Erik Johannesen

ERIK JOHANNESEN

ERICH Var Født På Ytter Nessset, Kvamsøy, Vik I Sogn, Og Døpt 01. September 1798.

Omkom 10 Februar 1865 I Sjøen Utenfor Værøy Ved Kantring Under Fiske: Det Er Skrevet I Merknadsfeltet Ved Begravelsen:

"Omkom På Sjøen 10. Februar Under Fisket Idet Baaden Blev Kantret Om Af Bølgene"

• ********************

Eric vokste opp på gården Nesje i Vik,Sogn og Fjordene. Han ble døpt 1.september 1798 i Vik. SAB, Vik Sokneprestembete,
Ministerialbok nr. A 5, 1787-1820, s. 104-105 Brukslenke for sidevisning: https://www.digitalarkivet.no/kb20070523640652
På denne gården omkom 45 mennesker, 11 berget livet.
På garden Nese i Arnafjorden den 2. desember 1811.Etter dagevis med striregn, tok det ved totida om natta til å rase i fjellet ovanfor dei to tuna der det budde 61 menneske. Lengst oppe var det små mengder som losna, men det drog med seg stein, jord og snøsørpe nedover. Skredet delte seg i to greiner som trefte kvart sitt klyngetun med ofseleg kraft. Nokre av husa vart øyrde ned i rasmassane, men dei fleste vart førde dei 6-700 metrane ned til sjøen. Berre eit par hus i det gamle klyngetunet stod att.

Berre 14 av dei 45 som omkom vart attfunne. Dei vart gravlagde i ei massegrav.
Mellom dei som vart berga var det mange barn. Dette kom truleg av at dei sov på kovelemmen høgt oppe i huset, og såleis flaut meir oppå då husa vart førde bort med skredet.
Mellom anna var det ei jente som hadde kyrkjestakken sin hengande på sengestokken.
Då raset trefte huset, flaut senga oppå rasmassane og vart til slutt ført ut av raset og vart ståande ved Arnafjord kyrkje, med både jenta og stakken velberga. Men nesten heile vaksengenerasjonen i bygda vart ustletta.Vrakdelar og innbu flaut over store delar av Sognefjorden. Ein fjøsvegg vart funnen att på Vangsnes, med kua framleis hengande fast i spilltauet.

På Nese vart husa flytta til tryggare stad etter ulukka. Mange av dei overlevande bygde ikkje nytt, men flytta bort frå bygda. Der dei to tuna stod har det ikkje budd folk sidan 1811, men det har heller ikkje gått skred der igjen.I 2009 sette bygdefolket opp eit monument til minne om ulukka i 1811, dei samla 45 steinar frå rasmassane, ein stein for kvart menneskeliv som gjekk tapt. I tillegg vart det bygt ei hytte – Skredstova – der det er informasjon om katastrofen som råka Nese.