Mir i Bozorg - Syed Ghavam-ud-Din I al-Marashi r.1359-1362 (39)

https://en.wikipedia.org/wiki/Mir-i_Buzurg

Seid Ghavam ud din Marashi connu sous le nom de Mir i Bozorg est l'un des hommes les plus importants de la lignee des Marashi et a cree la lignee des Marashi du Tabarestan. Il etait un des petits fils d'un certain Ali ol Marash lequel remonte a l'Emam Sejjed Imam Ali Al-Sajjad Zain-ul-Abedin Al Husayni par 4 generations.

Sayyed Qawām-al-Din Marʿaši, the founder of a sayyed dynasty in Māzandarān. The Marʿašis ruled Māzandarān in 1379- 85. ref: http://www.iranicaonline.org/articles/kalifa-soltan

Seid Ghavam ud din Marashi connu sous le nom de Mir i Bozorg est l'un des hommes les plus importants de la lignee des Marashi et a cree la lignee des Marashi du Tabarestan. Il etait un des petits fils d'un certain Ali ol Marash lequel remonte a l'Emam Sejjed par 4 generations.

Mir-i Buzurg belonged to a Sayyid family, he was the son of a certain Abdallah al-Marashi, who was the eponymous ancestor of the Marashi dynasty. Mir-i Buzurg, during his early life, lived in Dabudasht near Amol, which was then under Bavandid control. He studied religion and came into contact with Izz al-Din Sughandi, an influential sufi who was a pupil of Abd al-Razzaq ibn Fazlullah, the founder of the Sarbadars of Khorasan. Mir-i Buzurg later founded a Khanqah in Dabudasht and gained numerous followers. He also made a pilgrimage to the Imam Reza shrine in Mashhad.

===

READ also The Marashi dynasty : https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%B9%D8%B4%DB%8C%D8%A7%...

===

In 1359, the Bavand dynasty was put to an end by the Chulabi nobleman Kiya Afrasiyab
[ Kiya Afrasiyab] who founded the Afrasiyab dynasty. However, the nobles of Mazandaran did not acknowledge his rule and viewed it as usurpation. Afrasiyab shortly tried to achieve stability by asking aid from Mir-i Buzurg. However, some of Mir-i Buzurg's dervishes later acted hostile to Afrasiyab, which made him imprison Mir-i Buzurg and many of his dervishes. However, the supporters of Mir-i Buzurg shortly revolted, and freed him from prison. In 1359, a battle between Afrasiyab and Mir-i Buzurg took place near Amol, where Afrasiyab was defeated and was killed together with his three sons.[1]

Mir-i Buzurg was famous for his charismatic behavior and tolerant rule. His descendants continued to rule in Mazandaran until it was annexed by the Safavid dynasty in 1596. Nevertheless, even after its fall, the Marashi family continued to play an important role in the politics of the Safavid dynasty,[3] as it had before under Khayr al-Nisa Begum Khayr al-Nisa Begum Safavi , who the mother of Shah Abbas I, and de facto ruler of the Safavid dynasty from February 1578 to July 1579.

https://en.wikipedia.org/wiki/Mir-i_Buzurg

https://www.revolvy.com/page/Mir%252Di-Buzurg

The cause of the ʿAlids in the Caspian provinces was greatly strengthened when the Sayyed Qewām-al-dīn b. ʿAbdallāh, a descendant of the Hosaynid Ḥasan Maṛʿašī, came to rule in Āmol in 760/1359 and brought all of Māzandarān under his sway. Like the majority of the people of Māzandarān, he was an Emāmī Shiʿite, but he rose to power as the leader of a Sufi movement. The dynasty founded by him ruled Māzandarān until the Safavid age (for its history see Maṛʿašī.) Qewām-al-dīn received and supported the Zaydī Sayyed ʿAlī Kīā with his followers, Zaydī penitents (tāʾebān), after the death of ʿAlī Kīā’s father Amīr Kīā Malāṭī. Sayyed Amīr Kīā was a descendant of ʿAlī b. Moḥammad Ḡaznavī; he had risen in Malāṭ on the eastern border of Gīlān but did not prevail in his struggle with the local lords. With the aid of Qewām-al-dīn, ʿAlī Kīā set out after 769/1367-68 to conquer eastern Gīlān. He expelled a son of Rekābzan Kīā from Tonokābon and was formally recognized as the Imam by the Zaydī scholars of Rānekūh and Lāhīǰān. His descendants ruled in Lāhīǰān on the basis of dynastic succession, though they remained Zaydīs until 933/1526-27, when Solṭān-Aḥmad Khan, with most of his Zaydī subjects, converted to Emāmī Shiʿism (for the history of the dynasty see Kīāʾī).

