Kazimierz Wiśniewski

Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. w stopniu porucznika piechoty.

Był zawodowym oficerem Wojska Polskiego. Wg kolejnych wydań "Rocznika oficerskiego" służył w stopniu kapitana w 1923 i 1924 r. w 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, który stacjonował w garnizonie Równe; w 1928 r. w Państwowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (miał nadal przydział do 45 pp); a w 1932 r. w Wyższej Szkoły Wojennej przy ul. Suchej w Warszawie i był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Wzięty do niewoli przez Sowietów we wrześniu 1939 r., przeszedł przez obozy jenieckie w Kozielsku i Griazowcu. Zwolniony 3 września 1941 r., w wyniku postanowień traktatu Sikorski-Majski, dotarł do Tockoje w gub. orenburskiej, gdzie wstąpił do formującej się Armii Polskiej w ZSRR gen. Andersa (http://www.indeks.karta.org.pl/pl/szczegoly.jsp?id=20500).