Michał Józefowicz h. Leliwa

Michał Józefowicz - musician, pianist, and composer, he was a professor at the Vilnius Conservatory and collaborated with the musician Emil Szymon Młynarski.

Here is a music record of the sonata, composed in 1902 by Michał Józefowicz (Mykolas Juozapavičius): https://www.youtube.com/watch?v=DvRmOF7LJrU&ab_channel=JacobNX01a

Mykolas Juzefovičius / Juozapavičius - profesionalus pianistas virtuozas, kompozitorius, Latvijos, Lenkijos ir Lietuvos scenų įžimybė, pedagogas, Vilniaus Radijo muzikinis atlikėjas.

Michał Józefowicz - muzyk, pianista, kompozytor, byl profesorem konserwatorium Wilenskiego i wspolpracowal z muzykiem Emilem Szymonem Młynarskim.

Józefowicz Michał /ur.26 XII 1860 w Dowgirdowie na Kowieńszczyźnie - zm.1941 w Wilnie/ - w Wilnie zamieszkał od 1919 roku. Działał głównie jako pedagog i kompozytor. Posiadał wielkie doświadczenie, ukończył bowiem studia pianistyczne /Karol van Ark/ w Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu, następnie pogłębiał swą wiedzę w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Dreźnie i do 1914 roku rozwijał działalność swą w Libawie. Józefowicz nie ograniczał się działalnością pedagogiczną. Od 1930 roku pracował w wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia, był też członkiem - założycielem Wileńskiego Towarzystwa Filharmonicznego. Dyrygował też często koncertami symfonicznymi Wileńskiej Orkiestry Symfonicznej.

Podaję wg: Błaszczyk

...o Młynarskim uporządkował w miarę możności „grafik” tych koncertów wg lat i miejsc: od 1890 Młynarski z nowym pianistą (teraz już był to muzyk zawodowy, Michał Józefowicz) koncertowali na Suwalszczyźnie, Kowieńszczyźnie, Wileńszczyźnie i w miejscowościach nadbałtyckich. Duet ten produkował się też „z powodzeniem w Petersburgu, Odessie, Wilnie, Warszawie, wielu miastach niemieckich i w Londynie”, w latach 1891, 1892 i 1893 – w Mińsku, Grodnie, Kownie, Wilnie, Berlinie, Lipsku (Gewandhaus), Magdeburgu, Hanowerze, Mannheimie i Augsburgu...

...Latem 1904 Filharmonia koncertowała na Łotwie – głównie w kurortach, jak Dubbeln, także w Rydze. EMTiA (czytaj: Rajchman) podało w listopadzie 1904, że Młynarski na te koncerty nie pojechał, ale z listu jego przyjaciela Michała Józefowicza, podówczas mieszkańca Libawy (Lipawy), wiemy, że przynajmniej przez czas pewien był w Dubbeln i w Rydze: gazety ryskie odnotowały jego koncerty i sukcesy...

...List Michała Józefowicza do Młynarskiego zach. w LALS, F. 50.1.89, BN, Mf. A 840: „Mój drogi Emilku! / Nie ubliżając wszystkim Twoim dyrektorskim dostojeństwom (obyś ich zawsze jak najwięcej miał) jesteś prawdziwym safandułą, żeś z Dubbelna nie przyjechał do Libawy i nie odwiedził nas. Z gazety ryskiej wiem o Twych tryumfach nad Bałtykiem”...

http://www.pogon.lt/_NCZ_ARCHYVAS/328/czas.html

http://polonika.lv/polacy-w-zyciu-artystycznym-lipawy/ Liepaja, Latvia

...Wspomniany już Michał Józefowicz, przyjaciel Młynarskiego z okresu studiów w Petersburgu, po ślubie z Marią Piłsudską zamieszkał w Lipawie w 1895 r. Pochodził z Dowgirdowa na Kowieńszczyźnie, studia pianistyczne odbył u samego Karola van Arka w Konserwatorium Cesarskiego Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego w Petersburgu. W Lipawie wystąpił po raz pierwszy w 1891 r., towarzysząc Emilowi Młynarskiemu. Los sprawił, że wkrótce potem, w 1895 r. Józefowicz związał się z nadbałtyckim kurortem na ponad 15 lat.

