Arnulf van Beveren

https://gw.geneanet.org/mrodriguez56?lang=en&pz=martin&nz=rodriguez...

Iinformasie:

1. ANCESTORS:

Geneologiese Navorsing: De Kronieke van Westhoek:

http://www.dekroniekenvandewesthoek.be/het-ontstaan-van-de-plaatsna...

http://dekronieken.blogspot.com/2014/05/de-jonge-jaren-van-dixmude....

http://www.dekroniekenvandewesthoek.be/dicasmutha-in-de-pagus-isere...

http://westhoeknet.blogspot.com/2012/07/de-origines-van-beveren.html

https://gw.geneanet.org/cvandenbrink1?lang=en&p=arnulf+de+bevere&n=...

• In 964 wordt er voor het eerst gewag gemaakt van een burggraaf in Dixmude. Een baanderheer, een ridder die een aantal leenmannen onder zijn bevel houdt. De burggraaf heet Arnulf De Bevere. Vermoedelijk is hij sinds 940 of mogelijk iets later als burggraaf aangesteld. Het verhaal van Arnulf De Bevere is op zijn minst opzienbarend. Arnulf wordt in het jaar 905 geboren in Bevere bij het Engelse Worcester. Zijn voorouders regeren in Bevere Manor over het Angelsaksische Mercia, een koninkrijk dat zowat het hele zuidwesten van het hedendaagse Engeland behelst. Bij zijn geboorte is zijn moeder Aethelflaed trouwens koningin van Mercia. Aethelflaed is de dochter van Alfred de Grote, de grote heerser over Groot-Brittannië dat in die tijd omschreven wordt als ‘Bret Waldam’. Arnulf is dus de kleinzoon van de grote heerser Alfred de Grote en de achterkleinzoon van de Engelse koning Ethelwulf.

http://www.kranenburgia.nl/britta.asp

• Aannemende dat Aeglesthrep inderdaad het huidige Eaglescliffe is, kan dat verklaren waarom de adelaar als heraldisch symbool in Engeland feitelijk alleen voorkomt ivm Mercia. En heel in biezonder bij leden en nazaten van het koningshuis van Mercia. (> Adelaar, Arnulf de Bevere) Mogelijk is Aeglesthrep de oorspronkelijk zetel van de Anglische koningen van Mercia. Later wordt dat Stone en sinds circa 916nC Tamworth (Tam is mansnaam > de waarde van Tam). Beide laatste plaatsen liggen nabij Stafford in Staffordshire.

II. FAMILY ÆTHELFLAED:

a. PARENTS:

https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%86thelfl%C3%A6d

• Æthelflæd, Lady of the Mercians (c. 870 – 12 June 918), ruled Mercia in the English Midlands from 911 until her death. She was the eldest daughter of Alfred the Great, king of the Anglo-Saxon kingdom of Wessex, and his wife Ealhswith
• A Saxon castle at Stafford

https://gw.geneanet.org/mrodriguez56?lang=en&pz=martin&nz=rodriguez...

Information:

1. ANCESTORS:

Geneological Research: The Chronicle of Westhoek:

http://www.dekroniekenvandewesthoek.be/het-ontzijn-van-de-plaatsnaa...

http://dekronieken.blogspot.com/2014/05/de-jonge- jaar-van-dixmude.html?view=classic

http://www.dekroniekenvandewesthoek.be/dicasmutha-in-de-pagus-isere...

http://westhoeknet.blogspot.com/2012/07/de-origines-van-beveren.html

https://gw.geneanet.org/cvandenbrink1?lang=en&p=arnulf+de+bevere&n=...

• In 964 a first mention is made of a viscount in Dixmude. A bannerlord, a knight who keeps a number of vassals under his command. The viscount's name is Arnulf De Bevere. He was probably appointed viscount since 940 or possibly a little later. The story of Arnulf De Bevere is, to say the least, startling. Arnulf was born in the year 905 in Bevere near Worcester, England. His ancestors rule at Bevere Manor over Anglo-Saxon Mercia, a kingdom that encompasses almost the entire southwest of modern-day England. At birth, his mother Aethelflaed, by the way, is Queen of Mercia. Aethelflaed is the daughter of Alfred the Great, the great ruler of Great Britain who at that time described as 'Bret Waldam'. Arnulf is thus the grandson of the great ruler Alfred the Great and the great-grandson of the English king Ethelwulf.

http://www. krakenburgia.nl/britta.asp

• Assuming that Aeglesthrep is indeed present-day Eaglescliffe, that may explain why the eagle as a heraldic symbol in England actually only occurs because of Mercia. And in particular with members and descendants of the royal family of Mercia. (> Eagle, Arnulf de Bevere) Aeglesthrep may have been the original seat of the Anglic kings of Mercia. Later that becomes Stone and since about 916 AD Tamworth (Tam is man's name > the value of Tam). The last two places are near Stafford in Staffordshire.

II. FAMILY ÆTHELFLAED:

a. PARENTS:

https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%86thelfl%C3%A6d

• Æthelflæd, Lady of the Mercians (c. 870 – 12 June 918), ruled Mercia in the English Midlands from 911 until her death. She was the eldest daughter of Alfred the Great, king of the Anglo-Saxon kingdom of Wessex, and his wife Ealhswith
• A Saxon castle at Stafford

Stafford Castle - Wikipedia

The early historian of Staffordshire Robert Plot cited the Anglo-Saxon Chronicle for evidence that Æthelflæd, the Saxon warrior-princess and ruler of the Mercians, built a castle at Stafford in the year 913, along with an adjacent burg (meaning a fortified town). However, the exact site of this first castle, probably made of wood, is now unknown.

b. HUSBAND:

https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%86thelfl%C3%A6d

• English-controlled western half of Mercia came under the rule of Æthelred, Lord of the Mercians, who accepted Alfred's overlordship. Alfred adopted the title King of the English, claiming to rule all English people not living in areas under Viking control. In the mid-880s, Alfred sealed the strategic alliance between the surviving English kingdoms by marrying Æthelflæd to Æthelred.
• Ethelred II van Mercia (850*-911):

Zoon van koning Burhed van Mercia en Lady Ethelswitha, dochter van koning Ethelwulf van Wessex. Mogelijk geboren in Gainsborough (Lincolnshire, UK).

