Adam Adriaan Boers

Uit "Ons Amsterdam" februari 2005: De afperser gevangen In 1813 kreeg Nederland zijn eerste koning, Willem I. Vijf jaar later al stond de integriteit van het piepjonge Koninklijk Huis op het spel. In oktober 1819 ontving de koning een brief van ene A. Vermeulen. Deze dreigde details omtrent het wangedrag van de kroonprins publiek te maken, mits hij ƒ 63.000 betaald kreeg. De directeur van de Amsterdamse politie – de oud-patriot en radicaal-revolutionair Samuel Wiselius – kreeg opdracht om uit te zoeken wie de afperser was. Onderzoek van het briefpapier en de poststempels leverde niets op, behalve dat het papier Frans was. Maar op 26 oktober werd bij de Amsterdamse posterijen een brief onderschept, ondertekend met A. Vermeulen. Deze was gericht aan Johan Range, de waard van het logement Het Nieuwe Wapen van Amsterdam op de Nieuwendijk. Vermeulen verzocht een kamer voor 3 november vrij te houden. Die dag meldde zich een man van achter in de dertig in het logement. Hij bleek de gezochte A. Vermeulen en werd gearresteerd. De man heette in werkelijkheid Adam Adriaan Boers. Hij was tot de prinselijke kringen in Spa doorgedrongen, en had daar aan Willem ƒ 4000 geleend, die deze vervolgens in het kaartspel verloor. Boers wilde genoegdoening en besloot tot chantage. De kroonprins was een uitermate geschikt slachtoffer. Volgens Boers was hij zich in Spa namelijk ook te buiten gegaan aan drank, vrouwen en het gezelschap van jonge mannen. De koning eiste dat Boers monddood gemaakt werd. Tot een proces kwam het dan ook niet, dat zou te veel publiciteit opleveren. Op 5 december werd de afperser naar Suriname verbannen.

Jeroen van Zanten, Schielijk, Winzucht, Zwaarhoofd en Bedaard. Politieke discussie en oppositievorming, 1813-1840, Wereldbibliotheek 2004.