Antonius Wilhelmus Coenraad Leonardus 'Ton' Koot

levensverhaal over Koot bij dbnl: In 1944 werd Koot als eindredacteur betrokken bij het bulletin van Vrij Nederland, vn-Nieuws. Hij kon daarbij gebruik maken van de berichten die hem van de gemeentelijke instanties bereikten. Hij had immers een tijdelijke aanstelling als commies bij de afdeling Kunstzaken der Gemeentesecretarie. Als Gemeentelijk Inspecteur voor het Kunstbezit doorkruiste hij de binnenstad. In die functie beschikte hij over een telefoon, waardoor hij in de gelegenheid was goede vaderlanders te waarschuwen voor razzia's en vorderingen van fietsen. In 1945 nam hij ontslag uit de gemeentedienst in verband met zijn benoeming tot secretaris van het Rijksmuseum. In de Oorlogsjaren had Koot al deel uitgemaakt van de Commissie voor Heemkunde Amsterdam (de latere Gemeentelijke Commissie voor Heemkennis) en van de Commissie voor het Jeugdwerk van het Genootschap Amstelodamum. Na de Bevrijding namen zijn activiteiten in het culturele leven snel toe in aantal en in importantie. Op 7 november 1945 hield hij op de Algemene Vergadering van de Bond Heemschut te Amsterdam een causerie over het lot van Amsterdam in oorlogstijd. Naast de geleden verwoestingen in onder andere de Jodenbuurt en de havens, noemde hij de bedreigingen van het stadsschoon die te verwachten waren in de komende periode van herstel en vernieuwing. In 1946 werd hij secretaris van de bond en redacteur van het orgaan Heemschut. De bond omvatte toen honderd instellingen en zeshonderd individuele leden. Bij Koots vertrek in 1973 zouden dat er respectievelijk driehonderd en achtduizend zijn. In 1947 werd Koot lid van het Initiatief-Comité Amsterdam (ica).

Sinds 1948 combineerde Koot zijn werkzaamheden als algemeen secretaris van het Rijksmuseum met die van slotvoogd van het Muiderslot. Van al zijn functies is die te Muiden hem misschien het dierbaarst geweest. Hij maakte het slot tot cultureel centrum met de in 1954 door hem opnieuw opgerichte Muiderkring en het was aan zijn inspanning te danken dat het werd uitverkoren als plaats van uitreiking van de P.C. Hooftprijs. Gedurende zijn voogdij veranderden slot en omgeving en werd de oude staat zoveel mogelijk in ere hersteld. Bovendien legde Koot op het slot een archief aan met kopieën van stukken uit openbare archiefbewaarplaatsen, die hem mede de stof leverden voor zijn grotere en kleinere publicaties over het mysterie van Muiden. Tenslotte beschreef hij de meer dan duizend museale voorwerpen die zich in het Muiderslot bevinden. Dit alles vond in de gemeente Muiden zoveel waardering dat bij zijn afscheid in 1972 de op Koots aandringen aangelegde weg waarover men, ter ontlasting van de langs de Vecht gelegen Herengracht, na een bezoek aan het slot naar Muiden terug keert, Ton Kootsingel werd genoemd. zie verder: http://www.dbnl.org/tekst/_jaa003198701_01/_jaa003198701_01_0010.php

afbeelding > Ton Koot-penning: https://www.heemschut.nl/organisatie/ton-koot-penning/

De Amsterdammer Ton Koot (1907-1986) is bekend geworden als publicist over Amsterdamse geschiedenis, monumentenactivist, museumdeskundige, slotvoogd van het Muiderslot en als onderdirecteur van de Amsterdamse VVV. Zijn eerste bestseller was En nu Amsterdam in (1941). Vanaf 1946 was hij een kwart eeuw lang de bezielende secretaris van de Bond Heemschut. Dit werk verrichtte hij naast zijn baan als directiesecretaris van het Rijksmuseum. Dat Koot ook fotografeerde, is minder bekend. Het deel van zijn fotoarchief dat zich in het Gemeentearchief bevindt, bestaat uit ongeveer 1500 negatieven, foto's en ook uit prentbriefkaarten met betrekking tot Amsterdam uit zijn bezit. Het overige - veel grotere - deel van het fotoarchief bevindt zich in een particuliere collectie. https://archief.amsterdam/inventarissen/overzicht/10112.nl.html