Ludwik Jan Stecki h. Radwan

Stecki Ludwik (1795–1859), ziemianin, uczestnik powstania listopadowego i Wiosny Ludów, przemysłowiec.

Ur. prawdopodobnie w Bychawie (pow. lubelski), był wnukiem Jana Kazimierza (zob.), synem Józefa, marszałka szlachty pow. rówieńskiego (zob.) i Tekli Wilżanki (1773–1832), córki Ludwika, woj. czernichowskiego.

S. uczył się w szkole pijarskiej w Międzyrzeczu Koreckim, ale jej nie ukończył. Przejawiał zamiłowania muzyczne; od czasu do czasu dyrygował w Międzyrzeczu Koreckim nadworną orkiestrą i wystarał się o zatrudnienie w tamtejszym pijarskim konwikcie nauczyciela śpiewu «metody włoskiej». W r. 1821 należał do warszawskiej loży masońskiej «Jedność Słowiańska». Po ślubie z Julią Czacką w r. 1822 otrzymał w posagu majątek w pow. włodzimierskim: trzy wsie i część miasteczka Łokacze oraz dom mieszkalny we wsi Pawłowicze. W r. 1823 został wybrany na prezesa departamentu kryminalnego sądu wołyńskiego; aby ułatwić sobie urzędowanie nabył dom w Żytomierzu. Powtórnie ożenił się z Amelią z Ponińskich i odtąd przebywał najczęściej w Pawłowiczach. Tutaj zastał go wybuch powstania listopadowego.

(...)

Internetowy Polski Słownik Biograficzny