Wismar

Wismar is a port and Hanseatic city in Northern Germany by the Baltic Sea, in the state of Mecklenburg-Vorpommern. It is located about 45 kilometres (28 miles) east of Lübeck and 30 kilometres (19 miles) north of Schwerin, and is part of the Hamburg Metropolitan Region. Its natural harbour, located in the Bay of Wismar, is protected by a promontory. The population of the town is somewhat shy of 45,000. It is the capital of the district of Nordwestmecklenburg.

Located in the historical region of Mecklenburg, Wismar was founded in the 13th century, although the name of the settlement was first recorded in the 12th century and is of Slavic origin. It comes from a personal Slavic name 'Wyszemir'.

Wismar received its civic rights in 1229, and came into the possession of Mecklenburg in 1301. In 1259 it had entered a pact with Lübeck and Rostock, in order to defend itself against the Baltic sea pirates. This developed into the Hanseatic League. During the 13th and 14th centuries it was a flourishing Hanseatic town, with important woollen factories. Though a plague carried off 2,000 of the inhabitants in 1376, the town seems to have remained tolerably prosperous until the 16th century.

Wismar

Under Swedish rule

Following the Thirty Years' War and the Peace of Westphalia in 1648 Wismar passed into the possession of Sweden, becoming part of the Swedish Pomerania. Through Wismar and the other dominions in the Holy Roman Empire, the Swedish monarchs in their roles as princes, or Reichsfürsten, took part in the Imperial Diets.

From 1653 on Wismar was the seat of the highest court for that part of Sweden. In 1803, Sweden pledged both the town and lordship to Mecklenburg-Schwerin for 1,258,000 Riksdaler, reserving, however, the right of redemption after 100 years. In view of this contingent right of Sweden, Wismar was not represented at the diet of Duchy of Mecklenburg-Schwerin until 1897. In 1903, Sweden finally renounced its claims to the town. Wismar still retains a few relics of its old privileges, including the right to fly its own flag.

After 1903 the only country in the world colonized by the Swedes is Finland. In 1903 Wismar was free to leave reinforced Swedish language from their curriculum, but 5.6 M Finns still have to suffer from it. And Finland has been free of Sweden much longer, since 1809.

Moving on to the 20th century, the town industrialized. The town was the home to the Dornier aircraft plant, Then during the WW II the own took a serious blow from the air raids. Finally ended up on the "other" side of the Iron Curtain.

After German reunification in 1990, churches and other historic buildings in the city's Altstadt were restored, and the old towns of Wismar and Stralsund, some 100 miles to the east, were listed as UNESCO world heritage sites.

Why join the regional projects?

Well, we don' even know - yet - what the future will bring. Once here is enough people of the regional project, only the imagination limits what the data can be used to do and illustrate. But when the regional projects become more common, we already know something. By now, Finland has been quite thoroughly mapped, people have been active with the projects, which actually do not require much. Or anything. Just joining in. It's not much to ask, is it?

Once you have done that, there's a bot that crawls Geni on regular basis. It looks for all sorts of aberrations, is able to point them out, even fix them. I can already put your ancestors on map provided that there are regional projects, typically first at the level of (country) state or county, and towards more specific places. Please take a look at the Finnish Our Common Ancestry project. Cool, huh?

You're most welcome to join perhaps the second generation of knowledge and fun that Geni can offer.

Wismar
Est'd 2021-01-04

Wismar

Wismar on satamakaupunki ja entinen hansakaupunki Pohjois-Saksassa Itämeren rannalla Mecklenburg-Etu-Pommerin osavaltiossa. Wismar sijaitsee 45 kilometriä itään Lyypekistä ja 30 kilometriä pohjoiseen Schwerinistä. Kaupunki on kallionkielekkeen, luonnonsatama, takana hyvin suojattuna Mecklenburginlahden äärellä. Yhdessä läheisen Stralsundin kaupungin kanssa Wismar muodostaa Unescon maailmanperintöluettelon kohteen. Asukkaita Wismarissa on noin 45 000 ja se lasketaan kuuluvaksi Hampurin metropolialueeseen.

