Biskup Marian Leon Fulman

Marian Leon Fulman (ur. 27 marca 1864 w Starym Mieście, zm. 18 grudnia 1945 w Lublinie) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny lubelski w latach 1918–1945.

Życiorys

Gimnazjum ukończył w Kaliszu, od 1866 studiował na Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 13 maja 1889 we Włocławku. W 1894 za działalność patriotyczną został uwięziony na Pawiaku i następnie wywieziony do Niżnego Nowogrodu. Po powrocie w 1907 był proboszczem w Częstochowie.

24 września 1918 został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji lubelskiej. Konsekrowany został 17 listopada 1918 w Warszawie. Był współtwórcą i pierwszym wielkim kanclerzem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1928 przeprowadził pierwszy synod diecezji. Aresztowany przez Niemców w ramach tzw. Sonderaktion Lublin, więziony na zamku lubelskim w 1939, skazany na karę śmierci i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburg-Sachsenhausen (1939–1940). Po zwolnieniu z Sachsenchausen internowany w Nowym Sączu (1940–1945). Zmarł w Lublinie 18 grudnia 1945.

10 listopada 1938 „za wybitne zasługi na polu pracy społecznej” został odznaczony Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski. Jego imieniem nazwano w Lublinie jedną z ulic w dzielnicy Wrotków.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Marian_Leon_Fulman