Wawrzyniec Karol Teisseyre

Wawrzyniec Karol de Teisseyre (1860–1939) was a Polish geologist who is known for his work on the southern part of the Trans European Suture Zone and Galician and Romanian geology. Born in Cracow (Poland) of French ancestry. He studied at the University of Vienna and the Mining Academy in Leoben (Austria) and worked at the institutes of geology in Vienna and Bucharest. As part of his work on the Geological Atlas of Galicia, he mapped the southern part of the Trans European Suture Zone (Teisseyre-Tornquist Zone) and associated features of the Carpathian Mountains. During his time in Bucharest he investigated oil deposists of Romania.
Wikipedia EN

Wawrzyniec Teisseyre, właśc. Karol Wawrzyniec de Teisseyre (ur. 10 sierpnia 1860 w Krakowie, zm. 2 kwietnia 1939 we Lwowie) – polski geolog. Syn Henryka i Juli Teisseyrów, ojciec Stanisława, Henryka i Andrzeja Teisseyrów. Naukę rozpoczął w Krakowie, następnie kontynuował w Tarnopolu, gdzie zdał maturę w 1878. W latach (1878–1883) studiował geologię i paleontologię na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie uzyskał absolutorium[1]. Studiował także w Akademii Górniczej w Leoben. Po uzyskaniu absolutorium najął się jako wolontariusz w Instytucie Geologicznym w Wiedniu. W roku 1885 uzyskał tytuł doktora z geologii i paleontologii na uniwersytecie w Wiedniu. Następnie został asystentem na Uniwersytecie Jagiellońskim przy Katedrze Geologii i Paleontologii. Był członkiem Komisji Fizjograficznej Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Wykonywał prace geologiczne na terenie Podola. Podjął uzupełniające studia w Szwajcarii, Niemczech i Francji. Dnia 31 lipca 1891 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego paleontologii na Uniwersytecie Lwowskim i dostał pracę jako docent prawatny na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1907 roku również uzyskał habilitację z geologii. W latach 1891–1895 pracował jako suplent szkoły realnej najpierw we Lwowie, a potem w Krakowie. W latach 80. XIX wieku odbył podróż naukową do środkowej Rosji, gdzie badał nowo odkryte złoża węgla. W 1909 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1919–1923 zajmował stanowisko wicedyrektora w Państwowym Instytucie Geologicznym. W 1925 roku został profesorem zwyczajnym geologii i paleontologii na Politechnice Lwowskiej. W 1933 przeniesiony został w stan spoczynku. W 1935 roku mianowano go profesorem honorowym Politechniki Lwowskiej. Pochowany został na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. (...)
Wikipedia PL