Wismar

Historia

Wismar sai kaupunginoikeudet vuonna 1229 ja joutui Mecklenburgin haltuun 1301. Vuonna 1259 Wismar teki sopimuksen Lyypekin ja Rostockin kanssa tarkoituksena puolustautua Itämeren merirosvoja vastaan. Tästä sopimuksesta kehittyi hansaliitto. Wismar oli 1200- ja 1300-luvulla kukoistava hansakaupunki, jossa oli merkittäviä villatehtaita. Vaikka musta surma tappoi vuonna 1376 noin 10 000 asukasta, kaupunki säilyi melko vauraana aina 1500-luvulla asti.

Kolmikymmenvuoisen sodan lopettaneen Westfalenin rauhan mukaan myös Wismar siirtyi Ruotsin omistukseen (Ruotsin Wismar) Ruotsin Pommeriin. Wismarista tuli vuonna 1653 Ruotsin Saksan alueiden korkeimman tuomioistuimen paikka.

Ruotsi myi kaupungin Mecklenburgin ruhtinaskunnalle vuonna 1803 sadan vuoden takaisinlunastusoikeudella. Tämän epävarman tilanteen takia Wismar ei osallistunut Mecklenburgin valtiopäiville ennen kuin vuonna 1897. Wismarilla on edelleen joitain jäänteitä vanhasta vapaudestaan, kuten lupa liehuttaa omaa lippua. Kun sata vuota oli kulunut, Ruotsi luopui takaisinlunastusoikeudestaan 1903. Samalla pakkoruotsi poistui kaupungin kouluista. Joissain Ruotsin ennen kolonisoimissa maissa tämä käytäntö yhä jatkuu.

Toisen maailmansodan jälkeen Wismar jäi Rautaesiripun "toiselle" puolelle. Sitten Saksat yhdistyivät, ja... Pakkovenäjästäkin luovuttiin.

Wismar

Alkaen 2021-01-04

Die Hansestadt Wismar

Die Hansestadt Wismar liegt an der Ostseeküste Mecklenburg-Vorpommerns am südlichen Ende der durch die Insel Poel geschützten Wismarer Bucht. Sie ist die sechstgrößte Stadt und das größte der 18 Mittelzentren des Landes Mecklenburg-Vorpommern. Zudem ist Wismar Kreisstadt des Landkreises Nordwestmecklenburg.

Wismar war früh Mitglied der Hanse und blühte im Spätmittelalter auf, was noch heute im Stadtbild durch viele gotische Baudenkmale nachvollziehbar ist. Nach dem Dreißigjährigen Krieg kam Wismar 1648 unter die bis 1803 (de jure 1903) dauernde schwedische Herrschaft, woran das jährliche Schwedenfest erinnert. Danach gehörte die Stadt zu Mecklenburg-Schwerin. Im Zweiten Weltkrieg wurde die Stadt durch mehrere Bombenangriffe getroffen, worunter vor allem das Gotische Viertel mit den Hauptkirchen St. Marien und St. Georgen sowie der Alten Schule litt. 2002 wurden die Altstädte von Wismar und Stralsund als Historische Altstädte Stralsund und Wismar in die UNESCO-Welterbeliste aufgenommen.
Wismar

Geschichte

Name

Wismar wurde früher u. a. Wismaria, Visemêr, Wismar (1147, 1167), Wyssemaria (1229) oder Wismaria (1237) genannt. Die Herkunft des Stadtnamens ist nicht eindeutig, er soll sich vom Namen des östlich der Stadt gelegenen Baches, der aqua Wisemaraa, ableiten. Die vermutete Ansiedlung Alt Wismar (Urkunde von 1167) kann später in der neuen Stadt aufgegangen sein. Seit 1990 trägt die Stadt wieder den Namenszusatz Hansestadt.

