Magnea Ásmundsdóttir

Þriðjudaginn 6. janúar, 2009 - Minningargreinar

Magnea Ásmundsdóttir

Magnea Ásmundsdóttir, Maggý, eins og hún var oftast kölluð, fæddist í Reykjavík 5. júní 1923. Hún lést á Landspítalanum að kvöldi föstudagsins 12. desember síðastliðins og fór útför hennar fram frá Digraneskirkju 20. desember, í kyrrþey.

Elsku amma, hér eru mín kveðjuorð til þín.

Ég hef verið undir þínum verndarvæng síðan ég fæddist, þú varst mér sem móðir. Það er erfitt að lýsa þér en þinn sterki persónuleiki hefur mótað mig meira en nokkur annar. Þú varst í aðra röndina ákveðin, metnaðargjörn og gagnrýnin en á hinn bóginn góð, gjafmild og ótrúlega traust og trú þínu fólki.

Þú varst eins og klettur, kona sem ól upp tvær kynslóðir. Þú varst glæsileg og smekkleg og að mörgu leyti á undan þinni samtíð. Ég er viss um að þú hefðir komist langt í atvinnulífinu hefðir þú fæðst fyrr og haft þau tækifæri sem við kynsystur þínar höfðum seinna.

Þú lagðir áherslu á að ég nýtti þau tækifæri sem mér gæfust og menntaði mig, sem ég og gerði. Þegar ég fór svo út í hinn stóra heim var ég aldrei öryggislaus eða smeyk, ég átti þig að. Kletturinn hún amma myndi alltaf bjarga henni Björgu sinni.

Nú ertu farin, skjólið sem ég hef alltaf átt. Ég á erfitt en samt er ég sátt.

Ég er sátt vegna þess að veikindi þín og vanlíðan stóðu stutt. Ég er sátt vegna þess að þú varst andlega mjög vel á þig komin og gast búið ein og án aðstoðar fram á síðustu stundu. Ég er sátt því að þú ert enn hjá mér og munt alltaf verða. Ég mun alltaf vilja lifa mínu lífi þannig að þú sért stolt af mér. En mest er ég sátt því að nú þarf afi ekki lengur að bíða eftir þér, ástinni sinni. Núna ertu hjá honum og Jónu systur þinni og Jóa mági þínum.

Þið öll vakið yfir okkur sem kveðjum þig nú.

Elsku amma, takk fyrir allt,

þín

Björg.