css Rozalia Lubomirska

Rozalia Lubomirska (September 16, 1768 in Czernobyl – June 29, 1794 in Paris) was a Polish noblewoman, most noted for her death.

Born Rozalia Chodkiewicz, she was the daughter of Jan Mikołaj Chodkiewicz and Maria Ludwika Rzewuska, who was a daughter of hetman and writer Wacław Rzewuski.

She was married in 1787 (at the age of 19) to Prince Aleksander Lubomirski. A year later she bore their daughter, Aleksandra.

Known for her beauty, Rozalia travelled to France, where she was rumoured to have some romantic affairs. Anna Rajecka's painting Girl with a Dove comes from that period. The allegory of virginity and innocence was meant to contradict the widespread gossip.

Unhappy in her marriage, and decided to divorce her husband, she didn't accompany him on his way back to Poland. During the Revolution she was arrested along with her child, and tried for alleged conspiracy against the Revolution, and cooperation with the royalists. As a result, the 26-year-old princess was sentenced to death and soon beheaded by guillotine, although her guilt was, and remained, widely questioned.

The death of a Polish national caused much concern among the Polish nobility who, prior to the Reign of Terror, openly cheered the Revolution. Lubomirska's husband, who returned to France to help her, as well as other Poles present in Paris at that time, vouched for her innocence. Among those who spoke in her defence were such great friends of liberty as Tadeusz Kościuszko, the Polish-American revolutionary, who was granted honorary French citizenship during the Revolution.

Following Rozalia's death, her daughter, Aleksandra Lubomirska, was released from prison and given under the guardianship of Izabella Leżeńska.

After her death, Rozalia became the subject of legends. According to one, her ghost appears in the Lubomirski's palace in Opole Lubelskie. The writer Adolf Dygasiński claimed he saw her ghost.

GEDCOM Note

Розалия Любомирская в Ополе находилась редко, большую часть жизни провела в Варшаве и в путешествиях по Европе. Во время Четырехлетнего сейма имела славу одной из красивых женщин Речи Посполитой. Поклонница князя Юзефа Понятовского. Была близка к французской королеве Марии-Антуанетте и вместе с ней легла под гильотину.

Rozalia z Chodkiewiczów Lubomirska (ur. 16 września 1768 w Czarnobylu, zm. 30 czerwca 1794 w Paryżu) – polska księżna. Była córką hrabiego Jana Mikołaja Chodkiewicza, marszałka i starosty żmudzkiego, oraz Marii Ludwiki Rzewuskiej, córki Wacława, hetmana.

W 1787 roku poślubiła Aleksandra księcia Lubomirskiego, kasztelana kijowskiego. Rok później powiła córkę Aleksandrę. Wyjechała z dzieckiem do Francji, gdzie wkrótce została oskarżona o spisek kontrrewolucyjny – utrzymywanie kontaktów z dworem Marii Antoniny. Ze względu na treść zarzutów, urodę oskarżonej oraz jej młody wiek, zapadły wtedy wyrok śmierci przez zgilotynowanie został powszechnie odebrany jako wymowny dowód na zezwierzęcenie rewolucji.

Jej córka, która przybrała później imię matki, wyszła za Wacława Rzewuskiego, podróżnika i powstańca.

Według znanej na Lubelszczyźnie legendy, duch zgilotynowanej Lubomirskiej pojawia się w pałacu Lubomirskich w Opolu Lubelskim. W parku znajdującym się za tym pałacem, jak donosi Zbigniew Fronczek w Sensacjach i legendach Lubelszczyzny, miał się go przestraszyć Adolf Dygasiński.