Violette Cornelius

Violette Cornelius (Singapore, was een fotografe en Nederlands verzetsstrijdster tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Jeugd en opleiding

Cornelius arriveerde in 1938 met haar ouders in Nederland. Ze was geboren in Singapore uit Nederlandse ouders, en volgde na terugkeer in Europa eerst de lagere school in Genève. In Nederland volgde ze lessen in schilderen en fotografie bij Paul Guermonprez aan de Nieuwe Kunstschool te Amsterdam.

Verzetswerkzaamheden

Vlak na de Duitse bezetting werd zij actief in het kunstenaarsverzet. Ze droeg bij aan het illegale blad "De Vrije Kunstenaar en zette haar technische kunde in voor de Persoonsbewijzen Centrale, opgezet door Gerrit van der Veen. Ook sloot zij zich in 1944 aan bij de fotografen verzetsgroep "De Ondergedoken Camera". De negatieven van haar fotografie tijdens de oorlog werden buiten Amsterdam begraven en na de bevrijding teruggevonden.

Werk na de oorlog

Na de oorlog werd Cornelius architectuurfotograaf en ging later vooral werken als reportagefotograaf. Ze werkte mee aan vele bedrijfsfotoboeken, onder meer een over de Hoogovens te IJmuiden met Cas Oorthuys en anderen. In 1956 maakte zij een reportage samen met haar collegafotograaf Ata Kandó over de Hongaarse vluchtelingen tijdens de Russische inval in Hongarije. In 1957 maakte zij een boek samen met de schrijver Jan Elburg over de stad Weesp. Ze ging daarna, vaak samen met collega Sean Wellesley-Miller, de migratie naar stedelijke gebieden in ontwikkelingslanden vastleggen. Ze maakte reportages in onder meer Irak, India, Peru, Jemen en Afrika.

Verdere personalia

Aan het eind van haar leven woonde en werkte zij in Frankrijk, eerst in Parijs sinds 1979 en sinds 1992 in Zuid-Frankrijk. Cornelius was in 1945 getrouwd met de pianist en oprichter van het Kunstmaand Orkest Jan Huckriede en kreeg in 1946 met hem een zoon, Florian. In 2003 kwam haar archief in beheer van het Nederlands Fotomuseum Rotterdam en wordt momenteel ontsloten en gearchiveerd.

Externe links

• archiefkaart stadsarchief Amsterdam
• Hommage en tentoonstelling 2003
• Wikipedia
• huygens knaw vrouwenlexicon