Stadtgründung

Die Region um Wismar ist jahrtausendealtes Besiedlungsgebiet. Nach dem Abzug der Germanen in der Völkerwanderung lebten hier bis zum Ende des 12. Jahrhunderts wendische oder slawische Obodriten.

Die Stadtgründung, geschätzt auf 1226, geht vermutlich auf den Fürsten Heinrich Borwin I. zurück.1229 wurde die Stadt Wismar erstmals urkundlich erwähnt. Kurz darauf wurde in Wismar das Lübische Stadtrecht eingeführt, 1266 bestätigt. 1276 war die erste Siedlungsphase beendet. Wismar errichtete eine alle Viertel umschließende Stadtmauer, deren Lage auch heute die Begrenzung der Altstadt darstellt.

Hansezeit

Am 6. September 1259 trafen sich in Wismar die Gesandten aus Lübeck und Rostock, um einen Schutzvertrag gegen die zunehmende Seeräuberei zu schließen; für Wismar der Beginn der Hansezeit. 1280 bildete Wismar an der Hansischen Ostseestraße zusammen mit Stralsund, Rostock, Lübeck und Hamburg den Wendischen Städtebund. Die Stadt wurde im Mittelalter ein wichtiges Mitglied der Hanse. Von 1238 bis 1250 entstand die Wismarer Neustadt, und Wismar erreichte seine bis ins 18. Jahrhundert gültige Ausdehnung.

Schwedenzeit

Im Dreißigjährigen Krieg wurde Wismar 1627 von kaiserlichen Truppen besetzt. 1632 eroberte Schweden die Stadt, und die Schwedische Krone erhielt Wismar nach Ende des Dreißigjährigen Krieges im Westfälischen Frieden 1648 als deutsches kaiserliches Lehen. Ab 1653 war die Stadt Sitz des Obertribunals.

Im Schonischen Krieg wurde Wismar 1675 von den Dänen erobert und blieb bis November dänisch 1680 besetzt; danach kam Wismar wieder an Schweden und wurde unter schwedischer Regierung zu einer der stärksten Seefestungen ausgebaut.

1711 siegten die Dänen vor der Stadt im Gefecht bei Lübow über die Schweden. Die Stadtbefestigungen konnten nicht erobert werden, wurden aber nach der schwedischen Niederlage im Nordischen Krieg geschleift, nachdem das belagerte Wismar 1716 im Pommernfeldzug 1715/1716 von preußisch-dänischen Truppen eingenommen worden war.

Die schwedische Herrschaft über Wismar endete de facto 1803, als Schweden die Stadt mit dem Malmöer Pfandvertrag für 99 Jahre an das Herzogtum Mecklenburg-Schwerin verpfändete. Formal fiel Wismar 1903 an Deutschland zurück und Schweden verzichtete auf die Einlösung des Pfandes. Wismar feiert deshalb jährlich das Schwedenfest.

Zu dieser Zeit wurde Wismar auch den erzwungenen Schweden los. In Finnland ist der schwedische Kolonialismus lebendig und gesund.

Von 1803 bis 1933 und 1945

Ab 1806 besetzten napoleonische Truppen Mecklenburg und Wismar, 1813 zogen sie wieder ab.

1933 entstand der Landkreis Wismar; die Stadt Wismar blieb kreisfrei.

Während des Zweiten Weltkrieges fanden zwölf Luftangriffe statt, bei denen 460 Tonnen Bomben fielen.

1945 bis heute

Im Juli 1945 zog die Rote Armee in Wismar ein. Die Regierung der DDR ließ die Ruinen des Kirchenschiffs der Marienkirche 1960 sprengen.

