Piotr Tomaszowic Mycielski h. Dołęga, z Mycielina

II. Piotr, syn Tomasza i Radomickiej, nazwany niekiedy Tomaszewiczem, dla odróżnienia od współcześnie żyjącego brata stryjeczno-stryjecznego, Piotra, syna Jakuba. Wspomniany w r. 1556 jako wraz z braćmi nabywca części w dobrach Brzezno, Szczepidło, Kociętowy i Głodno (P. 1396 k. 401v), zaś w latach 1558, 1559 i 1560 jako obok nich nabywca części w Dzierzbinie (I. R. Z. Kon. 6 k. 208v; I. Kal. 24 k. 47; I. i D. Z. Kal. 6 k. 522). Z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1564 wziął Dzierzbino (Py. 179 k. 600), a swoje części w tej wsi wraz z połową młyna Zbierskiego w r. 1571 dał Marcinowi Szadkowskiemu w zamian za wieś Szadek w p. kal. i dopłatę 1.700 zł. (R. Kal. 3 k. 359, 365). Sprzedał mu również w r. 1574 część w Dzierzbinie zwaną Kasprowską, którą już po powyższej zamianie dostał był od brata Kaspra (ib. 4 k. 145). T. r. od Andrzeja Szadkowskiego, syna Marcina, dostał jego część w Szadku (ib. k. 149v). Od Jana Przespolewskiego w r. 1581 kupił za 200 złp. połowę wsi Poroże Puste p. kal. (ib. 5 k. 187), zaś w r. 1582 kwitował się z małżonkami Kaczkowskimi z kontraktu dzierżawy Poroża Wielkiego (I. Kal. 48 s. 1086). Łan pusty w Szadku "Wawrzynowski" w r. 1583 sprzedał za 200 zł. bratu Stanisławowi, a w r. 1585 temuż bratu sprzedał za 2.500 zł. tę część Szadku, którą trzymała wtedy w zastawie żona Stanisława - Barbara (R. Kal. 5 k. 473v). Poroże Puste, kupione od Przespolewskiego, sprzedał w r. 1588 za 500 zł. temuż Janowi Przespolewskiemu (ib. 6 s. 70). Kwitował w r. 1592 Jana Borzysławskiego z 30 złp., na poczet sumy 250 złp. ze spadku po jego żonie, Katarzynie M-ej (I. Kal. 59 s. 1164). Może już nie żył w r. 1598, kiedy córce Annie zapisywał dług 500 zł. nie on, lecz brat jej, Krzysztof M. (P. 968 k. 599). Nie żył napewno w r. 1601 (P. 1404 k. 263v). Żoną Piotra była Jadwiga Marszewska, córka Tomasza, pisarza ziemskiego kaliskiego, i Małgorzaty Rydzyńskiej, która w r. 1563 spodziewała się dziecka i Piotr ustanowił dla tego mającego dopiero przyjść na świat potomka opiekunów (P. 1397 k. 287v). Wzajemne dożywocie spisywali małżonkowie w r. 1567 (1566?) (R. Kal. 2 k. 23). Jadwidze tej, jej bratu Krzysztofowi oraz siostrom, Urszuli i Katarzynie, owdowiała matka ich w r. 1570 dała swe części w dobrach Gołanice, Bucz, Niechłód, Grobia, Jezierzyce, Piotrowice, spadłe po zmarłym Samuelu Gołanickim (R. Kal. 3 k. 254). Jadwiga swoją część w Jezierzycach i Niechłodzie w r. 1580 sprzedała za 500 zł. Rafałowi Leszczyńskiemu, kasztelanowi śremskiemu (ib. 5 k. 169). Od męża w r. 1571 uzyskała oprawę 1.300 zł. posagu na połowie części w Szadku, a to w miejsce dotychczasowej oprawy na Dzierzbinie (ib. 3 k. 365v; I. Kal. 42 s. 804). Żyła jeszcze w r. 1592 (I. Kal. 59 s. 1164). Syn Krzysztof. Córka Anna, która w r. 1599 wyszła za Andrzeja Brodzkiego. Żyli jeszcze ci Brodzcy w r. 1603. Prawdowpodobnie inną córką Piotra była Katarzyna, w latach 1604-1612 żona Jana Goreckiego. Zdawałby się na to wskazywać zapis 700 zł. długu dany w r. 1604 Goreckiemu przez Krzysztofa M-go, może jej brata? (I. Kal. 70 k. 72). Było to zapewne dopełnienie jej posagu do sumy 1.000 zł. (R. Kal. 7 k. 645). Warto dodac, iż notoryczna siostra Krzysztofa, Brodzka, wychodząc zamąż dostała w r. 1599 od brata zapis posagi właśnie 300 zł. (Kośc. 279 k. 52v).