Albertina Philippina Catharina van Tussenbroek

Catharine van Tussenbroek groeide als derde van zeven kinderen op in een redelijk welvarend Utrechts middenstandsgezin. Ze werd onderwijzeres, maar ging in 1880 als een van de eerste Nederlandse vrouwen geneeskunde studeren. Ze promoveerde in 1887 (cum laude) bij F.C. Donders op het proefschrift 'Over normale en abnormale melkafscheiding' en vestigde zich te Amsterdam als arts voor vrouwen en meisjes. Uit haar publicaties in de vakpers blijkt niet alleen dat ze de ontwikkeling van haar vak op de voet volgde, maar ook dat ze sociaal bewogen was, vooral inzake de positie van de vrouw.