Adam (klan radomski) Drzewiecki - Drzewicki h. Ciołek

• https://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Drzewicki_(zm._1534)

Adam Drzewicki herbu Ciołek[1] (zm. 6 maja 1534) – właściciel dóbr Drzewica; łożniczy królewski; podstoli krakowski; podkomorzy sandomierski; kasztelan małogoski i radomski; starosta: szydłowski, inowłodzki, rzeczycki, lubocheński i ryczywolsk. Pochodził z zasłużonej dla kraju i Kościoła rodziny Drzewickich h. Ciołek z opoczyńskiego. Był w VIII pokoleniu potomkiem komesa Gosława z Drzewicy (Comes de Drzewica), któremu Konrad Mazowiecki za walkę z plemionami pruskimi nadał Drzewicę[2]. Miał liczne rodzeństwo. Bratem jego był Maciej Drzewicki, prymas Polski. W 1518, zanim jeszcze został prymasem, Maciej Drzewicki napisał Spominki o Ciołkach[3] zawierające rodowód Ciołków na Drzewicy[4]. Według Spominków można ustalić przodków Adama Drzewickiego. Obrazuje to poniższy schemat:

Gosław z Drzewicy (zm. 1251) – komes Wojciech z Drzewicy (zm. 1321) – komes Mikołaj z Drzewicy (zm. 1339) – komes Andrzej z Drzewicy (zm. 1385) – komes Bogusław Drzewicki (zm. 1414) Jakub Drzewicki (zm. 1460) Jakub Drzewicki (zm. 1495) Adam Drzewicki (zm. 1534) Kariera podobnie jak bracia otrzymał staranne wychowanie, po które obyczajem wieku zapewne wyjeżdżał za granicę został dworzaninem królewskim, 1501 – łożniczy królewski, 1509 – 1511 - podstoli krakowski, 1511 – 1515 – podkomorzy sandomierski, 1513 – wspólnie z bratem Maciejem otrzymał konsens królewski na wykupienie starostwa szydłowskiego z rąk Kurozwęckich, 1515 – otrzymał konsens królewski na wykupienie starostwa inowłodzkiego od Leżeńskiego, kasztelan małogoski 1515 – 1534 kasztelan radomski, 1518 – obaj bracia otrzymali nadanie królewskie na starostwo inowłodzkie z Lubochnią i Rzeczycą, 1519 – nadanie królewskie na starostwo ryczywolskie. umarł 6 maja 1534 roku Ze związku z Anną z Naramowic h. Łodzia pozostawił siedmiu synów (Julian, Jan, Maciej, Jerzy, Andrzej, Jakub, Adam) i dwie córki (Anna, Barbara). Córka Barbara poślubiła Stanisława (Stanisława Spytka) Tarnowskiego, podskarbiego wielkiego koronnego.