• In 870 worden raidende Denen uit Reading verslagen bij Englefield in Barkshire door een Anglisch leger onder bevel van ene Ethelred. Het is de eerste grote nederlaag van de Denen in Engeland. Hoogst waarschijnlijk gaat het hier om Ethelred II van Mercia. (Ax > Englefield) Dat zo zijnde, moet Ethelred II vrij zeker zijn geboren rond het jaar 850.
• In 879 benoemd tot koning van Mercia door de Witan, de raad van magistraten van Mercia. In 879-886 als Ethelred II koning van Mercia.
• Als koning is hij echter onderworpen aan het gezag van koning Alfred van Wessex.
• Ethelred II schijnt tevreden met zijn rol als Viceroy (onderkoning). Hij heeft nimmer zijn titel van koning geclaimd. In 886 wordt Alfred de Grote van Wessex officieel koning van het verenigde Wessex en Mercia. Hieruit ontstaat het koninkrijk Engeland.
• Sinds 886 wordt Ethelred II daarom Earl (Ealdorman) van Mercia genoemd. Later: Lord of the Mercians.
• In 886 benoemt koning Alfred hem tot gouverneur van Londen, een gebied dat voordien onder Mercia valt. Hij versterkt daar twee burchten (boroughs), die de brug over de Thames moeten beschermen. Op de zuidkant is dat Borough of Southwark.
• Huwt in 889 met Ethelflaed van Wessex (gb 871), dochter van koning Alfred de Grote van Wessex.
• Het huwelijk is gepromoot door koning Alfred van Wessex. Hij wil met dit huwelijk duidelijk maken dat Mercia en Wessex langs natuurlijke weg zijn verenigd, en niet onder dwang. Bij die gelegenheid geeft hij Ethelred II de titel van Earl van Mercia.
• Sticht in 890* de Priory of St Oswald in Gloucester, samen met zijn vrouw Ethelflaed.
• Krijgt rond 890 opdracht van bisschop Werefrith van Worcester om een burcht (burgh) te bouwen in Worcester. De bisschop beleend Ethelred II daarbij met de helft van zijn rechten en privileges aldaar. Bron E11 schrijft:

In the reign of King Alfred, Ethelred II and Ethelflaed, ealdorman and lady of the Mercians, at the request of the bishop, "built a burgh at Worcester" and granted to him half of their rights and privileges there "both in market and street within the borough and without."

• In 893 verzamelt Ethelred II zijn thegns (leenmannen) van burchten. Samen met Welshe bondgenoten rukken ze op tegen de Denen, die worden verslagen bij Buttington (Montgomeryshire). De Denen reageren met raids in Wales in 894 en 895.
• In 904 door bisschop Werefrith beleend met Beverburn, een gehucht aan rivier de Severn nabij Worcester. Bron BHO schrijft:

Land at BARBOURNE (Beferburna, x cent.; Beverburne, Berborne, xiv cent.) was granted by Werefrith, Bishop of Worcester, in 904 to Ethelred II ealdorman of Mercia and his wife Æthelflæd. (fn. 64) Ethelred II voert vele oorlogen tegen Wales.

• Sinds 907* lijdt Ethelred II aan een slopende ziekte. Hij geeft Ethelflead daarom steeds meer bevoegdheden. Zo tekent zij steeds meer verdragen en oorkonden.
• In 911 leidt Ethelred II een gecombineerd leger van Mercia en Wessex tegen de Vikings, die weer vreselijk aan het raiden, moorden en plunderen zijn in zuidwest Engeland. Het komt tot een slag bij Tettenhall (bij Wolverhampton). Daar worden de Vikings definitief verslagen. Enige tijd later sterft Ethelred II. Mogelijk aan verwondingen. Hij is begraven in de St Oswald's Priory in Gloucester.

Udh: o.a.

i. Elfwyn (Aelfwynn) van Mercia (geboren in 898 te Worcester*).

Vrij zeker ook:

ii. Alfere (Aelfhere), Earl van Mercia. *Geboren in 900 te Worcester. Vader van Leofric II, Earl van Mercia. Deze Leofric voert een adelaar in zijn wapen.

iii. Aelfheah, Earl van Hampshire in 959-971. *Geboren in 903 te Worcester.

iv. Arnulf de Bevere, burggraaf van Diksmuide, stamvader van het geslacht Van Beveren in Vlaanderen en Nederland. *Geboren in 905 te Bevere bij Worcester.

v. Xx de Bevere, stamvader van het geslacht De Bevere in Engeland. *Geboren in 907 te Bevere bij Worcester. Mogelijk begint zijn naam met A (Ae, E), evenals bij zijn zuster en broers. > Alfred de Bevere

v. Æthelstan - "Æthelstan dux filius Etheredi"

c. HUSBAND PARENT'S:

• Zoon van koning Burhed van Mercia en Lady Ethelswitha, dochter van koning Ethelwulf van Wessex. Mogelijk geboren in Gainsborough (Lincolnshire, UK)

d. CHILDREN of ÆTHELRED and ÆTHELFLAED:

https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%86thelfl%C3%A6d

http://www.kranenburgia.nl/britta.asp

i. Child no. 1: Ælfwynn, lady of the Mecians m.Aethelstan Mannesson

• According to the twelfth century chronicler, William of Malmesbury, she was their only child.
• Because William van Malmesbury's research first came to light two hundred years after the events, his research is currently no longer regarded as absolutely authoritative.
• For fear of their lives, anyone who could have made claim to the throne would have fled.
• Æthelred II en Ethelflaed wonen sinds 890* inderdaad op de burcht van Worcester, die zij hebben gebouwd in opdracht van bisschop Werefrith van Worcester
• 904-912 Waarschijnlijk is het hof in deze periode gevestigd in Bevere bij Worcester.
• Ethelred II en Ethelflaed hebben in ieder geval in 904 aldaar grond verkregen van bisschop Werefrith van Worcester. Vrij zeker zijn daar twee kinderen van hen geboren: Arnulf en Alfred de Bevere.
• 913-918 Sinds 913, na de dood van Ethelred II, regeert Ethelflaed vanuit Stafford. Aangenomen mag worden dat zij in die tijd daar ook haar hofhouding heeft.
• - Mathilda

In het British Museum te Londen wordt een brief bewaard die naar zeggen is geschreven door Ehtelflaed aan haar tante Mathilda in Saxenland op het Continent. In deze brief schrijft ze dat ze verder afziet van vleselijke genoegens in haar leven omdat die alleen maar leiden tot verdriet. De brief roept vele vragen op. Waarom schrijft ze die brief? Waarom bevindt die brief zich in het British Museum en niet elders op het Continent, bijvoorbeeld bij verre familie of erven van Mathilda? Hoe bestaat het dat de brief na zo vele eeuwen nog bestaat? Is de brief wel door haar geschreven? Zo ja, is dit onder dwang gebeurd en in hoeverre heeft ze zich aan de gelofte gehouden? Deze vragen doen twijfelen aan de waarde van de brief.

-- Zo Ethelfaed de brief inderdaad heeft geschreven, dan kan het zijn dat ze dat deed om haar broer Edward (koning van Wessex) te misleiden. Edward is namelijk nogal berucht vanwege de verdenking dat hij elke concurrent voor de troon van Wessex uit de weg ruimt. (> Ethelred II van Mercia) Ethelflaed woont ten tijde van de geboorte van Arnulf (de Bevere) op Bevere Manor bij Worcester. Daar is ze veilig en daar ook zijn haar kinderen veilig dankzij haar waakzaamheid. > PgA-B/Arnulf de Bevere

-- Ethelflaeds broer Edward is zoals eerder vermeld nogal berucht vanwege de verdenking dat hij elke concurrent voor de troon van Wessex uit de weg ruimt. In dit kader zou hij de brief ook zelf kunnen hebben geschreven of laten schrijven en in Engeland bewaard om bij voorbaat elke claim op de Engelse troon van de kant van nazaten van Ethelred en Ethelflaed op losse schroeven te zetten .
-- Zolang op deze vragen nog geen betrouwbare antwoorden zijn gevonen, lijkt de genoemde brief een fake te zijn.

• The following text, which outlines the probable connection of Arnulf to the parents listed here, is in Dutch. The research was done by B. Cranenburg: .

Arnulf de Bevere (905*-965*). Op grond van diverse gegevens en veronderstellingen is de volgende levensloop te reconstrueren: 905 Geboren in Bevere bij Worcester (UK), als zoon van Earl Ethelred van Mercia en Lady Ethelflaed van Wessex, dochter van koning Alfred de Grote van Wessex. Verblijf: 905-913 op Bevere House op Bevere Manor in Bevere bij Worcester. 913-918 in Stafford, waar z'n moeder regeert over Mercia. 918-919 in Stafford, waar z'n zuster Elfwina regeert over Mercia. 919-924 Lord van Bevere Manor. Door het principe van Naam en Heerlijkheid is hij de enige die zich in zijn tijd De Bevere mag noemen. (> VNH) 924-939 burggraaf van Old Sarum onder Athelstan van Wessex, koning van Engeland. 932 ghm NN. 940 vestigt zich in Beveren-Leie in Vlaanderen op Hofstede Beaulieu. (> Beveren-Leie) 940-964 baanderheer en burggraaf van Diksmuide in Vlaanderen, heer van Beveren.

ii. Child no. 2: Arnulf, burggraaf van Old Sarum, Lord van de Bevere Manor

• stamvader van het geslacht Van Beveren in Vlaanderen
• Zijn verblijf in Old Sarum komt ten einde in 939. Hoewel niet alles helemaal duidelijk is, lijdt het geen twijfel dat hij het slachtoffer wordt van een machtsgreep rond de Engelse troon waarbij dichte familieleden hem naar het tweede plan verwijzen. Er komt een nieuwe koning in Engeland. Arnulf de Bevere vertrouwt het zaakje niet langer en besluit naar Vlaanderen te emigreren.