W Lipawie pracował jako nauczyciel muzyki, występował jako pianista oraz dyrygent chórów i orkiestry symfonicznej, dużo komponował (utwory, kameralne, orkiestrowe, fortepianowe, chóralne).28 „W dwóch sezonach letnich 1896-97, na wieczorach dobroczynnych (tzw. „polskich”) zaznajamiał publiczność kąpielową z utworami kompozytorów polskich, dostarczając kapelmistrzowi nut i dając mu wskazówki ułatwiające zrozumienie charakteru muzyki polskiej”.29 Wczasowicze odpoczywający w Lipawie poznali dzięki temu m.in. uwertury koncertowe Bajka Moniuszki i W Tatrach Władysława Żeleńskiego, a także poemat symfoniczny Morskie Oko Zygmunta Noskowskiego. Józefowicz dał się poznać lipawskiej publiczności jako utalentowany pianista, później także jako kompozytor i dyrygent. Po wieczorze muzycznym na rzecz Towarzystwa Dobroczynności w dniu 25 lipca 1898 r. publiczności oraz krytykowi „Libausche Zeitung” do gustu przypadło szczególnie wykonanie przez Józefowicza Fantazji polskiej Paderewskiego z towarzyszeniem orkiestry Kurhauzu. Józefowicz był w Lipawie ceniony także jako pedagog: w swoim mieszkaniu przy ul. Toma 15 udzielał regularnie lekcji gry na fortepianie oraz z zakresu teorii muzyki.31 Z czasem rozwinął się jego talent kompozytorski. Napisana w okresie lipawskim Sonata skrzypcowa op. 12 d-moll zyskała podówczas Józefowiczowi ogromne uznanie w kraju i za granicą. Jej premiera miała miejsce w ramach koncertu symfonicznego w lipawskim Kurhauzie w dniu 16 sierpnia 1902 r. Sonata w wykonaniu jej autora przy fortepianie oraz koncertmistrza orkiestry Kurhauzu Sopronyi’ego przyjęta została przez publiczność entuzjastycznie. Recenzent „Libausche Zeitung” z uznaniem wyrażał się o dziele Józefowicza, podkreślając „świeżość pomysłu i perfekcyjne opanowanie formy”, zwracając także uwagę na fakt, że „tematy dzieła niepozbawione są elementów narodowych [tj. polskich]. Wykonanie nagrodzone zostało owacją publiczności, a kompozytor otrzymał od swoich uczennic i uczniów wieniec laurowy oraz wiązankę kwiatów”. Kolejną, bardzo ciepło przyjętą kompozycją Józefowicza była Mazurka de Ballet. Jej premiera miała miejsce podczas IV koncertu symfonicznego sezonu 1904 w lipawskim Kurhauzie w dniu 23 czerwca 1904 r.

W koncercie kończącym sezon 1905 w lipawskim Kurhauzie (w dniu 26 sierpnia 1905 r.) również nie zabrakło kompozycji Józefowicza: De mes esquisses oraz Cracovienne Cadrice.

Józefowicz występował gościnnie także poza Lipawą. W lutym 1906 r. w auli Szkoły Realnej w Rydze odbył się koncert muzyki kameralnej – w programie znalazły się: Trio fortepianowe b-moll B. Smetany, XII Kwartet smyczkowy („Amerykański”) A. Dvořaka oraz Sonata M. Józefowicza, „młodego Polaka, b. ucznia Warszawskiego Konserwatorium, referenta muzycznego w Lipawie”.35

Ciekawym doświadczeniem dla Józefowicza był IX koncert symfoniczny sezonu 1906 (w dniu 2 sierpnia 1906 r.), podczas którego wystąpił on jako dyrygent miejscowej orkiestry, zastępując nieobecnego z powodu wyjazdu kapelmistrza J. Eibenschütza. Z tej racji koncertowi towarzyszyło spore zainteresowanie. Recenzent „Libausche Zeitung” zanotował po koncercie: „Józefowicz pokazał, że ma zarówno talent jak i niezbędne doświadczenie, aby prowadzić orkiestrę”.36

Michał Józefowicz cieszył się w Lipawie szacunkiem jako uznany pianista i dyrygent, zdolny kompozytor oraz pedagog. Opuścił to miasto pomiędzy 1910 a 1914 rokiem. Okres I wojny światowej spędził w Niemczech, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości osiadł w Wilnie, gdzie aktywnie działał na polu muzyczno-społecznym.37 Zginął w 1941 r., kiedy na dom, w którym mieszkał, podczas nalotu bombowego spadła bomba.