R' Markus (Mordechai Zeev) Braude

Braude, Markus (1869–1949), rabbi, educator, Zionist leader, and parliamentarian. Born in Brest-Litovsk (Brisk), Markus Braude (Mordekhai Ze’ev Broda) was raised in Lwów (Lemberg) where his maternal grandfather had been the city’s rabbi. In 1890, he enrolled at the Hildesheimer Rabbinical Seminary in Berlin and at the University of Berlin, ultimately earning his doctorate in 1898 at the University of Freiburg.

Active in proto-Zionist and Hebrew language societies as a teenager, Braude was a delegate to the First World Zionist Congress in 1897. He promoted Jewish nationalism as the spiritual leader of the progressive synagogue in Stanisławów from 1900 to 1909. As a young leader of the Zionist Organization in Galicia, he directed the Galician Zionists’ electoral campaign for seats in the Austrian Parliament in 1907.

After marrying Natalia Buber, sister of the philosopher Martin Buber, Braude became the spiritual leader of the progressive synagogue of Łódź in 1909. Convinced of the need to reach out to children of prosperous, acculturated Jewish families, in 1912 Braude created the first of a series of secondary schools promoting Jewish national consciousness, fluency in Hebrew, and excellence in all fields of study. An educational innovator, Braude developed new curricula and textbooks and hired highly qualified and inspiring teachers, while contending with official resistance to granting accreditation to schools whose goal was to produce students equally adept in Polish and Hebrew.

A leader of the Tarbut Hebrew Culture and Education Society, Braude was also a founder of the advanced Institute for Judaic Studies, which opened in Warsaw in 1928. Politically active, Braude was elected to be a senator of the Polish Republic in 1922 and served on the elected Łódź Jewish Community Council from 1924. Founder and leader of the Montefiore B’nai B’rith lodge in Łódź, he was also the founding president in 1937 of the Association of Rabbis with Higher Education, representing a Western model of rabbinic training that was unusual in Poland.

Braude was nearly 70 years old when he witnessed the arrival of German invaders in 1939. The buildings of his beloved schools were confiscated and his synagogue was burned down. Fearing arrest by the Gestapo, Braude fled and made his way to Trieste, Italy. In 1940, he and his wife reached Palestine, where he spent the remaining years of his life.

https://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=44213&st=&pgnum=62

Page 67 (63}

Polish senator:
Nazwisko i imię LinkBraude Markus 1869-1949
Trop "Zobacz" LinkBraude Mordechaj Zevi
Wyświetl Fotografia

	LinkSenat II RP. 1 kadencja (1922-1927) 

	-------------------

Senat Senator RP I kadencji 1922-27.
Kluby KŻ (czł. prezydium i KWyk.).
Komisje Kom. oświaty i kultury, regulaminowa.
Lista 1919 zastępca posła z listy nr 7, okr. wyb. nr 12 (Łódź); 1922 lista nr 16, woj. łódzkie, z której wszedł, równocześnie wybrany z listy państwowej.
BIOGRAFIA Ur. 14.12.1869, Brześć n. Bugiem.

	Zm. 1949, Hajfa.

