Christian Ludwig von Kalckstein Stoliński, auf Wogau etc.

Krystian (Chrystian) Ludwik Kalkstein-Stoliński h. Koss odmienny– pułkownik polskich wojsk koronnych, jeden z przywódców opozycji antyelektorskiej w Prusach Książęcych i rzecznik ich zespolenia z Polską. Porwany z Polski przez agentów elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma, został stracony w Kłajpedzie. Wikipedia PL

Krystian Kalkstein czasami pisany też Kalkstein Stoliński podczas pobytu w Polsce podebrał sobie drugą część nazwiska (Stoliński) od bardzo odległych krewnych Kalkstein Stolińskich ze Stolna by nawiązać więź z Polską, w Prusach formy Stoliński nie używał

Ludwik Krystian Kalkstein-Stoliński, herbu Kos, urodzony między 1627 a 1630 rokiem, był rzecznikiem zespolenia Prus Książęcych z Polską. I dlatego stał się patronem jednej z peryferyjnych ulic Sztumu.
Odebrał staranne wykształcenie domowe. Ze sztuką wojenną zapoznał się we Francji, następnie służył w wojsku litewskim pod hetmanem Pawłem Sapiehą. Związał się wówczas z polską szlachtą i nauczył się języka polskiego. Dosłużył się stopnia podpułkownika. Przeszedłszy do służby elektorskiej w 1655 roku otrzymał stopień pułkownika i brał udział w wojnie szwedzkiej 1656 przeciwko... Polsce. Ponownie zaciągnął się do armii polskiej z inicjatywy P. Sapiehy. Brał udział w kampanii moskiewskiej w 1663 roku, potem dostał się do niewoli, z której zbiegł. Wróciwszy do Prus osiadł w dobrach żony w Romitten. Testament ojca, który uczynił go największym spadkobiercą w rodzinie, spowodował, że brat i dwie siostry oskarżyli go o zdradę stanu przed elektorem pruskim. W 1668 roku został skazany na dożywocie za wielokrotna obrazę elektora i buntowanie przeciwko niemu stanów pruskich. Dzięki interwencji żony Bogusława Radziwiłła karę zamieniono na grzywnę. Zwolniony, zamieszkał w dobrach Knauten. Uiściwszy ratę zabiegał potem o odroczenie reszty grzywny, a wkrótce odmówił jakiejkolwiek płatności.
Zwą go Stoliński
Na początku marca 1670 roku, gdy elektor wydał nakaz ponownego aresztowania, Kalkstein zbiegł do Warszawy. Przebywając w Polsce nawiązał współpracę z opozycją pruską. Król Michał Korybut Wiśniowiecki odmówił wydania zbiega. Ten zaś licząc na poparcie króla, senatorów i szlachty nawoływał do usunięcia siłą elektora, podkreślał nielegalność i tymczasowość władzy Hohenzollernów w Prusach. Gdy elektor nadal domagał się wydania zbiega, spotkał się z odmową. Król uzasadniał, że Kalkstein jest polskiego pochodzenia i zwie się Stoliński.
Z nakazu elektora Kalkstein został jednak porwany i wywieziony do Kłajpedy pod koniec listopada 1670 roku. Mimo protestów strony polskiej po długim śledztwie wydano nań wyrok śmierci przez ścięcie. Wykonano go 8 listopada 1672 roku.
Przed śmiercią Kalkstein napisał dwa listy. Prosił elektora o opiekę nad rodziną, a żonę, aby dzieci były wychowane w duchu religii ewangelickiej oraz opanowały język polski i łaciński. Został pochowany bez ceremonii w kościele ewangelickim w Kłajpedzie.

http://bibliotekacyfrowa.eu/dlibra/show-content/publication/73615/e...