Feliks* Alojzy Bartłomiej Zaleski

Feliks Zaleski (ur. 1892, +1926) - najmłodszy?
żołnierz legionów polskich, dyrektor "Azotów" w Chorzowie, inżynier elektryk, współpracownik Mościckiego https://genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?hilit=Mo%C5%9Bcick*...

Zaleski Feliks herbu Lubicz (ur. 1892, +1926) jako syn inżyniera Kazimierza Zaleskiego i Felicji ze Strumiłłów.
Ojca stracił w roku 1901, dzieciństwo spędził we Lwowie, w latach 1903 do 1911 uczęszczał do gimnazjum i liceum w Lembergu (Lwów), w latach 1911 - 1917 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Monachium (Königlich Bayerische Technische Hochschule in München). Skończył fakultety mechaniczny (1914)i elektrotechniczny (1917). W roku 1914 we wrześniu został żołnierzem Legionów Polskich I Pułk I Brygada, niestety jego zapiski z przebiegu służby wojskowej zaginęły. Pozostał ślad po nich w artykule Ewy Roch Wyrzykowskiej z Głosu Azotów z 1992. Służbę wojskową skończył prawdopodobnie już w roku 1914 z powodu kłopotów zdrowotnych. W latach 1917 do 1919 pracował w Monachium w Wackerchemie, po odzyskaniu niepodległości wrócił do Polski i pracował kolejno:
- W galicyjskich Akcyjnych Zakładach Górniczych w Sierszy w latach 1919 do czerwca 1920
- Jako kierownik budowy Elektrowni Okręgowej w Pruszkowie od 24 czerwca 1920 do 15 lipca 1922
- od roku 1922 współpracował z Ignacym Mościckim i innymi w organizowaniu pracy Chorzowskich Zakładów Azotowych
Zmarł tragicznie w lipcu 1926 roku.
W roku 1921 ożenił się z Eugienią, córką Józefa Klara, dzieci:

• Helena (1922-1965) - mąż Tadeusz Dąbrowski, 2 dzieci
• Kazimierz (1924-1969) - żona Irena z domu Andruszewicz, bezdzietny
• Felicja (1925 -1988) - mąż Marcin Strokowski, 3 dzieci

Oto treść listu Eugeniusza Kwiatkowskiego ministra przemysłu i handlu z 8.07.1926
Wielce Szanowna Pani!
Straszny cios, który tak nagle dotknął Panią wywołuje nie tylko najgłębsze, najpełniejsze współczucie, ale przejmuje i mnie osobiście nieopisaną żałobą i bólem. Nie mogę wprost wierzyć, nie mogę pogodzić się z tą myślą, że Felka, tego jasnego i promiennego Człowieka, tego serdecznego Kolegi, tego znakomitego inżyniera i organizatora, tego wybitnego uczonego, który tyle uznania i szacunku w nas budził, już między nami, przy pracy twórczej, nie ma. Nie mając prawa ku temu, wciąż, do ostatniej chwili łudziłem siebie, że ta straszna wieść - to nieprawda! https://genealogia.okiem.pl/forum/viewtopic.php?hilit=Strumi%C5%82%...

Bo gdybym nawet mógł przestać czuć jak Jego kolega i przyjaciel, gdybym zapomniał nawet o Jego wielkich zasługach wobec Chorzowa w ciągu pełnych czterech lat wyczerpującej pracy, gdybym mógł nie myśleć wciąż o Nim - jako Dyrektor tej wybitnej placówki, na której wspólnie walczyliśmy i zwyciężaliśmy wszystkie trudności i przeszkody, to nie mogę nigdy, nigdy pogodzić się, że w taki przypadkowy sposób ubył Polsce - jeden z niezwykłych twórczych ludzi.
Tej biednej dziś Polsce ubył tak niezwykły Człowiek, w kwiecie wieku, rokujący niebywałe nadzieje, tak, że nie mam Go nawet z kim porównać!
To też rozumiem, ten straszniejszy ból Pani. Nie mam ani prawa ani sił pocieszać! Chcę tylko zapewnić, że uczynię wszystko, by pamięć Jego trwała w Chorzowie na zawsze. Pozwalam sobie też prosić najuprzejmiej, by w razie potrzeby zechciała Szanowna Pani zawsze liczyć na moją pomoc i tak zasłużone przez Jej Męża poparcie.
Łączę wyrazy głębokiego szacunku oraz zapewnienie, iż w tej najcięższej chwili nie przybywam osobiście dlatego, że sam nie umiałbym ze spokojem znieść tej tak tragicznej a tak bolesnej prawdy
Eugeniusz Kwiatkowski

ślub 17.09.1921, Warszawa Wsz. Św., akt 765
Feliks Alojzy Bartłomiej Zaleski, kawaler, inżynier, lat 29, ur. w Hinterbrühl, w Austrii, zam. w Prószkowie, rodzice: Kazimierz Zaleski, Felicja Strumiłło
Eugenia Klar, lat 23, ur. w Warszawie, rodzice: Józef Klar (żyjący), Helena Jesse (zm.)
https://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=8&zs=9264d&sy=345&kt=1...

Tragiczny wypadek na Wiśle. Dyrektor zakładu w Chorzowie zginął
"(...) Według relacji, p. Zaleski wespół z podpułk. Fonferko płynęli po rzece obaj żeglarze znaleźli się w nurtach Wisły. Podpułk. Fonferko zdołał ocaleć, zaś dyr Zaleski płynąc ku (...) do Jastarni, gdzie przebywa małżonka tragicznie zmarłego dyr Zaleskiego."
Robotnik R.32, № 181 (4 lipca 1926) = № 1981 s. 5
https://polona.pl/item/robotnik-centralny-organ-p-p-s-r-32-no-181-4...

nekrolog Kurjer Warszawski: wydanie wieczorne. R. 106, 1926, nr 184
https://crispa.uw.edu.pl/object/files/216450/display/PDF

Wiernym jego druhem i towarzyszem, pomagającym mu ratować tak ważną placówkę przemysłu Polski – to ś.p. inżynier Feliks Zaleski. Ileż to nocy nie przespali, ileż to godzin naślęczeli się nad rozłożonemi papierzyskami, ileż to razy załoga nocna patrzała z podziwem i uznaniem w oświetlone okna pracowni Mościckiego i Zaleskiego, jarzące się niejedno-krotnie do świtu — i powtarzała z szacunkiem: – „Dzisz!... Tam „Stary” z Zaleskim jeszcze festelnie głowią sie nad papierami!... Fajniści ludzie, robotni, że aż okropa!...” Zdawali sobie sprawę, że za zasłoniętemi oknami czuwają dwa mózgi i dwa serca, że gdy obydwóch nie stanie, poniewierka ich czeka, a zwycięstwo powstańca śląskiego uszczupleje.
Morcinek G.: Śląsk. Seria: Cuda Polski. Wydawnictwo Polskie, Poznań 1931
http://elektroenergetyka.pl/upload/file/2009/1/elektroenergetyka_nr...