http://www.kranenburgia.nl/britta.asp

• Vader van Willem de Veroveraar komt uit Vlaanderen. (#BBC4tv/William the Conqeuror 30.3.2017) Aangezien Willem rechten claimt op de troon van Engeland, moet zijn vader of voorvader een zoon zijn van het Engelse koningshuis. De enige die in die tijd in Vlaanderen de vader van Willem kan zijn, is dan een telg uit het Anglische geslacht De Bevere. I.c. Arnulf de Bevere, die uit Engeland komt op de vlucht voor de agressieve en moordzuchtige Saxische koning aldaar. (> Kbg/Arnulf de Bevere/c905-965) Deze theorie wordt gesterkt door het feit dat Willem de Veroveraar twee goede Vlaamse vrienden heeft, die met hem deelnemen aan de strijd in Engeland. Dat zijn Halewijn I van Leiden (gb c 1050, stamvader van het geslacht Kranenburg) en een broer van Halewijn. (> PgKbg/Halewijn I van Leiden) Beiden zijn nazaten van genoemde Arnulf de Bevere uit Engeland.
• Dat Willem de Veroveraar een Vlaming is, lijkt zeer waarschijnlijk. In West Wales ligt een gebied met de naam Little England. Dit gebied is gesticht door Vlamingen, die met Willem zijn meegekomen naar Brittannia. (#MAXtv/Verborgen Dorpen 12.6.2017) Opmerklijk is, dat hiermee tevens wordt bevestigd dat de Vlamingen een Anglisch volk zijn. --- Genealogie: Op grond van het voorgaande lijkt de genealogie van Willem de Veroveraar als volgt: Arnulf de Bevere gb 905 Engeland > ? gb 935* Vlaanderen > ? gb 970* Vlaanderen > Robert van Normandie gb 1000* Vlaanderen > Willem de Veroveraar gb 1028 Normandie. De kans is zeer groot dat deze these juist is. Immers, Willem de Veroveraar is zeer goed bevriend met Halewijn I van Leiden en Drogo Beuvriere (Bevere), beide zoons van Diederik III van Beveren (1010*-1070*), achterkleinzoon van genoemde Arnulf de Bevere uit Engeland. > PgKbg/Arnulf de Bevere

iii. Child no. 3: Alfere (Aelfhere), Earl van Mercia

iv. Child no, 4: Aelfheah, Earl van Hampshire

v. Child no. 5: stamvader van het geslacht De Bevere in Engeland. *Geboren in 907 te Bevere bij Worcester. Mogelijk begint zijn naam met A (Ae, E), evenals bij zijn zuster en broers. > Alfred de Bevere

• Alfred de Bevere (907*-967*)H Zoon van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex, dochter van koning Alfred de Grote van Wessex. Ethelred is in 878-886 koning van Mercia. In 886 krijgt Alfred de Grote de macht over Mercia en benoemd hij Ethelred tot Earl. Alfred woont in Bevere bij Worcester (UK). Gehuwd met NN. Mogelijk is hij de stamvader van het geslacht De Bevere in Engeland.

Als Athelstan van Wessex in 924 koning van Wessex wil worden, krijgt hij oppositie van een mysterieus persoon genaamd Prins Alfred. Vooralsnog is verder niets bekend over deze Alfred. Gezien zijn voornaam, zijn titel van Prins en zijn pretenties kan hij heel goed een zoon zijn van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex. Zijn vader Ethelred was immers oorspronkelijk koning van Mercia, totdat hij in 886 door koning Alfred van Wessex werd gedegradeerd tot Earl. Alfreds moeder Ethelflaed is bovendien een dochter van koning Alfred van Wessex.

Daarentegen is Athelstan een bastaardzoon van koning Edward the Elder, een broer van Ethelflaed van Wessex. Alfred de Bevere heeft dus in feite meer rechten op de troon dan Athelstan en is daarom een geduchte tegenstander. Prins Alfred zou derhalve niemand minder dan Alfred de Bevere kunnen zijn. Hij is echter een potentieel slachtoffer. Athelstan is namelijk opgegroeid aan het hof van Ethelred en Ethelflaed, de ouders van Alfred. Naar zeggen waren er plannen aan dat hof om Athelstan in Winchester blind te maken. Iets wat Athelstan uiteraard tot grote woede moet hebben gebracht. Wraak van zijn kant is dus niet uitgesloten. Er is dus alle reden voor Alfred om uiterst voorzichtig te zijn. Temeer daar bij de benoeming van Athelstan tot koning van Mercia, twee concurrenten van hem op verdachte wijze om het leven komen. Aelfweard sterft op mysterieuze wijze, net twee weken koning van Wessex. Edwin, een jongere broer van Aelfweard, verdrinkt onder verdachte omstandigheden, nadat hij van een rots viel. In beide gevallen wordt Athelstan verdacht daar een hand in te hebben. Nadien wordt Athelstan koning van heel Engeland i.c. Mercia en Wessex.

vi. Child no. 6: ÆTHELSTAN See a ENGLAND, ANGLO-SAXON NOBILITY: TABLE OF CONTENTS:- B. FAMILY of ÆTHELRED EALDORMAN of MERCIA and Child no. 6: ÆTHELSTAN See a

http://fmg.ac/Projects/MedLands/ENGLAND,%20AngloSaxon%20nobility.ht... -

• ÆTHELRED (-912). Ealdorman of Mercia, ruling in the part of Mercia not ruled by the Danes, from [883] when he appears for the first time in a charter. Alfred King of Wessex was his overlord. He presided over the Mercian council and led the Mercian armies. The Anglo-Saxon Chronicle records that in 885 "king Alfred occupied London…and he then entrusted the city to ealdorman Æthelred to rule"[158]. "Æthelred dux" subscribed a charter of King Alfred dated 892[159]. The Anglo-Saxon Chronicle records that in 893 "ealdorman Æthelred and ealdorman Æthelhelm and ealdorman Æthelnoth" besieged and later defeated the Danes "at Buttington on Severn shore"[160] [Buttington, near Welshpool, Montgomeryshire], consolidating English gains to the east and extending the authority of Wessex. "Æthelredus principes Merciorum", "Æthelred" and "Æthelredus dux et dominator Merciorum" subscribed charters of King Edward dated [900/04] and [903/04][161]. The Anglo-Saxon Chronicle records the death in 912 of "Æthelred ealdorman of Mercia"[162]. m ([end 889]) ÆTHELFLÆD, daughter of ALFRED King of Wessex & his wife Ealhswith ([869]-Tamworth 12 Jun 918, bur Gloucester Cathedral). Asser names (in order) "Ethelfled the eldest…Edward…Ethelgiva…Ethelwitha and Ethelwerd" as the children of King Alfred & his wife, specifying that Ethelfled was married to "Ethered earl of Mercia"[163]. "Egelfledam Merciorum dominam" is named by Roger of Hoveden first in his list of King Alfred's daughters by Queen Ealhswith[164]. "Æthelflæd conjux" subscribed a charter of "Æthelred dux et patricius gentis Merciorum" granting land in Oxfordshire to the bishopric of Worcester dated 887[165]. "Æthelflæd" also subscribed the joint charter of King Alfred and "Æthelred subregulus et patricius Merciorum" dated 889[166], the charter of "Æthered" dated 901, and three charters of King Edward dated 903 and 904, in the last of which her name is listed immediately after her husband's and before "Æthelswitha regina"[167]. Known as the "Lady of the Mercians", she effectively governed Mercia after her husband's death "save only London and Oxford"[168]. Florence of Worcester records that she carried out a plan of fortress building to protect Mercia from the Danes, at Bridgenorth in 912, Tamworth and Stafford in 913, Eddisbury Hill in Cheshire and Warwick in 914, and Chirbury and Runcorn in 915[169]. Her Mercian troops played a decisive part in her brother's offensive against the Danes in the Midlands in 917, conquering Derby and Tempsford where they killed the Danish king of the East Angles, and Leicester in early 918[170]. The Anglo-Saxon Chronicle records the death in 918 of Æthelflæd "12 days before midsummer at Tamworth in the eighth year of her rule over Mercia as its rightful lord" and her burial at Gloucester St Peter's church[171]. Æthelred & his wife had [two] children:

a) ÆTHELSTAN ([890/92]-[903/04]). "Æthelstan dux filius Etheredi" subscribed the joint charter of King Edward and "Æthelred" dated [903/04], named immediately after "Æthelflæd" and before "Æthelred dux et dominator Merciorum" (assumed to be identified with the co-grantor) in the list of subscribers[172]. It is unlikely that this is a transcription error for "Æthelstan son of King Edward" as it seems improbable that even the most incompetent scribe would make a mistake in the name of the king. The positioning of his name in the list of subscribers indicates a close relationship with Æthelflæd and her husband Æthelred. His position before his supposed father may indicate seniority due to his blood relationship with the monarch. There seems no reason not to propose that Æthelstan may have been this couple's son, unrecorded in other sources, who died soon after the date of the charter. One potential difficulty is the passage in William of Malmesbury which indicates that Æthelflæd “refused the embraces of her husband” after the difficulty experienced in her first labour[173]. It is not known how factual this passage can be, given its composition more than two centuries after the event by which time a comment of this nature may have acquired legendary status. Another possibility is that the two children were twins (which may account for the reported difficulty of the birth), although if that was the case the failure to mention the fact in contemporary sources would be surprising.]

b) ÆLFWYNN (-after 919). She is named as her parents' only daughter by Roger of Hoveden[174]. After her mother's death, she was left in nominal authority in Mercia by her uncle King Edward "the Elder", until he had her removed from Mercia to Wessex in early Dec 919[175]. The Anglo-Saxon Chronicle records that Ælfwynn, daughter of Æthelred lord of the Mercians, was deprived of all authority in Mercia and taken to Wessex three weeks before Christmas[176].

III. WAPEN van SALISBURY:

http://www.kranenburgia.nl/britta.asp

• Arnulf de Bevere wordt geboren in het jaar 905

In 964 wordt er voor het eerst gewag gemaakt van een burggraaf in Dixmude. Een baanderheer, een ridder die een aantal leenmannen onder zijn bevel houdt. De burggraaf heet Arnulf De Bevere. Vermoedelijk is hij sinds 940 of mogelijk iets later als burggraaf aangesteld. Het verhaal van Arnulf De Bevere is op zijn minst opzienbarend. Arnulf wordt in het jaar 905 geboren in Bevere bij het Engelse Worcester.

• Het wapen van Salisbury doet sterk denken aan het wapen van het geslacht Van Beveren. De oudst bekende afbeedling dateert uit de 10e eeuw, afgebeeld op de zegel van Diederik I van Beveren. Het is dan de vraag wie van wie heeft overgenomen. Normaliter neemt een regio het wapen over van de eerste cq belangrijkste heer van dat gebied. Dit kan betekenen dat Diederik of zijn voorvaders uit Salisbury komen. Dat is dan vrij zeker zijn vader Arnulf de Bevere, afkomstig van Bevere Manor bij Worcester in Engeland. Mogelijk is hij burggraaf van Salisbury geweest.
  • Old Sarum, Gewisse, Arnulf de Bevere (wapen), Van Beveren, Diksmuide, Regiowapens
• Arnulf wordt in 924 de burggraaf van Old Sarum
• Hij is de enige die zich de titel ‘de Bevere’ kan toe-eigenen. In 924 wordt Arnulf aangesteld als burggraaf van Old Sarum, een eeuwenoude vestingstad die hij verder laat uitbouwen tot een versterkte burcht en die later zal uitgroeien tot het Salisbury van vandaag.