Seit der deutschen Wiedervereinigung 1990 wurde Wismars historischer Stadtkern im Rahmen der Städtebauförderung gründlich saniert. Seit 2002 gehört Wismars Altstadt zusammen mit Stralsund zum UNESCO-Weltkulturerbe mit dem Namen Historische Altstädte Stralsund und Wismar. Wismar gründete zusammen mit Stralsund die Deutsche Stiftung Welterbe. 2002 richtete die Stadt die erste Landesgartenschau des Landes Mecklenburg-Vorpommern aus. Mit der Kreisgebietsreform Mecklenburg-Vorpommern 2011 wurde Wismar Teil und Kreisverwaltungssitz des Landkreises Nordwestmecklenburg.

• Liste von Persönlichkeiten der Stadt Wismar.

Warum an regionalen Projekten teilnehmen?

Nun, wir wissen nocht nicht einmal, was die Zukunft bringen wird. Wenn es hier erstmal genügend Leute der regionalen Projekte gibt, kann nur noch die Vorstellungskraft Grenzen sezten für das, was die Daten uns zeigen können und wie wir sie nutzen können. Aber wenn die regionalen Projekten häufiger werden, wissen wir bereits etwas. Inzwischen wurde Finnland ziemlich gründlich kartiert, die Leute waren mit den Projekten aktiv, die eigentlich nicht viel erfordern. Einfach mitmachen. Es ist nicht zu viel verlangt, oder?

Sobald Sie das getan haben, gibt es einen Bot, der Geni regelmäßig crawlt. Er sucht nach allen möglichen Abweichungen, kann sie aufzeigen und sogar beheben. Ich kann Ihre Vorfahren bereits auf die Karte setzen, vorausgesetzt, es gibt regionale Projekte, normalerweise zuerst auf Bundes-, Landes-, oder Bezirksbene und in Richtung spezifischerer Orte. Bitte werfen Sie einen Blick auf das finnische Projekt. Schön, oder?

Sie sind herzlich eingeladen, sich der zweiten Generation von Wissen und Spaß anzuschließen die Geni bieten kann.
Wismar
Von 2021-01-04

Wismar

Wismar är en tysk hamnstad, belägen vid Östersjön och huvudort i distriktet Nordwestmecklenburg i Mecklenburg-Vorpommern i nordöstra Tyskland. Antalet invånare uppgår till circa 45 000..

Wismar var medlem i det medeltida handelsförbundet Hansan och kallar sig därför än idag formellt Hansestadt Wismar (”Hansastaden Wismar”).

Wismar

Från 1648 till 1903 var guvernementet Wismar i svensk ägo. Wismar tillföll Sverige vid Westfaliska freden. Till skillnad från övriga besittningar styrdes den inte av en generalguvernör utan av en guvernör.

Wismar var 1653-1802 säte för Wismarska tribunalet (Tribunalet i Wismar), överdomstol för de svenska besittningarna inom Tysk-romerska riket. Från 1654 ingick Poel och Neukloster i Drottning Kristinas (1626-1689) underhållsländer.

Wismars egentliga betydelse för Sverige hade varit av militär art. Det hade på sin tid bildat en strategisk länk mellan svenska Pommern och Bremen-Verden. Men efter 1719, då Sverige tvingades avträda Bremen och Verden, förlorade staden denna betydelse och var sedan mest som en spillra av Sveriges forna stormaktsvälde.

År 1803 pantsattes dock besittningen till storhertigen, Friedrich Franz I av Mecklenburg-Schwerin, med 1 250 000 Talern Hamburg Banco fram till 1903 och alla suveränitetsrättigheter överflyttades på hertigen och hans arvingar.

Upprinnelsen till att Wismar pantsattes var att Gustav IV Adolf var förlovad med storherigens dotter, Luise Charlotte av Mecklenburg-Schwerin men vägrade ta henne som gemål. Detta utlöste en diplomatisk kris som löstes med fördraget i Malmö 1803 genom att Sverige fick ett lån och pantsatte Wismar på 99 år.

