Jens Mortensen Store Milde, Abbed

Abbed Jens Mortensen var forvalter på Store Milde: [http://no.wikipedia.org/wiki/Store_Milde]

Jens var abbed ved Svartebrødreklosteret i Bergen. Fikk i 1530 gavebrev av kongen på Milde noen kvernstøer i Sandviken og Øydegarden "Hoffuedtz" som trolig lå i bakken nord for Sandviken. Gaven omfattet trolig både Store Milde og Lille Milde for disse gårdene sammen med Skipaneset hadde samme eieren like til 1812. Klosteret brente ned i 1528 og herr Jens bosatte seg senere på Milde. Han giftet seg omkring 1530 og hadde flere barn.

Dominikanerklosteret er den klosterinstitusjonen i Bergen vi veit minst om. Der fins hverken ruinar, arkeologisk materiale eller gjenstandar som stammar frå anlegget. Klosteret tilhøyrde eit tiggarkonvent, og munkane vart óg omtala som "prekebrødre" eller "sortebrødre" (på grunn av klesdrakta). Nøyaktig når Dominikanerklosteret vart grunnlagt har vi ikkje kjelder på, men det må ha skjedd før 1241 - då prioren i klosteret omtalast. I Håkon Håkonsonssaga står det at kongen "lot gjøre Olavskirken og klosteret med" - i tilknyting til andre bygningar han lét reise på Holmen. Truleg er det Dominikanerklosteret og Sortebrødrekyrkja som er omtalt her. I fylgje klosterseglet var kyrkja via til Olav og Erik. Av islandske annalar ser vi at det vart bygd tårn til kyrkja før år 1394. Den var bygd i tre fram til ca.1500 - då prior Halvard (død 1508) lét bygge ei kyrkje samt klosterbygningar med store hvelva rom. Heile anlegget var gjort i stein. Edvardsen skriv "Denne Kircke vaar den allersidste Steenkircke som vaar bygd i Bergen i Mandeminde, och den første som blef nedbrut igien". I fylgje Edvardsen var det slottsherre Vincentz Lunge som fekk prioren i Sortebrødreklosteret, Jens Mortensson, til å tenne på - då heile anlegget brann i 1528. Etterpå skal dei 2 ha delt verdisakene mellom seg. [17] Som Knut Helle påpeikar, er det nok liten grunn til å feste lit til denne historia. Noko vi derimot veit er at klostergrunnen vart innlemma i Bergenhus festning på dette tidspunktet.

Kyrkja og klosteranlegget låg sansynlegvis nord for Kristkyrkja og "Communen" - nede i skråninga mot det som i dag heiter Bontelabo. "Communen" var kannikane sin tilhaldsstad, og dei 2 anlegga låg slik i forhold til kvarandre at det var lett for kannikane å plassere priveta (toaletta) sine slik at dei grisa til dominikanarane sin kyrkjegard. Dette skjedde under striden mellom domkapitelet og dominikanarane i 1240-åra.

I 1524 vart det heldt riksrådsmøte her. Dei 2 tiggarkonventa hadde eit særleg godt tilhøve til hanseatane. Katharina- og Dorothea-gildet ved Kontoret var knytta til Katharinaalteret i Fransiskanerkyrkja og Dorothea-alteret i Dominikanerkyrkja. Klostera er nemnt i fleire norske og tyske bergensfarares testament (1365-1527). ]  Dessutan fanst der ein del tyske brødre og forstandarar ved dei 2 klostra. Både Dominikanerklosteret,  Fransiskanerklosteret, Apostelkyrkja og Katedralskulen ved Kristkyrkja fungerte som utdannings institusjonar for unge medlemmar av kongefamilien. Frå og med Håkon Håkonsson vart dette vanleg praksis[19] For den som skulle leie ei riksstyring, som i større og større grad var bassert på skriftbruk, var det naudsynt å tileigne seg denne type kunnskap.