prince Mikhail Zygmuntovich

Michał Bolesław Zygmuntowicz was the Prince of Black Ruthenia. Reign 1440 – 1441. Preceded by Zygmunt Kiejstutowicz. Succeeded by The Grand Duchy of Lithuania.

Michael Žygimantaitis (Lithuanian: Mykolas Žygimantaitis, Polish: Michał Bolesław Zygmuntowicz; before 1406 – shortly before February 10, 1452 in Moscow) was pretender to the throne of the Grand Duchy of Lithuania and the last male descendant of Kęstutis, Grand Duke of Lithuania.

He supported his father Sigismund Kęstutaitis in power struggles with Švitrigaila. In 1435 he led his father's army to victory in the Battle of Pabaiskas. After his father's assassination in 1440, Michael unsuccessfully fought against Casimir IV Jagiellon for the title of the Grand Duke of Lithuania. At first Michael was supported by Samogitia, but in 1441 Casimir issued a privilege confirming Samogitia's semi-autonomous status and thus avoiding a civil war. Until 1447, he was supported by the Dukes of Masovia. In 1448, Michael asked help from the Crimean Khanate. With their help he attacked and shortly took control of Kiev, Starodub, Novhorod-Siversky. Soon he was captured and transported to the Grand Duchy of Moscow where he died under unclear circumstances (possibly poisoned) in 1452. He was buried in Vilnius Cathedral.

At different times Michael was married to two daughters of Alexandra of Lithuania and Siemowit IV, Duke of Masovia: Anna and Catherine. In total he had three wives, all from Masovia: Anna (died in 1435), Eufemia (died in 1436) daughter of Bolesław Januszowic, and Catherine (died in 1479/80).

Michal Baliaslaŭ Zyhmuntowič byŭ kniaziem Čornaj Rusi. Panawannie: 1440 – 1441. Papiaredničaŭ: Zyhmunt Kijstutawič. Pierajemnik: Wialikaje kniastwa Litoŭskaje.

Mykolas Boleslovas Žygimantaitis buvo Juodosios Rusijos kunigaikštis. Lenta: 1440 – 1441. Pirmtakas: Žygimantas Kęstutaitis. Įpėdinė: Lietuvos Didžioji Kunigaikštystė.

Mykolas Žygimantaitis (m. 1452 m. pradžioje Maskvoje) – Lietuvos Didžiosios Kunigaikštytės kunigaikštis.

Biografija

Kilęs iš Gediminaičių, Lietuvos didžiojo kunigaikščio Žygimanto Kęstutaičio sūnus.

Oficialiai pritarė tėvo su Lenkija 1432 m. spalio 15 d. sudarytai Gardino sutarčiai. 1435 m. jo vadovaujama Žygimanto Kęstutaičio kariuomenė per Pabaisko mūšį įveikė kito pretendento į Lietuvos Didžiosios Kunigaikštytės didžiojo kunigaikščio sostą Švitrigailos kariuomenę. Nugalėjus Švitrigailą rėmė tėvo pastangas apginti Lietuvos Didžiosios Kunigaikštytės savarankiškumą. 1440 m. kovo 20 d. žuvus tėvui pretendentas į Lietuvos didžiojo kunigaikščio sostą, dėl jo kovojo su Kazimieru Jogailaičiu, šis didžiuoju kunigaikščiu tapo 1440 m. birželio 29 m. Kovoje dėl sosto 1440–1441 m. Mykolą Žygimantaitį rėmė Trakų vaivadija ir Žemaitijos seniūnija, iki 1447 m. – Mazovija.

1448 m. pabėgo pas Krymo chaną Sejidą Achmatą, jo padedamas 1449 m. buvo užėmęs Starodubą, Severianų Naugardą, Kijevą. Pralaimėjęs Lietuvos didžiojo kunigaikščio Kazimiero Jogailaičio sąjungininko Maskvos didžiojo kunigaikščio tarnybinių totorių išvežtas į Maskvą. Mirė neaiškiomis aplinkybėmis, manoma, nunuodytas. Palaidotas Vilniaus arkikatedroje bazilikoje. Mykolo Žygimantaičio mirtimi baigėsi Kęstučio giminės vyriškoji linija.

Michał Bolesław Zygmuntowicz był księciem Czarnej Rusi. Okres panowania: 1440 – 1441. Poprzedzający: Zygmunt Kiejstutowicz. Następcy: Wielkie Księstwo Litewskie.

Michał Bolesław Zygmuntowicz zwany "Michajłuszką" (ur. ok. 1390, zm. na krótko przed 10 lutego 1452) – książę Rusi Czarnej w latach 1440–1441 z dynastii Giedyminowiczów.

Życiorys

Był synem Zygmunta Kiejstutowicza i nieznanej z imienia córki Andrieja Ondyncewicza. Michał Bolesław wychowywał się i zdobywał edukację na dworze swojego stryja, księcia litewskiego Witolda. Po śmierci Witolda i objęciu władzy przez Zygmunta Kiejstutowicza, 18 października 1432 Michał wystawił dokument, w którym zrzekł się praw do następstwa tronu litewskiego po śmierci swego ojca. Najprawdopodobniej po zdobyciu przez swego ojca tronu litewskiego, Michał objął władzę w księstwie starodubskim i kijowskim. W 1440 ojciec Michała Bolesława został zamordowany przez spiskowców. Zygmuntowicz próbował objąć władzę na Litwie, lecz wielkim księciem obrano Kazimierza Jagiellończyka. Po wyborze Jagiellończyka, Michał uciekł na dwór swej ciotki Danuty Anny na Mazowsze. W 1448 roku Michał, zbiegł do chana krymskiego i doprowadził do najazdu tatarskiego na Podole. W roku następnym Tatarzy ponownie zniszczyli tę ziemię, starając się ją zagarnąć na rzecz swego litewskiego sprzymierzeńca. Zgodnie z przekazem Jana Długosza, Michał Bolesław zmarł w Moskwie, otruty przez księcia moskiewskiego Wasyla II Ślepego.

Żony

Michał Bolesław Zygmuntowicz był dwukrotnie żonaty. Przed 7 lutego 1435 Michał poślubił wnuczkę księcia warszawskiego Janusza I Starszego oraz córkę Bolesława Januszowica i Anny Fiodorówny, Eufemię. Pierwsza żona Michała zmarła po roku małżeństwa między 3 lutego a 3 marca 1436. Przed 21 sierpnia 1439 Michał Bolesław ożenił się po raz drugi. Jego drugą żoną została córka księcia mazowieckiego Siemowita IV i Aleksandry Olgierdówny, Katarzyna. Obydwa małżeństwa Zygmuntowicza były bezpotomne.

Михал Болеслав Зигмунтович был князем Черной Руси. Правление: 1440 – 1441 годы. Предшественник: Зигмунт Кейстутович. Преемник: Великое княжество Литовское.