Ingvar of Kiev

Ingvar Yaroslavich (Ингварь Ярославич in Russian) (? - ?), Prince of Dorogobuzh, Prince of Lutsk, Grand Prince of Kiev (1202 and 1214), Prince of Volodymyr-Volynskyi (1207). Son of Yaroslav Izyaslavich, great-grandson of Vladimir Monomakh.

In 1180, Ingvar Yaroslavich joined Ryurik Rostislavich in his struggle against Sviatoslav Vsevolodovich of Chernihiv. According to the Tale of Igor's Campaign, Ingvar was a brave man, however, he never wanted to irritate his powerful neighbors. In 1183, for instance, Ingvar refused to accommodate Vladimir Yaroslavich in Dorogobuzh, who had been banished from Halych. It appears that Ingvar was wary of Yaroslav Osmomysl, Vladimir Yaroslavich's father. Soon after this, Ingvar took place of his older brother Vsevolod Yaroslavich as the ruler of Lutsk. In 1202, Ingvar was appointed ruler of Kiev instead of the ousted Ryurik Rostislavich in accordance with a deal between Roman Mstislavich of Halych and Vsevolod the Big Nest, Grand Prince of Vladimir. Ryurik, however, would regain Kiev that same year with the help of the Olgovichs and polovtsy. In 1204, Ingvar took part in capturing the city of Volodymyr-Volyns'kyi together with Alexander of Bielz. He was appointed ruler of the city on the spot, but was soon replaced by Alexander due to boyars' discontent. In 1208-1211, Ingvar sent his son to assist Daniil Romanovich in his struggle against the sons of Igor Sviatoslavich of Novhorod-Siverskyi. In 1212, Ingvar and Mstislav Romanovich attacked Vsevolod Sviatoslavich and captured Kiev. After a battle near Belgorod Ingvar voluntarily ceded Kiev to Mstislav Romanovich and left for Lutsk.

Ingvar Yaroslavich had three sons: Vladimir Ingvarevich, Yaroslav Ingvarevich and Iziaslav Ingvarevich.

Ingwar Jarosławicz, Ingwar Łucki – książę dorohobuski, potem łucki, syn Jarosława Izjasławicza, praprawnuk Włodzimierza Monomacha.

W roku 1180 przyłączył się do zajmującego Kijów Ruryka Rościsławowicza przeciw Świętosława Wsiewołodowicza czernihowskiego. Choć Ingwar sam był odważny, jak można sądzić z pieśni rycerskiej "Słowo o wyprawie Igora", nie chciał jednak irytować silniejszych sąsiadów: w 1183 roku nie przyjął w Dorohobużu wygnanego z Halicza Włodzimierza Jarosławowica ze strachu przed jego ojcem Jarosławem Ośmiomysłem.

Wkrótce potem Ingwar Jarosławicz zasiadł na tronie łuckim na miejscu starszego brata Wsiełowoda a w 1202, według kontraktu Romana Mścisławicza halickiego z wielkim księciem włodzimierskim, Wsiewołodem Wielkie Gniazdo, obsadzony na tronie kijowskim na miejscu wygnanego stamtąd Ruryka Rościsławicza, który jednak przy pomocy Olgowiczów i Połowców odebrał mu Kijów w tym samym roku.

W 1204 brał udział w zdobyciu Włodzimierza Wołyńskiego przez Aleksandra Wsiełowodowicza Bielskiego, który jeszcze w tym samym roku uzyskał, a potem stracił przy pomocy miejscowych bojarów. W 1208 - 1211 brał udział w walkach o tron halicki: wysyłał syna na pomoc Danielowi Romanowiczowi przeciwko Igorowi Światosławiczowi siewierskiemu. W 1212 z Mścisławem Romanowiczem wyprawiał się na Kijów przeciwko Wsiełowodowi Czermnemu i uzyskał Kijów, ale potem, po bitwie pod Biełhorodem dobrowolnie ustąpił Kijów Mścisławowi Romanowiczowi staremu, a sam schronił się w Łucku. Data śmierci nieznana.

