Dobiesław z Oleśnicy h. Dębno

Dobiesław Oleśnicki (Dobiesław z Oleśnicy) i z Sienna herbu Dębno (zm. 1440) – kasztelan wojnicki (1411-1433), lubelski (1433), sandomierski (1435), starosta krakowski (1438), podczaszy krakowski (1438-1439), wojewoda sandomierski (1438-1440) uczestnik bitwy pod Grunwaldem i dowódca oblężenia Malborka, budowniczy nowego zamku w Rymanowie, fundator kościołów. Protoplasta rodu Sienieńskich. Był bratem Jaśka Oleśnickiego, rycerzem króla Jagiełły, którego życie Maurycy Dzieduszycki[1] porównuje do żywotów rycerzy z pieśni Ariosta.

W roku 1404 Dobiesław towarzyszył Jagielle w zjeździe z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrykiem von Jungingenem. W turnieju zorganizowanym przez wielkiego mistrza na cześć króla konkurowali ze sobą rycerze z orszaku Jagiełły z Krzyżakami i przedniejszymi rycerzami zachodnich państw. Dobiesław na wezwanie króla dosiadł konia ostatni. Zadziwił wszystkich nie tylko rynsztunkiem i dworskimi obyczajami, ale też siłą, wytrzymałością i kunsztem rycerskim, które nie miały sobie równych. Dobiesław kolejno zrzucił z siodeł wszystkich wcześniejszych zwycięzców pojedynków. Ulryk von Jungingen stawiał przeciwko niemu kolejnych rycerzy, którzy w potyczce z Dobiesławem kolejno spadali z koni. Walki w pełnym rynsztunku i przy blasku pochodni przeciągnięto do trzeciej w nocy, mimo to nie znalazł się nikt spośród elity europejskiego rycerstwa, kto powaliłby Dobiesława[2]

Wśród 50 polskich chorągwi w bitwie pod Grunwaldem, Długosz jako 38. wymienia chorągiew oleśnicką[3] z białym krzyżem na czerwonym polu. Wystawił ją, jak na średniowiecznego, możnego rycerza przystało, własnym sumptem i dowodził nią w bitwie Dobiesław z Oleśnicy. Godnie w walce towarzyszył mu syn Piotr, łowczy sandomierski.

Dobiesław z Oleśnicy był drugim obok Jana Kobylańskiego herbu Grzymała, rycerzem, który wtargnął do oblężonego Malborka i jak pisze Jan Długosz, "pewno zdobyliby miasto, gdyby pomogło wojsko"[4].

Został właścicielem Rymanowa dzięki małżeństwu z Katarzyną, córką podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. W 1413 r. odbył się ślub Katarzyny i Dobiesława. Żona jego wraz z nim bardzo często przebywała w Rymanowie wraz ze swoimi 11 dziećmi.

Gdy w 1409 r. król Władysław Jagiełło odbywał podróż z Koszyc do Sanoka przez Rymanów, Dobiesław gościł króla Polski. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku[5]. W roku 1440 również biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, bratanek Dobiesława Oleśnickiego, odbył tędy podróż z Budapesztu, do Rymanowa. W tym roku zmarł Dobiesław. W 1431 r. w Siennie Dobiesław ufundował murowany kościół w stylu gotyckim, który ukończono w 1442 r. W 1441 r., po śmierci Dobiesława, właścicielką zamku w Rymanowie została jego żona, Katarzyna Gorajska Oleśnicka, która pisała się już "z Rymanowa", a następnie właścicielami zostali syn Andrzej Sienieński i wnuk Wiktoryn.

31 grudnia 1435 roku podpisał akt pokoju w Brześciu Kujawskim[6].

Synowie:

   Dymitr z Sienna (zm. 1465), kasztelan sanocki, proboszcz skalbmierski, kanonik krakowski 1452, gnieźnieński 1454, dziedzic Rymanowa

   Mikołaj Sienna (zm. 1484), kanonik krakowski, scholastyk wiślicki 1448, kanonik gnieźnieński 1455, archidiakon sandomierski 1478

   Jan z Sienna i z Oleska (2. poł. XV w. zm. przed 1477) kasztelan lwowski, podkomorzy przemyski 1439-1448, starosta sandomierski

   Jakub z Sienna (1413-1480) arcybiskup gnieźnieński, biskup krakowski, biskup włocławski od 1464, arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1474.

   Paweł z Sienna (ok. 1410-1444) sekretarz królewski (1439), dworzanin królewski (1444)

   Andrzej Sienieński (zm. 1494) podkomorzy sandomierski

   zmarli młodo : Zygmunt, Wiktor, Zbigniew, Marcin i Maciej.(PSB)

Piotr – łowczy sandomierski, Zygmunt z Sienna, Wiktor z Sienna, Zbigniew z Sienna, Marcin z Sienna, Maciej z Sienna, i

Córka Dorota Oleśnicka z Sienna- wychowawczyni córek Kazimierza Jagiellończyka

Rodzina:

   dziad: Dobiesław Kurozwęcki (zm. 1397) polityk, kasztelan krakowski

   zięć: Jan Koniecpolski (zm. 1455) kanclerz koronny

   wnuk: Jan Sienieński z Sienna i Oleska (zm. między 1510 – 1513) kasztelan małogoski

   wnuk: Wiktoryn Sienieński (ok. 1463- 31 marca 1530) kasztelan małogoski

   wnuk: Jan Sienieński z Sienna i Gołogór (zm. po 1526) kasztelan kamieniecki

   brat: Jan Oleśnicki (zm. 1413) starosta wileński, sędzia krakowski