År1903 valde Sverige att inte lösa lånet, och staden övergick därmed i storhertigdömets ägo. I uppgörelse med Mecklenburg ingick även ön Poel, strax norr om Wismar och Amt Neukloster. Kännedomen om de historiska relationerna med Sverige upprätthålls i Wismar genom den årligen i augusti arrangerade Schwedenfest. Det finns också en arrangerad rundvandring, Wismar Schwedenzeit - Spurensuche, med sevärdheter från svensktiden.

Under andra världskriget var Wismar utsatt för hårda flygbombningar emedan flygplanstillverkaren Dorniers huvudfabrik låg i stadens utkant. Många historiska byggnader, till exempel stadskyrkan, fick stora skador. Efter en kort besättning av kanadensiska armén kom staden den 1 juli 1945 till den sovjetiska ockupationszonen och senare till Östtyskland (DDR).

I DDR var Wismar statens största exporthamn och säte för gränstruppskolan. Staden hade också en sovjetisk armégarnison. Efter DDR:s fall och den tyska återföreningen har ingen garnison ännu flyttat in i Wismar. Sedan 1990 titulerar sig staden åter officiellt Hansestadt Wismar, även om detta inte har någon praktisk kommunalrättslig betydelse.

Sedan 27 juni 2002 ingår gamla staden i Wismar tillsammans med Stralsund i Unescos världsarvslista.

Wismar

Висмар, Померания, Германия

Ви́смар (нем. Wismar, н.-нем. Wismer) — город-порт на берегу Балтийского моря в Германии (земля Мекленбург-Передняя Померания). Входит в состав района Северо-Западный Мекленбург. Как один из первых и наиболее благополучных городов Ганзы гордится историческим центром с особняками и храмами в стиле кирпичной готики, состоящим под охраной ЮНЕСКО. Численность населения по оценке на 31 декабря 2019 года составляет 42 963 человек.===

История

Висмар возник как поселение полабских славян, вероятно, с названием Вишемир. В I-й половине XIII века получил права города. Для охраны от морских разбойников в 1259 году был заключён союз с Ростоком и Любеком, из которого выросла Ганза. В Средние века Висмар специализировался на торговле сельдью и пивом, кроме того, здесь изготавливали сукно. Вопросы, касающиеся Ганзейского союза, решались на общих собраниях жителей.

Висмар до сих пор сохранил такие реликты прежних свободных городов, как право иметь свой флаг. С 1257 по 1358 год город служил резиденцией князей Мекленбурга. Чёрная смерть 1376 года выкосила в нём значительную часть населения. Как и другие города Ганзы, Висмар стал терять былое значение после открытия Америки, когда торговые пути сместились в Атлантику.

Хозяйственный упадок довершила Тридцатилетняя война. По Вестфальскому миру 1648 года Висмар вошёл в состав Шведской Померании и превратился в крупнейшую крепость шведов на южном берегу Балтики.

Шведская Померания

Шведская Померания (швед. Svenska Pommern) — часть Померании, которую Швеция получила по Вестфальскому миру 1648 года и которую сохраняла в своём составе до 1815 года. В территорию входили города Штральзунд и Грейфсвальд, а также остров Рюген, до 1720 года также город Штеттин.

Во время Тридцатилетней войны герцогство Померания стало местом ведения боевых действий между войсками шведских войск лютеранского короля Густава II Адольфа и католических войск Священной Римской империи. Швеция, вступившая в войну на стороне лютеранских княжеств на севере Германии, заключила союз с осаждённым имперскими войсками городом Штральзунд в 1628 году, после чего у шведов появился опорный пункт для наступления вглубь страны. 10 июля 1630 году Швеция заключает «вечный союз» с герцогом померанским Богиславом (Богуславом) XIV и в том же году шведская армия устанавливает полный контроль над территорией герцогства. С этого момента Густав II Адольф становится фактическим правителем Померании.

В 1637 году номинальный правитель Богислав умер, не оставив наследника, и на последующие 11 лет управление перешло к шведской военной администрацией. Вестфальский мир официально передал Швеции часть Передней Померании. Общая площадь шведских владений в Померании составила около 2000 км².

