Ole Olsen Ruud

Ola og Guri gifte seg i 1804. Ola Olson var skulehaldar i 1801.

   I 1807 var Ola Olson eigar av stavkyrkja i Ål saman med Ola O. Sundre og Ola S. Halvorsgard. 

   Ola skal ha sett ut fisk i ei tjørn ved stølen (truleg Lomtjønnstølen), og det vart vellykka. 

   Sonen Ola vart lærar og prest. Han skreiv m.a. boka 'Således ledte Gud Mennesket', der han skildrar oppvekst og folkeliv i bygda. Det var ei tid med mykje fyll og råskap. Noko som nok var ein av grunnane til at Ola reiste frå bygda. To brennevins-tyrste karar kom på døra ei julehelg, og bad om jule-sjenk på ein heller direkte måte. Ola meinte dei hadde fått nok, og kasta båe to på hovudet i ei snøfonn. 

   Om vintrane dreiv Ola mykje handel saman Tolleiv Torjusson Helling. På desse ferdene kom dei i kontakt med mykje folk, og særleg haugianarar. (Tolleiv Helling overtok seinare godset Svanøy i samarbeid med Hans Nielsen Hauge.) 

   Ola hadde ymse vergemål, - stundom var det lite takksemd for slikt. Ein gong vart gjætarguten hans overfalle og mishandla oppe på åsen av ein mann som skulle hevne seg sidan Ola var verge for den fråskilde kona hans. Omgangsskulen i bygda hadde store disiplinproblem,- vegfarande kunne høyre på lang avstand (!) kvar skulen var. 

   I 1828 selde Ola garden Ruud. Dei held familie-råd, anten reise til Amerika eller til 'Trondhjemske amt'. I 1830 kjøpte Ola garden Barman på Hitra hjå madam Parelius, og så reiste han med kone og 9 barn. Ei slik reise måtte førebuast godt. Det var tre dagars auksjon på Ruud. I Ål IV står soga om korleis Ola sikra seg 'godt mot' på reisa. Han fekk Nils Holto til setja seg på søre Ruud, og Nils tok dei i handa då dei var komne på vegen. Det vart rekna at ei tiggarkone f. eks. var noko som gav dårleg lykke på reisa. 

   Ola og Guri slo seg ned på garden Barman på Hitra. Ola var valgmann /utsending til Eidsvoll i 1814. Av etterslekta vart det bønder, lensmenn og prestar. Og forfattar og teatersjef ved Det Norske Teateret, Ole Barman. (Slekthefte av Per Georg Sverdrup9 (Kilde: Ål bygdebok)

http://digitalarkivet.arkivverket.no/kb/vi/person/pv00000002212346

http://www.aal-bygdebok.no/095001-.htm

Ola og Guri gifte seg i 1804. Ola Olson var skulehaldar i 1801.

    I 1807 var Ola Olson eigar av stavkyrkja i Ål saman med Ola O. Sundre og Ola S. Halvorsgard. 

    Ola skal ha sett ut fisk i ei tjørn ved stølen (truleg Lomtjønnstølen), og det vart vellykka. 

    Sonen Ola vart lærar og prest. Han skreiv m.a. boka 'Således ledte Gud Mennesket', der han skildrar oppvekst og folkeliv i bygda. Det var ei tid med mykje fyll og råskap. Noko som nok var ein av grunnane til at Ola reiste frå bygda. To brennevins-tyrste karar kom på døra ei julehelg, og bad om jule-sjenk på ein heller direkte måte. Ola meinte dei hadde fått nok, og kasta båe to på hovudet i ei snøfonn. 

    Om vintrane dreiv Ola mykje handel saman Tolleiv Torjusson Helling. På desse ferdene kom dei i kontakt med mykje folk, og særleg haugianarar. (Tolleiv Helling overtok seinare godset Svanøy i samarbeid med Hans Nielsen Hauge.) 

    Ola hadde ymse vergemål, - stundom var det lite takksemd for slikt. Ein gong vart gjætarguten hans overfalle og mishandla oppe på åsen av ein mann som skulle hevne seg sidan Ola var verge for den fråskilde kona hans. Omgangsskulen i bygda hadde store disiplinproblem,- vegfarande kunne høyre på lang avstand (!) kvar skulen var. 

    I 1828 selde Ola garden Ruud. Dei held familie-råd, anten reise til Amerika eller til 'Trondhjemske amt'. I 1830 kjøpte Ola garden Barman på Hitra hjå madam Parelius, og så reiste han med kone og 9 barn. Ei slik reise måtte førebuast godt. Det var tre dagars auksjon på Ruud. I Ål IV står soga om korleis Ola sikra seg 'godt mot' på reisa. Han fekk Nils Holto til setja seg på søre Ruud, og Nils tok dei i handa då dei var komne på vegen. Det vart rekna at ei tiggarkone f. eks. var noko som gav dårleg lykke på reisa. 

    Ola og Guri slo seg ned på garden Barman på Hitra. Ola var valgmann /utsending til Eidsvoll i 1814. Av etterslekta vart det bønder, lensmenn og prestar. Og forfattar og teatersjef ved Det Norske Teateret, Ole Barman. (Slekthefte av Per Georg Sverdrup)