Wikipedia PL

Ingvar Yaroslavich (Ингварь Ярославич in Russian) (? - ?), Prince of Dorogobuzh, Prince of Lutsk, Grand Prince of Kiev (1202 and 1214), Prince of Volodymyr-Volynskyi (1207). Son of Yaroslav Izyaslavich, great-grandson of Vladimir Monomakh.

In 1180, Ingvar Yaroslavich joined Ryurik Rostislavich in his struggle against Sviatoslav Vsevolodovich of Chernihiv. According to the Tale of Igor's Campaign, Ingvar was a brave man, however, he never wanted to irritate his powerful neighbors. In 1183, for instance, Ingvar refused to accommodate Vladimir Yaroslavich in Dorogobuzh, who had been banished from Halych. It appears that Ingvar was wary of Yaroslav Osmomysl, Vladimir Yaroslavich's father. Soon after this, Ingvar took place of his older brother Vsevolod Yaroslavich as the ruler of Lutsk. In 1202, Ingvar was appointed ruler of Kiev instead of the ousted Ryurik Rostislavich in accordance with a deal between Roman Mstislavich of Halych and Vsevolod the Big Nest, Grand Prince of Vladimir. Ryurik, however, would regain Kiev that same year with the help of the Olgovichs and polovtsy. In 1204, Ingvar took part in capturing the city of Volodymyr-Volyns'kyi together with Alexander of Bielz. He was appointed ruler of the city on the spot, but was soon replaced by Alexander due to boyars' discontent. In 1208-1211, Ingvar sent his son to assist Daniil Romanovich in his struggle against the sons of Igor Sviatoslavich of Novhorod-Siverskyi. In 1212, Ingvar and Mstislav Romanovich attacked Vsevolod Sviatoslavich and captured Kiev. After a battle near Belgorod Ingvar voluntarily ceded Kiev to Mstislav Romanovich and left for Lutsk.

Ingvar Yaroslavich had three sons: Vladimir Ingvarevich, Yaroslav Ingvarevich and Iziaslav Ingvarevich.

Ингварь Ярославич (ок. 1152 — 1220) — князь луцкий (1180—ок.1220), великий князь Киевский (1202, 1214), князь Волынский (1207). Сын Ярослава Изяславича.

В 1201 г. Роман Мстиславич, выгнав из Киева Рюрика Ростиславича, отдал Ингварю великое княжение. 1-2 января 1203 г. Рюрик Ростиславич, соединившись с черниговскими князьями и половцами, взял Киев. Роль Ингвара не освещается источниками: возможно, он бежал из города ещё до начала осады.

В 1207 году польские князья Лешко и Конрад изгнали из Владимира-Волынского Святослава Игоревича и отдали престол Ингварю. Но здесь он опять сидел недолго. Бояре не полюбили его и с согласия Лешка отдали Владимир Александру Всеволодовичу Белзскому.

В 1214 году по смерти в Чернигове Рюрика Ростиславича Всеволод Святославич Чермный решил полностью лишить Мономаховичей их владений в Киевской земле, и Ингварь участвовал в походе Мстислава Мстиславича Удатного и других смоленских князей на Вышгород и Киев. Ингварь сел на время в Киеве[1], но потом, когда черниговцы заключили мир, уехал обратно в Луцк, а киевский престол занял Мстислав Романович Старый.

Жена — неизвестна.

Дети:

   * Изяслав Ингваревич (уб. 1223) — князь Дорогобужский.

   * Святослав Ингваревич (уб. 1223) — князь Шумский.

   * Ярослав Ингваревич — князь Луцкий.

   * Владимир Ингваревич (ум. 1229) — князь Луцкий.

   * Гремыслава — в 1207 г. стала женой краковского князя Лешка Белого. Польский историк XV в. Ян Длугош сообщает о браке этой русской княжны с Лешком под 1220 г

ІНГВАР ЯРОСЛАВИЧ († бл.1220) Помер бл. 1220 р. Князь луцький (1180 — бл. 1220 рр.) і київський (07.1201 -16.01.1202; середина 01.1203 -16.02.1203; друга половина 02.1204). У 1183 р. у суперечці з братом Всеволодом втратив Луцьк (112, стб.630-631). Д о 1186 р. не тільки повернув собі верховенство на Волині, але й прогнав Всеволода і тримав Дорогобуж. У 1205 р. намагався утримати Володимир (112, стб.721)