Bolesław Ciechanowiecki h. Dąbrowa

Polski hrabia, wysoki urzędnik w służbie carskiej Rosji, gubernator ufijski.

Życiorys

Bolesław był kształcony we Francji w latach 1862-1869, studiował w petersburskiej elitarnej Cesarskiej Szkole Prawa w latach 1870-1878. Pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości (1878-1879) i Ministerstwie Finansów (1879-1883) w Petersburgu.

W 1883 został mianowany honorowym sędzią pokoju powiatu lepeskiego, a także połockim powiatowym marszałkiem szlachty i przewodniczącym powiatowego urzędu do spraw włościańskich w Połocku, które to funkcje pełnił przez trzy trzyletnie kadencje.

Od 1892 był kolejno: stałym członkiem Rządu Gubernialnego Taurydzkiego, od 1897 wicegubernatorem irkuckim, w latach 1897-1900 honorowym sędzią pokoju Irkuckiego Sądu Okręgowego, od 1899 p.o. gubernatora w Irkucku, od 1901 p.o. gubernatora permskiego, od 1904 p.o. gubernatora smoleńskiego i ponownie honorowego sędziego pokoju pow. lepeskiego (jedna kadencja), a w 1905 gubernatorem w Ufie.

W 1906 został zwolniony ze służby z prawem do noszenia munduru gubernatorskiego i emeryturą w wysokości 2 500 rubli rocznie, po czym przeniósł się do rodziny w Wersalu. Zmarł w cztery lata później podczas pobytu w Hotelu d'Ostende w Nicei, prawdopodobnie na wylew krwi do mózgu.

Jego majątkiem ziemskim wielkości prawie 6 tys. hektarów zarządzał brat Władysław, który został jego spadkobiercą.