Wiktor Cukiert

Wiktor Józef CUKIERT – (ur. 6.03.1876, Warszawa przy Chłodnej 48; zm. 08.1945, Łódź), syn Józefa  (1849-1909) i Anieli ze Snarskich (1856-1932). Ojciec był giserem. Akt ur. (114/1876) spisany w parafii św.  Andrzeja,  świadkowie  Jakub Marzec,  stolarz  (brat  Babki  ze  strony  matki)  i Walenty Zdunowski (? ),  giser;  rodzice  chrzestni:  Jakub  Marzec  i  Antonina Cukiert  (siostra  ojca).  W intercyzie podano adres zamieszkania Wiktora – Żurawia 22, a w akcie ślubu Elektoralna 579 (taki numer nie istnieje, prawdopodobnie chodziło o 759), należy sądzić, że raczej adres Żurawia jest prawidłowy, ale skąd się wzięła ta rozbieżność? W  Książce  Adresowej  „Cała  Warszawa”  z  1930  r.  figuruje jako zegarmistrz zamieszkały przy ul. Mokotowskiej 5. Zakład zegarmistrzowsko-juibilerski miał przy Marszałkowskiej 58.  W Książce Meldunkowej kamienicy przy Marszałkowskiej 58 znajduje się wpis: „Lok. 41 Firma Wiktor Cukiert zamieszkały przy ul. Mokotowskiej 5, firma składa się ze sklepu. Ze wspomnień osób z rodziny  wiadomo," że był niezwykle ceniony za jakość i oryginalność swoich prac i pomysłów, ale i znany z tego  że nie dotrzymywał umówionych terminów." Miał podobno piękny głos, ale rodzina nie miała pieniędzy,  żeby go szkolić. Śpiewał w amatorskim chórze męskim Drużyna Śpiewacza. Po Powstaniu Warszawskim  znalazł się w Łodzi, tam zmarł i tam został pochowany na Cmentarz rzymskokatolickim Doły. Jego grób  został zlikwidowany w 2001 r. W aktach metrykalnych Wiktor Cukiert występuje jako: • świadek w akcie zgonu swojego ojca Józefa Cukierta (1909) • świadek na ślubie swojej szwagierki Jadwigi Kołacz z Symeonem Kinem (1913) • świadek w akcie zgonu swojej matki Anieli Cukiert (1932)