Maria Krystyna Krakowska

https://picasaweb.google.com/115205378532071549345/SladamiRodzinyJa...

PRO MEMORIA.

MARIA KRYSTYNA KRAKOWSKA, primo voto Rodziewicz z rodu Janta-Połczyńskich h. Bończa. Dzieciństwo i młodość spędziła w Poznaniu. Studiowała w Szkole Gospodarstwa, potem historię sztuki, ukończyła też kursy handlowe. Jej pasją było pływanie, jazda konna, tenis i spływy kajakowe. Szczególnie interesowała się hokejem. W roku 1936 wyszła za mąż za Mikołaja Rodziewicza h. Łuk, który w roku 1939 był szefem sztabu obrony Brześcia. Zginął w Starobielsku - Charkowie (1940). Z tego małżeństwa urodziła się w Tucholi 13.02.1940 r. córka Elżbieta. Tak jak wielu z jej generacji, Maria przecierpiała wojenną poniewierkę i tułaczkę. Pod koniec wojny znalazła ostoję w postaci Franciszka Krakowskiego, prawnika z zawodu, z którym 1.08.1946 r. wzięła ślub w Kościele Mariackim w Krakowie. Z drugiego związku narodziło się dwoje dzieci: córka Magdalena i syn Ryszard. Początkowo rodzina zamieszkała w Belgii, a następnie wyemigrowała do Kanady. Przez cały okres życia za oceanem interesowała się Polską, polityką, słuchała wieści z kraju i czytała polską prasę, dbała o naukę języka polskiego swoich wnuków i prawnuków, z których była dumna, a jednocześnie wobec nich wymagająca. Dbała o to, by wiedziały skąd pochodzą i jakie są ich korzenie. Przez 50 lat była przedstawicielką "Kultury" paryskiej w Kanadzie (Bossard pod Montrealem) oraz członkinią polskiej fundacji "Pamięć o nich nie zaginie", wspomagała też polskie harcerstwo w Kanadzie. Nigdy nie zapomniała o Polsce, rodzinnym gnieździe, o krajobrazie i przyrodzie Borów Tucholskich, które tak pokochała w dzieciństwie i młodości, przyjeżdżając tu na wakacje. Wybierała zawsze maj, który uważała za najpiękniejszy miesiąc, budzący przyrodę Borów do życia. Zmarła po ciężkiej chorobie w Sacre Coeur w Kanadzie. W maju zakończyła się Jej życiowa podróż. Sprowadzone prochy złożono w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Dąbrówce. Oprócz rodziny i przyjaciół pożegnał Ją krążący z klekotem nad cmentarzem bocian - symbol przywiązania do stron ojczystych.

Napisała: Maria Ollick