Stanisław Starzeński

Stanisław Starzyński h. Doliwa, (ur. 1784 w Zamiechowie na Podolu – zm. 1851 w Kulparkowie pod Lwowem) – poeta, dramatopisarz, tłumacz, prozaik. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej. Używał pseudonimu literackiego Stach z Zamiechowa. W latach 1803-1805 studiował w Wilnie. Był jednym z redaktorów Tygodnika Wileńskiego. Przyjaźnił się z Tymonem Zaborowskim oraz Maurycym Gosławskim. Znany jako pierwszy adorator Delfiny Potockiej. Pisał elegie, erotyki, wiersze patriotyczne i okolicznościowe, piosenki do muzyki Wojciecha Sowińskiego – „Krakowiak”, „Kowal”, „Maj”, „Banialuka”. Twórczość poetycka pozostała jednak w większości w rękopisach w 1830 wydał „Śpiewki i wiersze Podolanina”. Gospodarował na Podolu a od 1842 w Galicji.