IV. ARNULF HET MILITAIRE:

• Zowel Alfred de Grote als zijn vader, krijgen decennia lang af te rekenen met de brutaliteit en het imperialisme van de Noren en de Denen die hun grondgebied met geweld teisteren. Alfred richt een aantal burchten op met het doel om rond die burchten stedelijke kernen te laten ontwikkelen. Zijn militaire superioriteit en de realisatie van beschermde centra zorgen ervoor dat Alfred en zijn nazaten de macht grijpen over heel Engeland en de Noormannen uiteindelijk kunnen bedwingen. Kleinzoon Arnulf zet de traditie van zijn grootvader verder. Tussen 919 en 924 wordt hij Lord van de Bevere Manor, een goed dat zijn familie sinds 870 bewoont maar dat feitelijk terug gaat tot het jaar 650.
  • Arnulf wordt in 940 de burggraaf van Diksmuide

AN HYP - Vlaams Instituut voor de Zee

De graaf van Vlaanderen is niet vergeten dat de Noormannen hun troepen in 861 hebben aangemeerd in de ‘Portus Isere’. In Dixmude begon hun verwoestende raid. 200 Noordse schepen kregen via de Ijzer toegang tot het Vlaamse binnenland. Een herhaling van die desastreuze feiten moet onder elk beding vermeden worden! Arnulf wordt in 940 al onmiddellijk aangesteld als burggraaf van Dixmude. Niet toevallig wordt zijn zoon Diederik I in datzelfde jaar geboren in Dixmude aan de Ijzer. Tussen 940 en 960 kan hij zijn expertise in verband met het bouwen van burchten omzetten in praktijk. Het is dan ook vrijwel zeker dat de Dixmudse burcht die afgewerkt wordt in 958 het werk is van de nieuwe baanderheer. In feite is Dixmude in die dagen niet meer dan een militair bastion onder de directe bevoegdheid van de graaf.

V. ARNULF de BEVERE en Vlaamse graaf ARNULF I van VLAANDEREN:

In Vlaanderen kan hij zich thuis voelen. Vlaamse graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven aan moeders kant. De vader van Arnulf I, Boudewijn II, was immers de zoon van Alfred De Grote. Beide Arnulfs hebben dus allebei dezelfde illustere grootvader. Arnulf I van Vlaanderen kan natuurlijk de ervaring die zijn neef heeft met het bouwen van burchten en versterkingen en zijn militaire expertise heel goed gebruiken. Vooral in het oogmerk van zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandië. Arnulf de Bevere wordt op geen tijd de belangrijkste vazal van de graaf van Vlaanderen. Bij afwezigheid van de graaf, dient de Bevere het bestuur van het graafschap op zich te nemen. In ruil voor zijn expertise krijgt hij domeinen en gronden ter beschikking. Allemaal vrij kritiek te verdedigen plaatsen in het jonge graafschap.

VI. KRUISTOCHT naar JERUSALEM:

• Ook Diksmuide telde onder zijn burgers voorname personaliteiten die grote bekendheid verwierven op allerhande gebied. Vernoemen wij Diederik van Beveren, die graaf Robrecht op kruistocht naar Jerusalem vergezelde in 1096

VII. De VOORGERMAANSE NAAM BEVEREN

Een tweede Voorgermaanse naam in Diest is die van een vroegere wijk bij de oude Hasseltsepoort, tevoren Beverenpoort genoemd. In oorsprong is de naam Beveren echter een waternaam, die zou komen van een Indogermaans woord bhebhros, bruinkleurig. Van ditzelfde woord zou ook de naam van het dier bever komen. Aan dit woord werd het suffix ana toegevoegd, dat waternamen aanduidt. In 1271 wordt deze naam in Diest als waternaam vermeld: ‘riuum qui vocatur Beuernem’.

Al eerder, omstreeks 1136, wordt de eerste bekende heer van Diest ‘Otto de Bewere’ genoemd. Vermoedelijk heeft deze naam betrekking op de oude wijk bij de Beverenbeek. Dit zou erop kunnen wijzen dat de eerste heren van Diest van die wijk afkomstig waren en naderhand hun macht over de hele stad hebben uitgebreid. De oudste nederzetting van de stad was vermoedelijk echter bij de Demer in de omgeving van de huidige Sint-Sulpitiuskerk gelegen.

VIII. ARNULF BAANDERHEER en BURGGRAAF van DIXMUIDE:

http://www.dekroniekenvandewesthoek.be/de-geboorte-van-diksmuide/

Arnulf is vermeld in 964 als baanderheer en burggraaf van Dixmuide onder graaf Arnulf I van Vlaanderen. Bron GDM (p 26) schrijft:

Eerst in 964 wordt er gewag gemaakt van eenen kastelein, die dan ook baanderheer genoemd werd. Deze eerstgekende baanderheer hiet Arnulf, hij was evenals een groot aantal van zijne nakomelingen, heer van Beveren.

Met heer van Beveren wordt vrijwel zeker de heerlijkheid Beveren-Leie bedoeld. Zeker in de periode 940-1100. Daarna wordt ook de heerlijkheid Beveren-Waas bij Antwerpen bedoeld. De heerlijkheid Beveren-Leie wordt pas in 964 genoemd. Ze heeft haar naam vrij zeker ontleend aan de hofstede van Arnulf de Bevere en zijn nazaten aldaar. Deze hofstede heet zoiets als Bevere Hof. (> Beveren-Leie)

Arnulf munt uit door zijn liefdadigheid. Hij schenkt o.a. de tienden van zijn heerlijkheid aan de kanunniken van St Winoxbergen, een regio nabij Duinkerken. Aldaar staat een abdij van de Benedictijnen, gesticht in 670* door Winok, een Bretons koningszoon. Alias: Arnulf de Beverne/van Beveren

Wapen: op een veld van azur (blauw) vier dwarsbalken van goud met daarover een rood Andrieskruis. Dit wapen is te zien op nevenstaande zegel van zijn zoon Diederik I van Beveren.

Bron GVO (1971+; p 38) citeert auteur Albert Bruggeman over het geslacht Van Beveren: Deze laatste is een struik [geslacht] van groot aanzien en voert een familiewapen, dat voor het allerminste aan een deftig voorvaderlijk geslacht of familie doet denken.