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%B9%D8%B4%DB%8C%D8%A7%...

مرعشیان

پس از فتح ایران توسط عرب‌ها، تعدادی از اشراف ساسانی در طبرستان و گیلان استقلال خویش را اعلام کردند و تا مدت‌ها به آیین زرتشت باقی‌مانده بودند.[%DB%B2%DB%B2] مبارزهٔ این سلسله‌ها با حکومت‌های عربی که بر ایران تسلط داشتند، سال‌ها دنباله داشت تا اینکه در قرن سوم هجری مردم این دیار با دین اسلام آشنا شدند و عده‌ای به این دین گرویدند.[%DB%B2%DB%B3] از دلایل ترویج اسلام و علی‌الخصوص تشیع در طبرستان مهاجرت داعیان علوی به این سرزمین، در زمان حکومت عباسیان و بنی‌امیه بود؛ زیرا در این دوران پادشاهان ساسانی‌تبار طبرستان، با امان دادن به ایشان باعث مهاجرت عدهٔ زیادی از شیعیان مخالف به طبرستان شدند...

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%AC%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D9%...

سید قوام‌الدین مرعشی ملقب به میربزرگ، از بزرگان سادات مرعشی و مؤسس دودمان مرعشیان تبرستان بود. وی از نوادگان شخصی به نام علی‌المرعش می‌باشد که شجره‌اش با چهار نسل به زین‌العابدین می‌رسد.

ایدئولوژی قیام وی، شیعه اثنی عشری بود که با الهام‌گیری از تعالیم مذهبی و سیاسی رهبران مذهبی سربداران توانست از آن به عنوان مکتبی برای قیام خود استفاده کند.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%A8%D8%B2%D8%B1%...

سید قوام‌الدین مرعشی از نوادگان حسین بن علی (ع) و شهربانو دختر یزدگرد سوم، همچنین مرید شیخ عزالدین سوقندی بود که او نیز از شاگردان شیخ حسن جوری؛ مبارز قیام سربداران خراسان بوده است.

از آنجایی که سید قوام‌الدین اهل عرفان بود و حکومت و سیاست برای وی ارزشی نداشت، در همان تاریخ و با وجود اینکه در اوج بوده و حمایت مردم آمل را نیز به همراه داشت، از قدرت کناره گیری کرده و حکومت به فرزندان او واگذار می‌شود. وی مؤسس اولین حکومت شیعه دوازده امامی طبرستان بوده است که در محرم سال ۷۸۱ هجری فوت می‌شود و مقبره این عارف بزرگ جهان اسلام و تشیع در شهرستان آمل قرار دارد.
http://www.honaronline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%...

؟؟؟؟؟؟؟ درباره ی نسب میر بزرگ گفته اند که او از فرزندان علیال مرعش پسر عبدالله بن محمد بن حسن بن حسین الاصغر از فرزندان امام چهارم است http://mazandaran.irib.ir/en/%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D9%85%...

=============================

مرعشیان، سربدارن مازندران یا مرعشیه دودمانی شیعه بود که در قرن هشتم هجری در طبرستان حکومت می‌کرد.
الإمام الحسين الأصغر بن الإمام علي زين العابدين بن الإمام الحسين بن علي بن أبي طالب الهاشمي (100هـ - 157هـ) سادات حسینی مرعشی که در سرزمین مازندران ساکن بودند، نسبشان به علی بن حسین می‌رسید. مؤسس دولت مرعشیان قوام‌الدین بن عبدالله نیز از حامیان و پیروان علما و رهبران سربداران بوده‌است. جنبش مرعشیان نیز بر این اساس در همهٔ زمینه‌ها از سربداران تأثیر پذیرفت.

قوام‌الدین، ملقب به میربزرگ، که از سادات مرعشی بود در ۷۶۰ هجری قمری مقارن ۱۳۵۹ میلادی، با قیام علیه چلاویان حکومت مرعشی را تأسیس کرد. او در سال 157 هجری قمری جان خود را از دست داد و در سن 57 سالگی در شهر نبوی باقی به خاک سپرده شد https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%B9%D8%B4%DB%8C%D8%A7%...