Daniel Joan, baron de Hochepied

• http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.5696

Als schoonzoon van de Nederlandse ambassadeur was hij in de gelegenheid zich van alle zaken betreffende het Osmaanse Rijk op de hoogte te stellen. Zodoende werd hij in 1685 secretaris en thesaurier van de Nederlandse ambassade te Constantinopel nadat Jacobus Colyer (1657-1725) zijn vader had opgevolgd als ambassadeur. Vervolgens werd hij op een dienstreis naar Holland in 1687 door de Staten-Generaal benoemd tot consul in Smyrna. Op 22 juli 1688, tien jaar na zijn eerste bezoek, arriveerde hij opnieuw in Smyrna als consul. Daniël Jean leek voor een grotere carrière bestemd. Hij bracht uitvoerige documentatie betreffende de internationale politiek bijeen waaruit blijkt dat hij toch ambities koesterde om een meer vooraanstaande rol te spelen in de Nederlandse diplomatie. Toch bleef hij zijn hele verdere leven consul in Smyrna. Hij was verwant aan vele leidinggevende personen in Nederland en trad ook op voor bevriende mogendheden. Door het behartigen van de belangen van Leopold I (1658-1705), Duits keizer en koning van Hongarije, verwierf hij op 8 april 1704 de titel van baron, die overdraagbaar was op zijn erfgenamen van beide seksen.

Zijn grafschrift: "Heusch, minsaem, vriendelijk, onschendbaer in zijn handel, Rondborstig, blank in trouw, voorbeeldigh in den wandel In grootheid nederig, ver van waen of ydele pragt, Bij vriend en vreemdeling geëert, gemint, geagt. Trouw minnaer van de deugt, in liefde pligten blaekend, In godsvrucht ongeveynst, in allen opsigt waekend, Ten voordeel van ’t gemeen, in allen zielenlust; Wees hij wiens overschot in deze lijkbus rust. De leemen hut, gekrenkt door smart, op ramp gehoopt, Wierd na lang wagglens, door de dood geheel gesloopt, Wat wonder? want die was onmagtich te bevatten, Den rijken ’t zamenvloet van zoo veel dierbare schatten. Smirna 10 nov 1723" (Herman Van der Horst)