Zvonimir Stimaković

Biografija Zvonimira Stimakovića, napisana u monografiji Stanislava Živkova„ MILAN BUTOZAN: Traganja za slikom“ (1905-1943) iz 2007. godine.

Nakon završenih nižih razreda Klasične gimnazije u Zagrebu, nastavlja školovanje za kadeta. Školu završava sa 19 godina. Za vreme Balkanskih ratova bio je pripadnik graničarskih postrojbi. Obuku za gardijskog oficira završava sa odlikom, 1913. godine. Za vreme Prvog svetskog rata učestvovao je u operacijama austrougarske vojske u Rusiji i na frontu na Soči 1917/18. godine, kada dobiva zvanje kapetana. Tokom rata odlikovan je sa 14 visokih vojnih odlikovanja. Vojnu karijeru nastavio je u vojsci Kraljevine Jugoslavije u zvanju potpukovnika. Službovao je u Mostaru, Nišu, Skoplju, Pančevu i Beogradu. Za vreme boravka u Pančevu upoznao je Milana Butozana. Sudelovao je na izložbama društva Cvijeta Zuzorić u Beogradu. Penzionisan je 1937. u zvanju pukovnika. Za vreme Drugog svetskog rata reaktiviran je u domobranskim postrojbama. Za vreme rata, na njegovu intervenciju, Milan Butozan je dva puta puštan iz zatvora. Takođe, zaslugom Z. Stimakovića, 14 sela je izbeglo pogrome za vreme rata. Posle rata, za vreme komunističkog jednoumlja, osuđen je na 20 godina robije, a pomilovan je 1959. godine. Umro je 1973. u Zagrebu. Čitavo vreme intenzivno se bavio slikarstvom, i veliki broj njegovih radova danas se čuva u porodičnim zbirkama njegovih kćeri Helle Stimaković-Papst, u Beču, i Ive Radić, u Wettingenu, te u krugu šire porodice.

Rješenjem Vlade Republike Hrvatske iz 1998. godine utvrđen mu je status bivšeg političkog zatvorenika. (BPH)