Dr. Jur. Nathan Jakob Nebenzahl

marriage record (line 73) - https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:33S7-LBK5-PJN?i=25&wc=4...

https://pl.wikipedia.org/wiki/Natan_Nebenzahl

Natan Jakub Nebenzahl, także Nathan (ur. 5 kwietnia 1865 w Sanoku, zm. ?) – polski Żyd, doktor praw, adwokat, urzędnik, właściciel ziemski.

Życiorys Natan Jakub Nebenzahl urodził się 5 kwietnia 1865 w Sanoku[1]. Syn Marii i Feiwela (także jako Feibel, Föbus, Foebus bądź Feywel[1]; radny w Sanoku[2], reprezentant gminy żydowskiej, członek Rady Szkolnej Okręgowej w Sanoku[3]). Miał brata Samuela (ur. 1872, także studiował prawo)[4][1][5].

W 1882 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Przemyślu[6]. Ukończył studia prawnicze. Podczas studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie należał do żydowskiego stowarzyszenia studenckiego „Związek”, a po secesji był jednym z założycieli organizacji „Ognisko”[7]. Uzyskał stopień doktora praw. W 1894 był c. k. adiunktem kolejowym we Lwowie[6]. Będąc koncypientem adwokackim uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1895 został uznany przynależnym do gminy Sanok[1]. Został adwokatem[8]. Praktykę adwokacką odbywał w kancelarii Erazma Łobaczewskiegp; po czym 15 października 1896 otworzył własną kancelarię adwokacką w domu Nebenzahlów w Sanoku[9][10][11][12][13][14][15][16][17]. Był adwokatem w okręgu C. K. Sądu Obwodowego w Sanoku od około 1900 do około 1902[18][19][20], później ponownie od około 1907[21][22][23][24][25][26][27]. Urzędował przy ulicy Tadeusza Kościuszki[28]. Przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku został wybrany przysięgłym zastępcą na rok 1913[29][30]. Po śmierci adwokata dra Adolfa Afendy został mianowany przez Wydział Izby Adwokatów w Przemyślu 16 września 1913 substytutem w Sanoku[31][32][33].

W sierpniu 1900 wszedł w skład komitetu mieszczańskiego w Sanoku, zajmującego się wyborami do Sejmu Krajowego Galicji[34]. Wkrótce potem został kandydatem do Sejmu Krajowego Galicji VIII kadencji (1901-1907) reprezentując stronnictwo demokratyczne (po dodaniu w III kurii okręgu wyborczego 19. Sanok-Krosno na okres VI sesji od 1900 do 1901)[35][36]. Przedstawiał się jako demokrata i mimo żydowskiego pochodzenia, poczuwający się za Polaka[36]. Pełnił funkcję radnego Rady Miasta Sanoka (1900-1910)[37][38]. W tym czasie sprawował stanowisko asesora[39]. Jako radny 29 listopada 1901 wnioskował o przekazanie kwoty 50 koron na rzecz dzieci we Wrześni, których rodzice zostali skazani (jego wniosek został przyjęty)[40]. Został reprezentantem ze strony miasta na organizowany w Sanoku w dniach 23-25 lipca 1904 zjazd delegatów ochotniczych straży pożarnych[41]. Reprezentował opcję zachowawczą w polityce sanockich Żydów, której reprezentanci współpracowali z przedstawicielami miejscowych galicyjskich demokratów[42]. Po dymisji burmistrza Sanoka Aitala Witoszyńskiego na początku 1905 oraz wobec nie wybrania nowego włodarza maista Natan Nebenzahl pełnił stanowisko zastępcy burmistrza do 1907 (drugim był Feliks Giela)[43][44].

Na początku XX wieku był właścicielem tabularnym w miejscowości Paszowa[45]. Na początku października 1904 wraz z Emanuelem Herzigiem nabył od M. Adera dobra Kielanowice za kwotę 200 tys. koron[46]. W 1913 został zarządzającym spółki naftowej „Frida”[47].

W 1895 był prezesem Stowarzyszenia Rękodzielników Żydowskich „Jad Charuzim” w Sanoku[48]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1890-1912)[49][50]. Wraz z przedstawicielami macierzystego oddziału uczestniczył w jubileuszowym I Zlocie Sokolim od 5 do 6 czerwca 1892 we Lwowie z okazji 25-lecia Towarzystwa[50][51]. Był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[52][53]. 20 stycznia 1897 został wybrany członkiem wydziału Kółka Dramatyczno-Muzycznego w Sanoku[54]. Był członkiem komitetu organizacyjnego Krajowy Zjazd Strażacki w Sanoku zorganizowany w lipcu 1904[55]. Na początku 1905 został wybrany do komisji szkontrującej Towarzystwa Młodzieży Polskiej „Znicz”[56]. 4 lutego 1904 został wybrany członkiem wydziału założonej w tymże roku Kasy Oszczędności Miasta Sanoka[57] i pełnił tę funkcję w kolejnych latach[58][59][60][61][62][63][64][65][66]. Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[67].

Później zamieszkał w Wiedniu[68]. 11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za zasługi na polu pracy społecznej”[69][70]. Jego żoną była Louise wzgl. Luiza z domu Lindenbaum (1876-1931, zm. w Wiedniu)[71][72]. Ich dziećmi byli: Franciszka (ur. 1901[73], niem. Franziska, po mężu Merlan), Kasimira Schorr-Nebenzahl, Henryk (ur. 1905[68][74], niem. Heinrich). Od 23 grudnia 1938 zamieszkiwał w Krakowie przy alei Grottgera 1[1]. Był wówczas właścicielem dóbr i wdowcem[1].