Joanna Narutowicz

Joana Bilevičiūtė-Narutavičienė (lenk. Joanna Billewiczówna-Narutowiczowa) – mokytoja, visuomenės veikėja, pirmoji Lietuvos moteris įgijusi aukštąjį išsilavinimą Vakaruose – Ciuriche (Šveicarija), Nepriklausomybės akto signataro Stanislovo Narutavičiaus žmona. Wikipedia LT

Joanna Narutowiczowa, de domo Billewiczówna - litewska działaczka oświatowa. Wikipedia PL

Pochodziła - podobnie jak matka Józefa Piłsudskiego - ze znanej litewskiej rodziny Billewiczów. Ukończyła filozofię na uniwersytecie w Zurychu. Po studiach powróciła na Litwę, w 1888 roku poślubiła Stanisława Narutowicza. W latach 1891-99 i 1904-07 pracowała jako nauczycielka w szkole ludowej w żmudzkich Brewikach, gdzie wykładała w języku litewskim. W 1907 roku przeniosła się do Telsz, w którym została szefową progimnazjum dla litewskich dzieci. W okresie I wojny światowej udała się na emigrację do guberni smoleńskiej. W latach 1926-35 była dyrektorką polskojęzycznego gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Kownie, powołana na to stanowisko przez polską "Pochodnię". Protektorka polskiej, żeńskiej korporacji akademickiej "Znicz" założonej w Kownie w 1930 r. W latach II wojny światowej mieszkała w Kownie, pomagała się ukrywać tamtejszym Żydom. W 1945 roku przyjechała do Warszawy, pochowana na tutejszym cmentarzu Powązkowskim.