Jakub Florian Narzymski h. Dołęga

Jakub Florian Narzymski herbu Dołęga (ur. 1690, zm. 21 sierpnia 1759 roku w Warszawie) – wojewoda czernihowski (1734–1737), wojewoda pomorski od 8 lipca 1737 do 14 kwietnia 1758, podkomorzy nurski w 1720 roku, chorąży ciechanowski w 1714 roku, stolnik zakroczymski, kasztelan płocki 1730–1734, starosta bobrownicki w 1717 roku, starosta ciechanowski w 1718 roku, i skarszewski, w 1740 odznaczony Orderem Orła Białego[1].

Poseł ziemi dobrzyńskiej na sejm grodzieński 1718 roku i na tenże sejm z limity w Warszawie w latach 1719–1720. Poseł ziemi ciechanowskiej na sejm 1720 roku, poseł dobrzyński na sejm 1722 roku. Poseł ziemi ciechanowskiej na sejm 1729 i 1720 roku.Poseł ziemi nurskiej na sejm konwokacyjny 1733 roku. Poseł na sejm elekcyjny 1733 roku. Był elektorem Augusta III Sasa, wyznaczony jako deputat do paktów konwentów. W 1734 roku był konsyliarzem ziemi nurskiej w konfederacji, zawiązanej w obronie Augusta III Sasa[2] Na sejmie pacyfikacyjnym w lipcu 1736 roku podpisał dyplom elekcji.

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską.

W 1737, 1741 i 1742 roku był z ramienia senatu komisarzem na Trybunał Skarbowy w Radomiu. roku był komisarzem z Senatu Trybunału Skarbowego Koronnego.

Przypisy