Over de herkomst van de Van Beverens is al veel geschreven en gespeculeert. Helaas met weinig concreet resultaat. (> Van Beveren/Herkomst) Vooralsnog is Arnulf de Bevere de oudst bekende telg uit dit geslacht. Voor de veronderstelling dat Arnulf een zoon is van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex, en dat hij geboren is in Bevere bij Worcester, pleiten o.a. de volgende feiten:

Bevere Manor is de oudst bekende heerlijkheid. Ze dateert al zeker rond 1005 en mogelijk eerder. Waarschijnlijk is ze ontstaan in 904, toen Ethelred van Mercia en zijn vrouw Ethelflaed van Wessex dit gebied kregen van de bisschop van Worcester. De regio Bevere zelf bestaat zeker al ver daarvoor onder die naam. (> Bevere Engeland, Bevere Manor) Gezien het principe van Naam en Heerlijkheid mag Arnulf zich dan zeker De Bevere noemen. Dit impliceert dat hij enige tijd Lord van Bevere Manor is. (> VNH) C. Arnulf heeft als burggraaf van Diksmuide een beperkte taak. Hij is alleen militair commandant van de grafelijke burcht. De overige bestuurlijke taken die bij een burggraaf horen, heeft hij niet. Dat kan in feite alleen betekenen dat hij niet uit de regio komt en dat hij daardoor de vereiste aansluiting met de bevolking en adel uit de regio mist. Deze aansluiting is nodig om de bestuurlijke taken goed te kunnen vervullen. Normaliter worden burggraven daarom gekozen uit de regionale adel. Arnulfs nazaten krijgen die aansluiting wel door hun verblijf in de regio en hun huwelijk met personen uit Vlaanderen. Daardoor krijgen ze later de overige, normale bestuurstaken wel toegewezen. (> Burggraaf) D. Zowel Ethelred als Ethelflaed zijn militaire leiders en hebben veel ervaring met het bouwen van burchten. Deze capaciteiten kunnen ze op velerlei wijzen hebben doorgegeven aan Arnulf. E. In 904 verwerven Ethelred en Ethelflaed het gebied Bevere bij Worcester. F. In 904-906 is Ethelflaed mogelijk in Bevere ivm Arnulf. Ze wordt in die periode verder nergens genoemd. Dat gebeurt pas weer in 907 als ze Chester versterkt tegen aanvallen van Vikings. G. In 905 verovert ene Ingimund en zijn Noorse gang Chester, nadat ze in 902 van Ethelflaed toestemming kregen zich in het naburige Wirral te vestigen. Ze worden weliswaar weer verjaagd door haar Mercische troepen, maar opmerkelijk is dat Ethelflaed hier niet genoemd wordt, zoals op de andere plaatsen waar ze betrokken is normaliter wel het geval is. Het kan betekenen dat ze hier niet lijfelijk bij de campagne aanwezig is. Mogelijk is zij in dat jaar in Bevere ivm de geboorte van Arnulf. H. De vier gouden dwarsbalken op het blauwe veld in het wapen van Arnulf en zijn nazaten kunnen te maken hebben met de streek waar Arnulf mogelijk is geboren. Namelijk Bevere bij Worcester. De gouden dwarbalken symboliseren dan de vier grote rivieren aldaar: de Severn met de zijrivieren Avon, Teme en Stour. De kleuren blauw en goud zijn de kleuren van Mercia. Het rode Andrieskruis is mogelijk afkomstig van de Gewisse, een Anglische clan uit Mercia waartoe het koningshuis van Wessex behoort. Het wapen symboliseert waarschijnlijk de fusie tussen Mercia (blauw-goud + Andrieskruis) en Wessex (rood Andrieskruis) onder koning Alfred de Grote van Wessex. Mercia is de regio waar Ethelred is geboren. Wessex is de regio waar Ethelflaed is geboren. Het wapen symboliseert derhalve tevens de herkomst van de ouders van Arnulf en zijn eigen afkomst. I. Het wapen van Arnulf vinden we deels terug in het wapen van Salisbury: op blauw vier banen van goud; het schild vastgehouden door twee arends (eagles). Opmerkelijk zijn de twee arends. De naam Arnulf is namelijk afgeleid van Aran (arend) en Wolf. Het lijkt erop dat Arnulf dit wapen heeft ontworpen en dat Salisbury (Old Sarum) het wapen later heeft overgenomen van Arnulf. Dit is voor regiowapens heel gebruikelijk. Het kan betekenen dat Arnulf inderdaad een belangrijke functie heeft in Old Sarum. J. De mogelijkheid dat het wapen van Salisbury is gebaseerd op het wapen van Arnulf, wordt versterkt door het feit dat de arend als heraldisch element in Engeland zeldzaam is. Bron Wikipedia 17.10.2006 schrijft: In the same way that a lion (heraldry) is considered the king of the beasts the eagle is regarded as the pre-eminent bird in heraldry. It has been more widely used and more highly regarded in Continental European heraldry than in English heraldry.