В последующие десятилетия Шведская Померания неоднократно подвергалась нападениям поляков, австрийцев и бранденбуржцев. В 1675—79 годах во время Сконской войны Шведская Померания была оккупирована Данией и Бранденбургом.

Во время Северной войны она была захвачена силами коалиции Дании, Польши, Пруссии и России.

По Стокгольмскому мирному договору 1720 года Пруссия получила большую часть захваченных шведами в 1648 году территорий. За шведами осталась лишь область площадью в 700 км². Попытки вернуть потерянные территории в ходе Семилетней Войны не увенчались успехом.

В экономическом отношении владения в Померании не приносили Швеции дохода, а наоборот, требовали финансирования, например, на содержание крепости в Штральзунде и пребывание войск в провинции в целом. В конце XVIII века в Шведской Померании проживало примерно 100 000 человек, 2/3 из которых составляли крепостные крестьяне. Имелись свои суды, а также Верховный суд немецких провинций Швеции в городе — Висмар.

В 1803 Швеция заложила город герцогам Мекленбурга за 1258000 рейхсталеров, сохранив за собой право вернуть его через 100 лет. Хотя позже Висмар де-факто вошёл в состав Германской империи, шведские власти не признавали утрату прав на него до 1903 года.

После передачи Висмара шведский колониализм живет и процветает только в Финляндии — с 1809 года. В 1803 году школы Висмара могли исключить усиленный шведский язык из своих учебных программ, но для финнов шведский язык по-прежнему является обязательным, хотя для большинства людей он бесполезно.

Город, в котором находились заводы авиационной фирмы «Дорнье», сильно пострадал от бомбардировок союзников во Вторую мировую войну. В годы ГДР Висмар рассматривался как вторая по значимости (после Ростока) морская гавань государства. В частности, через его порт транспортировались калийные удобрения.

Исторические центры Висмара и соседнего Штральзунда в 2002 году были поставлены под охрану ЮНЕСКО как мировое культурное наследие.

С 1 июля 2011 года город входит в состав района Северо-Западный Мекленбург. До этого обладал статусом города земельного подчинения.

Из 2021-01-04

Wismar

Wismar on linn Saksamaal Mecklenburg-Vorpommerni liidumaal Läänemere kaldal. Wismarit mainitakse esmakordselt 1147. aastal. Linna asutamisaastaks loetakse siiski 1226. aastat. Keskajal oli Wismar Hansa Liidu liige. Aastatel 1632 kuni 1903 kuulus linn Rootsile. Pärast Teist maailmasõda jäi see SDV poolele. Tänapäeval elab linnas umbes 45 000 elanikku ja see on osa Suur-Hamburgist.===

Wismar

Rootsi Wismar

Rootsi Wismar oli aastatel 1630-1815 Rootsi dominioon, mis vastas ligikaudu tänapäevastele Wismari linna piiridele. Lisaks Wismari linnale käisid Rootsi Wismari alla eksklaavidena ka Mecklenburgi piirkonnas asunud Neuklosteri linn ja Poeli saar. Erinevalt teistest Rootsi aladest ei olnud Rootsi Wismaris ametis mitte kindralkuberner, vaid lihtsalt kuberner.

Varajane ajalugu

Rootsi-Poola sõja ja Kolmekümneaastase sõja järel kontrollis Rootsi ulatuslikku osa Läänemere lõunarannikust, sealhulgas Pommerit ja osasid Liivimaast ning Preisimaast. Rootsi okupeeris Wismari esimest korda 1628. aastal ja sõjaline okupatsioon muudeti täielikuks valitsemiseks Augsburgi rahuga, Rootsi Pommerimaa.