Rodzina Ojciec - R. Aryeh Leib; dziad ze strony matki - Zevi Hirsch Ornstein, rabin Lwowa.
Wykształcenie Szkoła średnia w Galicji, studia uniwersyteckie w Berlinie i Freiburgu (1898 dr filozofii), Seminarium Rabinackie w Berlinie.
Działalność 1900-06 rabin nowej synagogi w Stanisławowie, 1908-39 rabin w Łodzi. Od wczesnej młodości działacz kół syjonistycznych, jeden z założycieli i przywódców organizacji Jung Israel w Berlinie (1891), Organizacji Syjonistycznej w Galicji (1897), uczestnik I Kongresu Syjonistycznego w Bazylei (1897) i następnych kongresów syjonistycznych. W 1907 kandydował ze Stanisławowa do austriackiej Rady Państwa. W 1912 założył w Łodzi pierwsze na ziemiach polskich syjonistyczne gimnazjum dwujęzyczne hebrajsko-polskie. W 1919 czł. polsko-żydowskiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu. W 1928 założył w Warszawie Instytut Nauk Judaistycznych. Kurator Tow. Żydowskich Szkół Średnich w Łodzi, prezes Zw. Zrzeszeń Społecznych (utrzymujących sieć żydowskich szkół średnich w Polsce, powstałych na wzór pierwszego gimnazjum z 1912), czł. Centralnego Komitetu Organizacji Syjonistycznej i Żydowskiej Rady Narodowej. Po wybuchu II wojny światowej opuścił kraj i w 1940 zamieszkał w Palestynie, gdzie działał w Stow. Imigrantów Polskich i zajmował się historią galicyjskich Żydów.
Publikacje własne "Elemente der reinem Wahrrechnung, ein Beitrag zur Erkenntnisstheorie" (1899). Pośmiertnie opublikowano w języku hebrajskim jego pamiętniki "Zikhronot" (1960).
Bibliografia T. Rzepecki, Sejm 1919, s. 125; T. i W. Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-1927, s. 430 (fot., tu mylnie: Brande), 432, 537, 539; A. Bełcikowska, Przewodnik praktyczny po Sejmie i Senacie RP, s. 98, 112; Skład i komisje Senatu 1923, s. 6, 19, 20; Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927, s. 313, fot. tabl. XXIX; MP 6.10.1922 nr 227; Obwieszczenie wyborcze z 1922;

	L. Halpern, Polityka żydowska, 1933; Encyclopedia of Zionism and Israel, t. I, 1971, s. 156 (oprac. A. Alperin); Encyclopaedia Judaica, t. IV, 1972, k. 1314-1315; A. Ajnenkiel, Historia Sejmu, 1989; R. Żebrowski, Z. Borzymińska, PO-LIN. Kultura Żydów polskich w XX wieku (zarys), 1993; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, 1994, s. 500 (fot., oprac. Cz. Brzoza).

Braude, Markus (1869–1949), rabbi, educator, Zionist leader, and parliamentarian. Born in Brest-Litovsk (Brisk), Markus Braude (Mordekhai Ze’ev Broda) was raised in Lwów (Lemberg) where his maternal grandfather had been the city’s rabbi. In 1890, he enrolled at the Hildesheimer Rabbinical Seminary in Berlin and at the University of Berlin, ultimately earning his doctorate in 1898 at the University of Freiburg.

Active in proto-Zionist and Hebrew language societies as a teenager, Braude was a delegate to the First World Zionist Congress in 1897. He promoted Jewish nationalism as the spiritual leader of the progressive synagogue in Stanisławów from 1900 to 1909. As a young leader of the Zionist Organization in Galicia, he directed the Galician Zionists’ electoral campaign for seats in the Austrian Parliament in 1907.

After marrying Natalia Buber, sister of the philosopher Martin Buber, Braude became the spiritual leader of the progressive synagogue of Łódź in 1909. Convinced of the need to reach out to children of prosperous, acculturated Jewish families, in 1912 Braude created the first of a series of secondary schools promoting Jewish national consciousness, fluency in Hebrew, and excellence in all fields of study. An educational innovator, Braude developed new curricula and textbooks and hired highly qualified and inspiring teachers, while contending with official resistance to granting accreditation to schools whose goal was to produce students equally adept in Polish and Hebrew.

A leader of the Tarbut Hebrew Culture and Education Society, Braude was also a founder of the advanced Institute for Judaic Studies, which opened in Warsaw in 1928. Politically active, Braude was elected to be a senator of the Polish Republic in 1922 and served on the elected Łódź Jewish Community Council from 1924. Founder and leader of the Montefiore B’nai B’rith lodge in Łódź, he was also the founding president in 1937 of the Association of Rabbis with Higher Education, representing a Western model of rabbinic training that was unusual in Poland.

