ppłk Kazimierz Zenkteler

Kazimierz Zenkteler (Zenkteller), pseud. "Warwas" (ur. 24 stycznia 1884 w Wojnowicach, zm. 22 stycznia 1955 w Jędrzejowie) − podpułkownik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski i śląski.
Urodził się w Wojnowicach koło Buku, w rodzinie ziemiańskiej. Po ukończeniu gimnazjum w Poznaniu, został powołany w 1906 roku na jednoroczny kurs do wojska pruskiego. Walczył w I wojnie światowej w szeregach wojska niemieckiego. Ciężko ranny we Flandrii, został, w stopniu podporucznika artylerii, zwolniony z armii jako inwalida.
Był jednym z czołowych organizatorów przygotowań do powstania wielkopolskiego. W czasie powstania dowodził na froncie zachodnim, potem był dowódcą V Okręgu Wojskowego w Grodzisku Wlkp. W czasie wojny z bolszewikami 1920 roku dowodził VII Brygadą Rezerwową. W grudniu tego roku objął dowództwo nad nowo powstałą 23 Dywizją Piechoty. Od 6 czerwca 1921 roku z polecenia władz Polski objął dowództwo sił powstańczych na Górnym Śląsku, w miejsce zdymisjonowanego Macieja Mielżyńskiego.
W styczniu 1922 roku przeniesiony został do rezerwy. W Roczniku Oficerskim z 1924 roku figuruje, jako podpułkownik rezerwy 73 Pułku Piechoty ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 32. lokatą. W latach 20. był członkiem Kapituły Orderu Odrodzenia Polski.
Zajął się gospodarowaniem w swoim majątku w Wielkopolsce, w powiecie szamotulskim. W czasie II wojny światowej wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa, osiadł w Jędrzejowie w woj. kieleckim, gdzie spędził resztę życia.
Ordery i odznaczenia: Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari, Krzyż Niepodległości z Mieczami - 17 września 1932, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921, jako jeden z pierwszych 15 osób odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski), Krzyż Walecznych (1921)
[https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Zenkteller]