Elias van Tijn

archiefkaart stadsarchief Amsterdam

Elias van Tijn werd in Amsterdam geboren op 4 januari 1902. Hij was onderwijzer en overleed in het Buitenkommando Vaihingen op 30 april 1945.

Elias van Tijn was bestuurslid van een socialistische organisatie. Voor de oorlog drongen socialistische geestverwanten in Groot Brittannië erop aan om naar hen toe te komen, maar Elias van Tijn bleef in Nederland om hier het fascisme te bestrijden. Hij werkte in een overwegend socialistische buurt, de Transvaalbuurt en was daar hoofd van de Kraaipanschool. Deze school werd in de oorlog aangewezen als een school voor Joodse leerlingen (Joodsche School 9). Elias van Tijn maakte van deze school een illegaal centrum. De zolderverdieping maakte hij geschikt voor onderduikers en hij heeft er zelf ook ondergedoken gezeten. Met het stencilapparaat werden illegale kranten gedrukt. Hij verzorgde distributiebonnen, vervalste stamkaarten en valse persoonsbewijzen. Hij schreef onder het pseudoniem Piet Marsman artikelen voor de illegale pers. Elias van Tijn werd in 1943 verraden en overgebracht naar kamp Amersfoort. Daar bleef hij zich inzetten voor het socialisme. Via Westerbork is hij naar Auschwitz gedeporteerd en in een van de buitenkommando’s is hij vlak voor het einde van de oorlog omgekomen.

Elias was gehuwd met de niet-Joodse Mina de Bruin (Amsterdam, 23 november 1902) en samen kregen ze vijf kinderen: Elias Theodorus (1925), Theo (1927), Coenraad (1932), de schrijfster Mijntje Leentje (1933), Geert (1934) en Tine (1936).

Op 14 december 2007 werd ter nagedachtenis aan Eli van Tijn en zijn verzetswerk een monument voor hem onthuld op het schoolplein van het ROC in Oost. Dit werd gedaan door burgemeester Job Cohen en Eli’s jongste zoon Geert. Joods Amsterdam

foto: Geheugen van Oost Amsterdam