Eliazar (Eddy) de Wind

https://nl.wikipedia.org/wiki/Eddy_de_Wind

Eddy (Eleazar) de Wind (1916 – 1987) was een Nederlandse arts, psychiater en psychoanalyticus van Joodse afkomst. Eddy (Eleazar) de Wind was een overlevende van de Holocaust uit het kamp Auschwitz.

Eddy de Wind was de eerste – en misschien enige – arts, die onmiddellijk na zijn artsexamen vrijwillig naar Westerbork ging om de gedeporteerden daar bij te staan. Hij meldde zich aan nadat zijn moeder was opgepakt en naar Westerbork was afgevoerd. De Joodse Raad beloofde hem dat als hij zich vrijwillig als arts voor Westerbork zou aanmelden zijn moeder vrijgelaten zou worden. Toen De Wind in Westerbork aankwam bleek zijn moeder echter al afgevoerd te zijn naar Auschwitz. De Wind bleef langere tijd in Westerbork waar hij zijn eerste vrouw ontmoette en zelfs trouwde. Uiteindelijk werd hij zelf ook gedeporteerd naar Auschwitz. Hij overleefde het kamp. Bij het vertrek van de Duitsers verstopte hij zich onder een barak. Hij maakte zodoende als een van de weinigen de bevrijding door de Russen mee. Na de bevrijding van het kamp door het Sowjet leger was hij op hen verzoek gebleven om te helpen bij de verzorging van zieken. Na terugkomst in Nederland specialiseerde hij zich als psychiater en psychoanalyticus. Hij wijdde veel tijd aan het behandelen van oorlogstrauma’s en gaf daaraan bekendheid in binnen- en buitenland. De Wind publiceerde in 1946 als eerste over het concentratiekampsyndroom (KZ-syndroom) in een artikel genaamd 'Confrontatie met de dood'. In 1946 publiceerde hij Eindstation Auschwitz, een gedetailleerd verslag van zijn gevangenschap, geschreven in het kamp zelf na de bevrijding door de Russen. Voor zover bekend is het het enige boek dat in Auschwitz zelf geschreven is. Behalve aan het KZ-syndroom was De Wind ook een van de eersten die aandacht besteedde aan transgenerationele traumatisering.

Na de oorlog scheidde Eddy de Wind van de vrouw die hij in Westerbork had ontmoet. Hij trouwde opnieuw en kreeg drie kinderen.

Eddy de Wind (‘Edward de Vind’) wordt geciteerd in het rapport van de Sovjet-Unie, zoals dit is gepresenteerd aan het Neurenberg Tribunaal (USSR-008): (vertaald) “Na de bezetting van Nederland door de Duitsers, vond er in 1940 een zuivering plaats van de overheid, het ambtenarenapparaat en onderwijsinstellingen. Van ons werden er drie universiteitsassistenten verwijderd en ik vertrok naar Amsterdam. Een Nederlandse fascist werd vermoord gevonden in een woonwijk. Als vergelding arresteerden de Duitsers 400 gijzelaars, inclusief mijzelf. Ze pakten me op straat op en stuurden me naar dit kamp.”

N.B. Dit citaat gaat over de eerste razzia die in Nederland is gehouden. Aanleiding was de moord op een collaborateur, de WA'er Koot. Eddy de Wind was een van de 427 jonge Joodse mannen die werden opgepakt en afgevoerd naar Kamp Vught. Met veel geluk is De Wind uit het kamp gekomen. Des te opmerkelijker is het dat hij zich kort daarna vrijwillig aanmeldde voor Westerbork in een poging zijn moeder te redden. Deze razzia was overigens aanleiding tot de Februaristaking.