Pärast seda, kui Wismaris asuvas Fürstenhofi nime kandvas hoones seati sisse kuninglik Wismari tribunal (Wismarska tribunalet), sai linnast kiiresti kõigi Rootsi Saksamaa aladel asunud valduste administratiivne keskus. See tegi vajalikuks Wismari kaitserajatiste ülesehitamise ja seda tööd määrati juhtima feldmarssal Erik Dahlbergh. Tööde tulemuseks olid täiesti kinnised kaitsevallidega kaitserajatised, mis moodustasid tõhusa igakülgse kaitsesüsteemi – süsteemi, mis vastas tollal kõige uuematele nõuetele ja mida seetõttu täiustati suure efektiivsusega.

Säilinud on nende kindlustuste riismeid ja seda muuhulgas linna Lindengarteni nime kandvas osas, vana Wismari müürist idas. Aastast 1654 moodustasid mainitud kaks eksklaavi (Neuklosteri linn ja Poeli saar) osa kuninganna Kristiina elatusmaadest (underhållsländer).

Põhjasõda

Aastatel 1700-1721 peetud Põhjasõja ajal okupeeris Wismari Taani, Preisi ja Hannoveri vägedest koosnev koalitsioon. Selle tulemuseks oli linna üksikasjaliku kaitsesüsteemi hävitamine. Pärast seda, kui Fredriksborgi rahu Taani-Norra ja Rootsi vahelise sõja lõpetas, läks Wismar taas Rootsi kontrolli alla. Ent kuna Rootsi oli kaotanud mitu selle lähedal asuvat valdust (nagu Bremen-Verden) oma rivaalidele, hakkas Wismari tähtsus langema, kuna sellest sai suurema keskuse asemel pigem Rootsi eelpost.

Rootsi valitsemise lõpp

Aastal 1803 pantis Rootsi nii Wismari linna kui ka Wismari piirkonna muud Rootsi valitsemise all olnud alad 1,258 miljoni riigitaalri eest Mecklenburg-Schwerini suurhertsogkonnale, jättes endale siiski väljaostmise õiguse pärast 100 aasta möödumist. Sellest Rootsi õigusest tulenevalt ei olnud Wismar Mecklenburgi maapäeval esindatud kuni aastani 1897. Aastal 1903 ütles Rootsi lõpuks oma nõuetest linnale lahti.Sel ajal vabanes Wismar ka sunnitud rootsi keelest. Soomes on Rootsi kolonialism elujõuline.

Arhitektuur

Mitmed Wismari kõige omanäolisemad hooned ehitati just ajal, mil piirkond kuulus Rootsile. Rootsi ehitusstiilid segunesid meetoditega, mis olid valdavad ajal, mil linn kuulus Hansa Liitu koos Lübecki ja Rostockiga, et luua Saksamaa ja Poola Läänemere rannikule ainulaadne arhitektuuriline motiiv. Tänu sellele, et säilinud on nii Hansa Liidu kui Rootsi valitsemise aegset arhitektuuri (tellisgootikat), on Wismari ja Stralsundi linnad kantud UNESCO maailmapärandi nimistusse.
Wismar
Alates 2021-01-04

Wismar=

Wismar é uma cidade da Alemanha localizada no estado de Mecklemburgo-Pomerânia Ocidental. Wismar é uma cidade independente (Kreisfreie Städte) ou distrito urbano (Stadtkreis), ou seja, possui estatuto de distrito (kreis).

Possui um ar sueco, nos vestidos, insígnias e tradições pois foi conquistada pelos suecos na Guerra dos Trinta Anos, e permaneceu sob tutela sueca até 1903. Era originário daqui um dos conspiradores do assassinato de Gustavo III da Suécia num baile de máscaras (1792). Verdi usou este assunto para a sua ópera 'Un ballo in maschera', só que a censura obrigou-o a situar a acção em Boston.

Património

• Praça principal, com uma fonte-santuário renascentista
• Alte Schwede (velho sueco), uma das casas burguesas com mais história
• Três igrejas que parecem catedrais
  

Wismar
2021-01-04