w Kowalewie 29 VI 1744 r., pochowana w Poznaniu u Dominikanów.