Ewpraksija Pskowskaja

Eupraxia of Pskov
Prmts. Eupraxia Pskovskaya.jpg
Died 8 May 1243
Honored by the Russian Orthodox Church
In the face of the Blessed
Memorial Day October 16 (Julian [1]

Eupraxia of Pskov (in the world of Euphrosinia;? - May 8, 1243, Otepää (now Estonia) - presumably [2], daughter of the Polotsk prince Rogvolod Borisovich [3]. Revered by the Russian Orthodox Church in the face of the faithful, commemorated on October 16 (according to the Julian calendar) ...

She was born, possibly, in the 1170s and no later than 1181. She was brought up in the Polotsk Spaso-Preobrazhensky monastery. At about the age of 30, she married the Pskov prince Yaroslav Vladimirovich, probably becoming his second wife [2].

Prince Yaroslav fled from Pskov to Livonia and married a German woman there. Together with the German knights, he repeatedly attacked the Russian lands, in 1231 he captured Izborsk. After her husband left, Euphrosinia began to lead an exceptionally pious life: in 1243, she built John the Baptist Monastery on the banks of the Great River [4] and became its first abbess.

In the same year, she was invited to Livonia to meet with her ex-husband and negotiate a dowry, where she was killed on May 8 in the city of Odenpe by her stepson (the son of Yaroslav and a German woman).

She was buried in the cathedral of the monastery she built.

The tradition of local veneration of Eupraxia dates back to the recognition by the Novgorod bishop of the appearance of the miraculous icon over the tomb of Eupraxia. However, the earliest information about her general church veneration referring only to 1734 [2].

The face of the righteous princess is preserved on two icons, on one of them she is depicted praying with St. John the Forerunner and the Holy Apostle Andrew the First-Called.

Notes

Eupraxia, Venerable // Encyclopedic Dictionary of Brockhaus and Efron: in 86 volumes (82 volumes and 4 additional). - SPb., 1890-1907.

Eupraxia // Orthodox Encyclopedia. - M., 2008. - T. XVII: "The Evangelical Church of the Czech Brothers - Egypt." - S. 190-193. - 752 p. - 39,000 copies - ISBN 978-5-89572-030-1.

Eupraxia // Small Encyclopedic Dictionary of Brockhaus and Efron: in 4 volumes - SPb., 1907-1909.

Ivanovsky or Ivansky women's monastery // Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary: in 86 volumes (82 volumes and 4 additional). - SPb., 1890-1907. 

Literature

Eupraxia // Orthodox Encyclopedia. - M., 2008. - T. XVII: "The Evangelical Church of the Czech Brothers - Egypt." - S. 190-193. - 752 p. - 39,000 copies - ISBN 978-5-89572-030-1.

Eupraksja Pskowska
рмц. праксія Псковская.jpg
Zmarła 8 maja 1243
Szanowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny
W postaci wierzących
Dzień Pamięci 16 października (kalendarz juliański) [1]

Eupraksja Pskowska (w świecie Eufrozyny;? - 8 maja 1243 r., Acepia (obecnie Estonia) - przypuszczalnie [2], córka połockiego księcia Ragwałoda Borysowicza [3]. Czczona przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną wśród wiernych, pamięć jest tworzona.

Urodziła się być może w latach siedemdziesiątych XVII wieku, a nie później niż w roku 1181. Wychowała się w klasztorze Zbawiciela Przemienienia Pańskiego w Połocku. W wieku około 30 lat poślubiła księcia Jarosława Władimirowicza z Pskowa, prawdopodobnie zostając jego drugą żoną.

Książę Jarosław uciekł z Pskowa do Inflant i tam poślubił Niemkę. Wraz z rycerstwem niemieckim wielokrotnie napadał na ziemie ruskie, w 1231 zdobył Izborsk. Po odejściu męża Euphrosyne zaczęła prowadzić wyłącznie pobożne życie: w 1243 roku wybudowała klasztor na brzegach Wielkiego Jana Chrzciciela [4] i została jego pierwszą ksieni.

W tym samym roku została zaproszona do Inflant, aby spotkać się ze swoim byłym mężem i wynegocjować posag, gdzie została zabita 8 maja w mieście Adenpe przez swojego pasierba (syna Jarosława i Niemca).

Została pochowana w katedrze założonego przez siebie klasztoru.

Tradycja miejscowego kultu Eufraksji sięga czasów uznania przez biskupa nowogrodzkiego pojawienia się cudownej ikony nad trumną Eufraksji. Jednak najwcześniejsze dowody jej kultu kościelnego pochodzą dopiero z 1734 r. [2]

Twarz sprawiedliwej księżniczki utrwalona jest na dwóch ikonach, z których jedna przedstawia jej modlitwę ze św. Janem Chrzcicielem i św. Andrzejem Apostołem.