Braude was nearly 70 years old when he witnessed the arrival of German invaders in 1939. The buildings of his beloved schools were confiscated and his synagogue was burned down. Fearing arrest by the Gestapo, Braude fled and made his way to Trieste, Italy. In 1940, he and his wife reached Palestine, where he spent the remaining years of his life.

https://www.hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?req=44213&st=&pgnum=62

Page 67 (63}

Polish senator:
Nazwisko i imię LinkBraude Markus 1869-1949
Trop "Zobacz" LinkBraude Mordechaj Zevi
Wyświetl Fotografia

	LinkSenat II RP. 1 kadencja (1922-1927) 

	-------------------

Senat Senator RP I kadencji 1922-27.
Kluby KŻ (czł. prezydium i KWyk.).
Komisje Kom. oświaty i kultury, regulaminowa.
Lista 1919 zastępca posła z listy nr 7, okr. wyb. nr 12 (Łódź); 1922 lista nr 16, woj. łódzkie, z której wszedł, równocześnie wybrany z listy państwowej.
BIOGRAFIA Ur. 14.12.1869, Brześć n. Bugiem.

	Zm. 1949, Hajfa.

Rodzina Ojciec - R. Aryeh Leib; dziad ze strony matki - Zevi Hirsch Ornstein, rabin Lwowa.
Wykształcenie Szkoła średnia w Galicji, studia uniwersyteckie w Berlinie i Freiburgu (1898 dr filozofii), Seminarium Rabinackie w Berlinie.
Działalność 1900-06 rabin nowej synagogi w Stanisławowie, 1908-39 rabin w Łodzi. Od wczesnej młodości działacz kół syjonistycznych, jeden z założycieli i przywódców organizacji Jung Israel w Berlinie (1891), Organizacji Syjonistycznej w Galicji (1897), uczestnik I Kongresu Syjonistycznego w Bazylei (1897) i następnych kongresów syjonistycznych. W 1907 kandydował ze Stanisławowa do austriackiej Rady Państwa. W 1912 założył w Łodzi pierwsze na ziemiach polskich syjonistyczne gimnazjum dwujęzyczne hebrajsko-polskie. W 1919 czł. polsko-żydowskiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu. W 1928 założył w Warszawie Instytut Nauk Judaistycznych. Kurator Tow. Żydowskich Szkół Średnich w Łodzi, prezes Zw. Zrzeszeń Społecznych (utrzymujących sieć żydowskich szkół średnich w Polsce, powstałych na wzór pierwszego gimnazjum z 1912), czł. Centralnego Komitetu Organizacji Syjonistycznej i Żydowskiej Rady Narodowej. Po wybuchu II wojny światowej opuścił kraj i w 1940 zamieszkał w Palestynie, gdzie działał w Stow. Imigrantów Polskich i zajmował się historią galicyjskich Żydów.
Publikacje własne "Elemente der reinem Wahrrechnung, ein Beitrag zur Erkenntnisstheorie" (1899). Pośmiertnie opublikowano w języku hebrajskim jego pamiętniki "Zikhronot" (1960).
Bibliografia T. Rzepecki, Sejm 1919, s. 125; T. i W. Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-1927, s. 430 (fot., tu mylnie: Brande), 432, 537, 539; A. Bełcikowska, Przewodnik praktyczny po Sejmie i Senacie RP, s. 98, 112; Skład i komisje Senatu 1923, s. 6, 19, 20; Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927, s. 313, fot. tabl. XXIX; MP 6.10.1922 nr 227; Obwieszczenie wyborcze z 1922;

	L. Halpern, Polityka żydowska, 1933; Encyclopedia of Zionism and Israel, t. I, 1971, s. 156 (oprac. A. Alperin); Encyclopaedia Judaica, t. IV, 1972, k. 1314-1315; A. Ajnenkiel, Historia Sejmu, 1989; R. Żebrowski, Z. Borzymińska, PO-LIN. Kultura Żydów polskich w XX wieku (zarys), 1993; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, 1994, s. 500 (fot., oprac. Cz. Brzoza).