Voor Arnulf zijn de twee arends als schildhouders logisch verklaarbaar. De naam Arnulf is immers afgeleid van Aran (arend; eagle) en Wolf. Voor Salisbury is echter geen logische verklaring te vinden. Alleen dat deze stad het wapen van Arnulf heeft overgenomen (zonder andrieskruis). Een heel normaal gebruik bij regiowapens. Diksmuide heeft Arnulfs wapen overeenkomstig overgenomen. (> Regiowapens) K. Als Salisbury het wapen van Arnulf heeft gebruikt als basis voor het eigen stadswapen, dan moet Arnulf aldaar toch een belangrijke positie hebben bekleed. In die tijd heet Salisbury nog Old Sarum, een belangrijke vestingstad in Zuid Engeland. Wat of wie kan er dan belangrijker zijn dan de burggraaf? Ook in Diksmuide heeft Arnulf deze functie. L. De mogelijke herkomst van Arnulf kan een verklaring zijn voor de belangrijke positie die het geslacht Van Beveren inneemt in Vlaanderen. Graaf Arnulf I van Vlaanderen is namelijk een zoon van graaf Boudewijn II van Vlaanderen en Elftrudis van Wessex, die een dochter is van koning Alfred de Grote van Wessex. Graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn daardoor in feite neven via hun moeders kant. M. In England is een geslacht De Bevere dat eveneens afkomstig lijkt uit Bevere bij Worcester. In de 12e-15e eeuw wonen ze in ieder geval opmerkelijk dichtbij dit Bevere. Zij voeren het wapen: op een rood veld een chevron in zilver. De chevron is een wapensymbool dat hoofdzakelijk in Engeland en Frankrijk werd toegekend. In Engeland op grond van biezondere daden als het bouwen van forten of kerken, bij deelname aan uitzonderlijke activiteiten of bij het verlenen van trouwe diensten. Ook hier lijken aanknopingspunten met Bevere bij Worcester en bij Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex. Mogelijk dat zij nog een andere zoon hebben, die geboren is in Bevere en dat hij de stamvader is van het geslacht De Bevere in Engeland. N.'Mogelijk is Arnulf gevlucht uit Engeland. De reden kan zijn dat koning Athelstan in 939 is gestorven en wordt opgevolgd door Edmund I, zoon van Edward the Elder. Athelstan en Arnulf waren beiden in dezelfde periode opgegroeid aan het Hof van Mercia van Arnulfs ouders. Zodoende kan er een goede band zijn gegroeid tussen beiden. Mogelijk is Arnulf daarom een gunsteling geweest van Athelstan, sinds die in 924 koning van Engeland (Mercia en Wessex) is geworden. Onder Edmund I kan Arnulf zich mogelijk achtersteld en onveilig gevoeld hebben. Dat heeft te maken met Elfwyn van Mercia, de zuster van Arnulf, en Edward the Elder, vader van Edmund I. Edward had in 919 Elfwyn afgezet als koningin van Mercia en haar gedeporteerd naar een nonnenklooster. Sindsdien is niets meer van haar vernomen. Het is goed mogelijk dat Arnulf de nieuwe koning Edmund I niet vertrouwt en derhalve uitwijkt naar Vlaanderen. Daar kan hij zich thuis voelen. Graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven van moeders kant. O. Een andere reden voor Arnulf de Bevere om te vertrekken naar Vlaanderen kan zijn dat graaf Arnulf I van Vlaanderen hem goed kan gebruiken in zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandie. Bron PCL 17.10.2006 schrijft:

Nota: 'Prince' Arnulf I and 'prince' Arnulf van Bevere:

https://books.google.co.za/books?id=WhmtAgAAQBAJ&pg=PA43&lpg=PA43&d...

Flanders was seen increasingly as a coherent unit. No charters survive from Baldwin II's reign, so we do not know what title he used, but the Lotharingen chronicle Regino of Prüm described him as leader of a ducatus(duchy). Folcuin of St Bertin called Flanders a 'march' and called both Baldwin II and Arnulf 1 marquis, the term used for them in contempory royal acts. The king called Arnulf 1, but not Baldwin II, count and marquis. Marquis by this time had lost its connotation of frontier lordship and was simly a personal distinction given to powerful persons as a sign of royal favour. By 941 Arnulf I was styling himself ' marquis by the aid of God's mercy,' suggesting that this title was not owed to the king. The succession settlement of 962 is notable in giving Arnulf I the title 'prince'(princeps), which had previously beed held by count Hugh the Great. All feudal lords in Flanders went through title prince, includong counties such as Boulonge that were or would be found within Flanders.

VIII. WILLIAM I LONGSWORD, 2nd duke of Normandy

942 AD: William I Longsword, 2nd duke of Normandy, is assassinated in Picardy December 17 at age 50 (approximate), having come to an island in the Somme. His ambitions to extend his realm have worried Arnulf I, count of Flanders, who has ordered that he be put to death.

IX. BISSCHOP DUNSTAN:

P. In 955 vlucht bisschop Dunstan uit Engeland naar Gent. Hij verblijft dan ruim twee jaar op hofstede Munkenhof op de Blandijnberg in Beveren-Leie, een bezit van de Abdij van St Pieter in Gent. Daar woont Arnulf de Bevere vlakbij in hofstede Beaulieu aan de Leie. Dunstan en Arnulf moeten elkaar kennen uit hun jeugd. Dunstan verbleef namelijk geruime tijd aan het hof van Ethelred en Ethelflead, de ouders van Arnulf. De keuze van Dunstan voor Gent kan mede hierdoor zijn bepaald. Q. De schenking van Arnulf de Bevere aan de kanunniken van Winoxbergen is geheel in lijn met een familietraditie. De abdij aldaar is namelijk van de Benedictijnen. Deze orde is ook door Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex altijd goed bedacht en gesteund. Evenals door Arnulf I van Vlaanderen, die een zoon is van Elftrudis van Wessex, een zuster van Ethelflaed van Wessex. E.e.a. blijkt ondermeer uit hun relatie met Dunstan, een bisschop van de Benedictijnse Orde. Het lijkt er dus op dat Arnulf de Bevere met zijn schenking aan de kanunniken van Winoxbergen een familietradtie voortzet. Gezien alle bovengenoemde feiten en argumenten mogen we aannemen dat Arnulf de Bevere geboren is rond 905 AD in Bevere bij Worcester en dat hij een zoon is van Ethelred van Mercia en zijn vrouw Ethelflaed van Wessex.

X. Zoon: DIEDERIK I van BEVEREN:

Burggraaf, Burcht van Diksmuide, Van Beveren (ib Herkomst), Bevere Manor, Bevere House, Ethelred van Mercia, Ethelflaed van Wessex, Elfwyn van Mercia, Mercia, Gewisse, Old Sarum, Salisbury, De Bevere, Beveren-Leie-Ingestuur Ds. MG Muller.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------