Albrigt Karstenson Luten

Albrigt er nemnd første gong på Luten i 1655. Frå 1661 er han skriven som leiglending her.

Han var ein stribukk, som ofte kom i rettsaker.

I 1701 var Albrigt framleis oppsitjar i Luten, 80 år gammal. Han hadde då tenestedrengen Anders Monson, 15 år. I 1702 stemnde Halsnøyfogden "et Quindfolk tilholdende hos Albrigt Laadden paa Bømmelen, ved nafn Brite Christophersdtr. for Lejermaal og gjøre Forklaring om hvem der er Barnefader. Hun mødte icke." Same år bygsla Haagen Tollefsen garden. Albrigt var då vilkårsmann og vanfør.

Han var involvert i ei tingsak 27. februar 1664. Han vart stemnd på tinget av lensmann Lauritz Totland for skattepengar, i alt 9 mark. Albrigt sa han ville betala skatt, men meinte 3 mark 12 skilling var nok. Han vart dømd til å betale resten, 5 mark 4 skilling "inden 3 solemerker". Futen sa at Albrigt var "en trodsig og ulydig Mand mod Kongens Skattebreve, og som en Pracher lod sig mollestere og brugte Thingstuen, Genstridighed og Maner".

To månader etter forrige tingsak var det Albrigt som på Arne Simenson sine vegne stemnde lensmann Lauritz Totland "fordi han tildristet sig til at tage Kongens Part af Fisketienden baade av snøre og not fisken, i 7 Aars Tid, og dette var uden nogen Tilladelse eller riktig Leverantz i nogen Maade. Albert Chastensen lagde 4 skilling paa Bordet, som var Kongens Part af Fisketienden for forleden Aar, og spurgte Lauritz Totland om han icke vilde tage dem ogsaa efterdi han har taget Kongens Part før".

Han var involvert i ei tingsak 12. november 1664. Albrigt møtte på tinget "paa Kanslerens Vegne efter Fuldmagt" og stemnde fleire bønder for fisketiende "af det de havde fanget i 9 aar til denne Dag. Vilde ogsaa vide til hvem de havde leveret".

Han var involvert i ei tingsak i 1681. Christen Ibsen på Løning stemnde Albrigt på tinget i 1681 for å snakka stygt om han i hans eige hus. Siri, kona til Albrigt, møtte for han fordi han var sjuk.

Han var involvert i ei tingsak i 1683. Rasmus Espevær stemnde Albrigt "for et meget ufint Brev som han havde sendt ham med Datteren under Albert Carstensens egen Haand", i dette brevet kallast Rasmus for "Morder, Kiuff". Same året vart Albrigt stemnd for "Skyssforsømmelse med hr. Amtmanden fra Foegdegaarden Fladrager. Albert mødte og sagde at han icke var tilsagt, og vilde bevise det".

Han var involvert i ei tingsak i 1704. Han stemnde Helge Vorland "for et Hors han havde laant. Helge Vorlands qvinde Trine Albrigtsdt. Mødte og forklarede at hendes Fader havde givet dem samme Hors".

Albrigt var kyrkjeombodsmann. Han låg støtt i strid med soknepresten Johan Bechmann. Ein gong presten kom for seint til kyrkja, hadde Albrigt tatt kyrkjenøkkelen og alterboka med seg, så det vart ikkje noko gudsteneste, og dei måtte ha barnedåp på næraste gard. Albrigt sa at presten hadde slått han på øyra og drege kniv mot han i Guds hus. Siri, kona til Albrigt, ropa ein pinsedag til presten medan han sto på preikestolen: "- hold din Mund, Hr. Johan. Betænk, at du skal hjem mens det er dag." Albrigt vart oppsagt som kyrkjeombodsmann.