Uwagi

Eupraxia, Wielebny // Encyklopedyczny słownik Brackhausa i Efrona: 86 tomów (82 tomy i 4 dodatki). - Petersburg, 1890-1907.

Eufraksja // Encyklopedia prawosławna. - M., 2008. - Vol. XVII: "Kościół ewangelicki braci czeskich - Egipt". - str. 190-193. - 752 pkt. - 39 000 egzemplarzy. - ISBN 978-5-89572-030-1.

Eupraxia // Mały encyklopedyczny słownik Brackhausa i Efrona: w 4 tomach - Petersburg, 1907-1909.

Klasztor Iwanowo lub Iwanowo // Encyklopedyczny słownik Brackhaus i Efron: 86 tomów (82 tomy i 4 dodatki). - Petersburg, 1890-1907. 

Literatura

Eufraksja // Encyklopedia prawosławna. - M., 2008. - Vol. XVII: "Kościół ewangelicki braci czeskich - Egipt". - str. 190-193. - 752 pkt. - 39 000 egzemplarzy. - ISBN 978-5-89572-030-1.

Евпраксія Псковская
​Прмцъ​. Евпраксія Псковская.jpg
Умерла 8 мая 1243
Почитается Русской православной церкви
Въ ликѣ Благовѣрныхъ
День памяти 16 октября (по юліанскому календарю[1]

Евпраксія Псковская (въ ​миру​ Евфросинія; ? — 8 мая 1243, ​Отепя​ (нынѣ Эстонія) — предположительно[2], дочь полоцкаго князя Рогволода Борисовича[3]. Почитается Русской Православной церковью въ ликѣ благовѣрныхъ, память совершается 16 октября (по юліанскому календарю).

Родилась, возможно, въ 1170-е годы и не ​позднее​ 1181. Воспитывалась въ ​полоцкомъ​ ​Спасо​-Преображенскомъ монастырѣ. Примѣрно въ 30-лѣтнемъ возрастѣ вышла замужъ за псковскаго князя Ярослава Владиміровича, ставъ, вѣроятно, второй его женой[2].

Князь Ярославъ бѣжалъ изъ Пскова въ ​Ливонію​ и женился тамъ на нѣмкѣ. Вмѣстѣ съ ​немецкими​ рыцарями онъ не разъ нападалъ на ​русскіе​ земли, въ 1231 году захватилъ Изборскъ. Послѣ ухода мужа Евфросинія стала ​вести​ исключительно благочестивую жизнь: въ 1243 году построила на берегу рѣки Великой ​Іоанно​-Предтеченскій женскій монастырь[4] и стала его первой игуменьей.

Въ томъ же году она была приглашена въ ​Ливонію​ для свиданія съ бывшимъ мужемъ и переговорахъ о приданомъ, гдѣ была 8 мая убита въ городѣ ​Оденпе​ пасынкомъ (сыномъ Ярослава и нѣмки).

Погребена въ соборѣ устроеннаго ею монастыря.

Традиція мѣстнаго почитанія Евпраксіи ведется отъ признанія новгородскимъ епископомъ появленія ​чудотворности​ иконы надъ гробомъ Евпраксіи. Однако ​самые​ ​ранніе​ свѣдѣнія о ​её​ общецерковномъ почитаніи относя только къ 1734 году[2].

Ликъ праведной княгини сохранился на двухъ иконахъ, на одной изъ нихъ она изображена молящейся со святымъ Іоанномъ Предтечей и святымъ апостоломъ Андреемъ Первозваннымъ.

Примѣчанія

Евпраксія, преподобная // Энциклопедическій словарь ​Брокгауза​ и ​Ефрона​ : въ 86 т. (82 т. и 4 доп.). — ​СПБЪ​., 1890—1907.

Евпраксія // Православная энциклопедія. — М., 2008. — Т. XVII : «Евангелическая церковь чешскихъ братьевъ — Египетъ». — С. 190—193. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 978-5-89572-030-1.

Евпраксія // Малый энциклопедическій словарь ​Брокгауза​ и ​Ефрона​ : въ 4 т. — ​СПБЪ​., 1907—1909.

Ивановскій или ​Иванскій​ женскій монастырь // Энциклопедическій словарь ​Брокгауза​ и ​Ефрона​ : въ 86 т. (82 т. и 4 доп.). — ​СПБЪ​., 1890—1907.

Литература
Евпраксія // Православная энциклопедія. — М., 2008. — Т. XVII : «Евангелическая церковь чешскихъ братьевъ — Египетъ». — С. 190—193. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 978-5-89572-030-1.