Kazimierz Szulc

Kazmierz Szulc byl proboszczem na Podlasiu, ostatnio w Krzesku i Miastkowwie. Czesto wyjezdzal naca do sasiednich wsi lub do lasu, by dawac sluby lub chrztu unitom.

Lubil podrozowac: znal cala Europe, jezdzil tez do Egiptu i do Azji. Byl na grobie Chrystusa; przywiozl stamtad rozne drobne pamiatki - miedzy innymi zasuszone kwiaty.W swych podrozach czesto odwiedzal Rzym i owczesnego Papieza. W pozniejszych latach otrzymal tytul tytularnego Kanonika Bazyliki Sw. Marka w Rzymie. Po przejsciu na emeryture mieszkal w Bydgoszczy. Wyjezdzajac z Bydgoszczy po kupieniu malego domku w Janowcu Wielkopolskim, przekazal cala swoja biblioteke, liczaca pare tysiecy egzemplarzy, bibliotece miejskiej. Niektore, pojedyncze ksiazki ofiarowal swoim siostrzenicom.

W czasie okupacji niemieckiej zostal aresztowany i przewieziony do Oswiecimia dn. 30.08.1941 jako wiezien nr. 20314. Do komory gazowej w baraku 13 zabrano go 19.IX.1941 r. i uduszono gazem trujacym - Cyklon B. Przed wtraceniem do komory pozegnal Ks. Konrada Szweda, proszac o modlitwe za konajacych. Cialo spalono w krematorium. W chwili smierci mial 74 lata.

Wiadomosci te otrzymano z Kurii Metropolitarnej z Gniezna 29.I.79 r. L.dz.d386/79III. Kuria podala tez owczesny adres Ks. Pralata Szwedy w Chorzowie (z 1979 r., tak wiec ksiadz juz dawno nie zyje). To wszystko spisala Beata Domeracka z domu Musial, siostrzenica Kazimierza, dla ktorej ta barbarzynska smierc byla wielkim wstrzasem, podobnie jak dla pozostalych czlonkow rodziny, w tym mojej babci Eulalii Niementowskiej

Inna relacja o smierci Ks. kanonika Kazimierza Szulca:

ks. kanonik par. Sw. Piotra w Rzymie. Wiezien polityczny nr. 20314 przywieziony do Oswiecimia transportem zbiorowym 30. Sierpnia 1941 r. Zostal zabrany z Janowca Podlaskiego za kazania przeciw wladzom trzeciej rzeszy, za posiadanie zapasow cukru w domu i odmowe podpisania Volkslisty.