Tadeusz Zdzisław Sklepiński

Tadeusz Zdzisław Sklepiński (ur. 31 marca 1901 r. we Lwowie - zm. wiosną 1940 w Charkowie) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w rodzinie Karola i Adeli z Brejterów. Absolwent szkoły realnej i austriackiej szkoły kadetów. Od 1918 w Wojsku Polskim. Brał udział w obronie Lwowa. Przydzielony do 1 baterii 5 pułku artylerii ciężkiej, walczył w całej kampanii wojny 1920.

W okresie międzywojennym w 1922 przeniesiony do rezerwy, z przydziałem do 6 pułku artylerii ciężkiej. Zdał maturę w 1922, ukończył kurs oficerów rezerwy w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1928) i kurs dowódców baterii w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu (1932). W 1925 awansowany na podporucznika.

Pracował w magistracie we Lwowie a od 1923 w Centralnej Kasie Spółek Rolniczych.

W kampanii wrześniowej w Dowództwie Grupy Obrony Lwowa. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Starobielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w Charkowie. Figuruje na Liście Straceń, poz. 3217.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Zdzisław_Sklepiński