Dirk Izak Hage

Oorlogsgravenstichting

De "groep" Dresen .[2] In Maastricht hadden enkele oud-militairen (na terugkeer uit krijgsgevangenschap in 1940) de handen ineen geslagen om de bezetter waar mogelijk de voet dwars te zetten. Eén van die initiatieven ging uit van P.M.J.(Pierre) Dresen (1897 - 1942), D.I. (Dirk) Hage (1909 - 1942) en R.H. (Roelf) Bartels (1888 - 1942). In de "groep Dresen" zaten medewerkers die werkten bij de marechaussee en douane (en de belastingen). Tot de groep behoorden velen die een wapen mochten dragen en zich op elk gewenst tijdstip op straat konden begeven. De grensbewakers mochten, binnen een zekere limiet, vrijelijk de landsgrenzen passeren. Tegen het einde van 1940 beschikte de "groep Dresen" over verzetsrelaties in Maastricht en omgeving, Sittard en de mijnsteek (de "groep Bongaerts) en zelfs daar buiten. De eerste verzetshandeling van de groep was om Franse krijgsgevangenen naar huis te brengen. De douaniers speelden hierbij een belangrijke rol. Later kwam hierbij de hulp aan geallieerde piloten en andere vluchtelingen. Later zou spionage, sabotage en uitgifte van pamfletten/tijdschrift tot de taken van subgroepjes gaan behoren.

Vriendenkring Neuengamme

Hage werkte in de oorlogsjaren mee aan het illegale tijdschrift ORANJE POST. Deze aanvankelijk naamloze uitgave werd vervaardigd door J.J.M.H. Schreurs, M. Roumen en A. Mertens. Eerstgenoemde was lid van de O D en stond via D.I. Hage en P.M.J. Dresen in nauw contact met de RAF-groep, waardoor men de beschikking kreeg over belangwekkende berichten. Het stencilen geschiedde na enige verhuizingen bij J. Simroelink in zijn vrijwel onvindbaar zomerhuisje in de bossen achter de St. Servaasberg. De ORANJE POST ging voor een klein deel als officieel dienststuk naar de plaatsen van bestemming. Een politieploeg onder leiding van Willem Jole te Roermond deponeerde 's nachts huis aan huis exemplaren in de brievenbussen; ook werden exemplaren neergelegd bij de ingangen der Staatsmijnen. Bij een transport van geallieerde vliegeniers naar België begin december 1941 werden Hage en Dresen gearresteerd. Zij zijn in concentratiekampen omgekomen. Tengevolge van hun arrestatie verdween Schreurs naar West-Nederland en vandaar naar Oost-Nederland om zich - in geestelijk gewaad gehuld- aan ander illegaal werk te wijden. Roumen en M. Mertens zetten de uitgave van het blad - dat in verschillende plaatsen werd nagestencild (zie ook: ORANJE KOERIER, nr. 623)- op kleinere schaal voort. Na enige pogingen om via Zwitserland naar Spanje te gaan, werd Schreurs in- Lourdes gevangen genomen en later, na met Duitse toestemming voor enige dagen in Nederland te zijn teruggekeerd en daarop ondergedoken te zijn, opnieuw gearresteerd en in Utrecht veroordeeld wegens de uitgave van de ORANJE POST. Hij werd echter vrijgelaten en kon zijn woonplaats nog juist op tijd voor de bevrijding van Haelen (16 november 1944) bereiken. Pagina 192 (nr 626) De Ondergrondse Pers